۲۲٬۰۵۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
ابوالطفيل هميشه از پيروان و ياران و شيعيان مخلص اميرمؤمنان عليه السلام بود.<ref>قاموس الرجال: ج ۵ ص ۶۳۳،۶۳۲ .</ref> زمانى كه شوراى شش نفره براى تعيين خليفه سوم تشكيل شد، ابوالطفيل از كسانى بود كه از پشت درهاى بسته گفتگوهاى آنان را شنيد و سخنان امام على عليه السلام را دفاع از حقانيت خود (حديث مناشده) روايت كرد.<ref>المناقب (خوارزمى): ص ۳۱۴،۳۱۳.</ref> از خود وى نقل شده كه هنگام محاصره عثمان بدون هيچ اقدامى شاهد ماجرا بوده است.<ref>الاستيعاب: ج ۴ ص ۱۶۹۷.</ref> | ابوالطفيل هميشه از پيروان و ياران و شيعيان مخلص اميرمؤمنان عليه السلام بود.<ref>قاموس الرجال: ج ۵ ص ۶۳۳،۶۳۲ .</ref> زمانى كه شوراى شش نفره براى تعيين خليفه سوم تشكيل شد، ابوالطفيل از كسانى بود كه از پشت درهاى بسته گفتگوهاى آنان را شنيد و سخنان امام على عليه السلام را دفاع از حقانيت خود (حديث مناشده) روايت كرد.<ref>المناقب (خوارزمى): ص ۳۱۴،۳۱۳.</ref> از خود وى نقل شده كه هنگام محاصره عثمان بدون هيچ اقدامى شاهد ماجرا بوده است.<ref>الاستيعاب: ج ۴ ص ۱۶۹۷.</ref> | ||
وى در دوران خلافت امام على عليه السلام به كوفه هجرت كرد، و در جنگ هاى سه گانه آن حضرت در سپاه ايشان حضور يافت، و پس از شهادت امام عليه السلام به مكه بازگشت و سرانجام در همين شهر درگذشت.<ref>قوت القلوب فى معاملة المحبوب و وصف طرق المديد الى مقام التوحيد: ج ۱ ص ۲۶۹. الاستيعاب (ابن عبدالبرّ): ج ۴ ص ۱۹۶۷،۱۶۹۶.</ref> در جنگ صفين، يكى از فرماندهان پياده نظام سپاه حضرت و فرمانده گروه كمين بود. | وى در دوران خلافت امام على عليه السلام به كوفه هجرت كرد، و در جنگ هاى سه گانه آن حضرت در سپاه ايشان حضور يافت، و پس از شهادت امام عليه السلام به مكه بازگشت و سرانجام در همين شهر درگذشت.<ref>قوت القلوب فى معاملة المحبوب و وصف طرق المديد الى مقام التوحيد: ج ۱ ص ۲۶۹. الاستيعاب (ابن عبدالبرّ): ج ۴ ص ۱۹۶۷،۱۶۹۶.</ref> در جنگ صفين، يكى از فرماندهان پياده نظام سپاه حضرت و فرمانده گروه كمين بود.<ref>الفتوح (ابن اعثم): ج ۳ ص ۲۵.</ref> اشعار منقول از وى در اين نبرد گواه بر بينش والاى اعتقادى او در عصر خلافت اميرالمؤمنين عليه السلام است.<ref>وقعة صفين: ص ۳۵۹،۳۱۳،۳۱۲.</ref> | ||
از اين رو، برقى نام او را در شمار خواص اصحاب اميرالمؤمنين عليه السلام آورده<ref>رجال البرقى: ص ۴.</ref>، و يعقوبى او را از حاملان علم امام على عليه السلام بر شمرده است.<ref>تاريخ اليعقوبى: ج ۲ ص ۲۱۴،۲۱۳.</ref> طوسى نام وى را در شمار اصحاب پيامبر صلى الله عليه و آله، اميرالمؤمنين على، امام حسن و امام سجاد عليهم السلام ذكر كرده است، ولى ظاهراً نام وى را در شمار اصحاب امام حسين عليه السلام از قلم انداخته است.<ref>رجال الطوسى: ص ۱۱۸،۹۵،۷۰،۴۴. شرح اصول كافى: ج ۷ ص ۳۶۸.</ref> | |||
ابوالطفيل در قيام مختار بر ضد جانيان و جنايتكاران كربلا نيز شركت فعال داشته و پرچمدار بود.<ref>المعارف (ابن قتيبه): ص ۶۲۴،۳۴۱ .</ref> | |||
=== ج) بررسى اعتبار روايات ابوالطفيل نزد اهل تسنن === | |||
با اينكه صاحبان صحاح سته بر وثاقت او اجماع دارند و همگى از او روايت كرده اند<ref>الكاشف (ذهبى): ج ۱ ص ۵۲۷ .</ref>، ابن قتيبه به سبب همراهى وى با مختار و اعتقاد به رجعت نام او را در شمار غاليان رافضه ثبت كرده اند.<ref>المعارف (ابن قتيبه): ص ۶۲۴،۳۴۱ .</ref> | |||
ابن حزم نيز از وى با لفظ «كذّاب» ياد كرده و رواياتش را بىاعتبار دانسته است! اما نظر به صحابى بودن او، بيشتر علماى اهل تسنن چنين نسبتهايى به وى را برنتافته و رواياتش را معتبر دانسته اند.<ref>هدى السارى فى مقدمة فتح البارى، ص ۴۱۰. تهذيب التهذيب: ج ۵ ص ۷۲. شذرات الذهب فى اخبار من ذهب: ج ۱ ص ۴۰۳.</ref> | |||
از اين ميان، ابن عدى ضمن پذيرش روايات وى، نقش خوارج را در منفى جلوه دادن شخصيت او به سبب اعتقادش به افضليت حضرت على و اهل بيت عليهم السلام قابل توجه مى داند.<ref>الكامل فى ضعفاء الرجال: ج ۵ ص ۸۷ .</ref> | |||