۲۱٬۹۷۲
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «ارتباط ولايت با تقوى××× 2 غدير در قرآن: ج 1 ص 339. سخنرانى استثنائى غدير: ص 186 - 179...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
ارتباط ولايت با | == ارتباط ولايت با تقوى<ref>غدير در قرآن: ج ۱ ص ۳۳۹. سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۷۹ - ۱۸۶.</ref> == | ||
از جمله آياتى كه در غدير و در مورد [[منافقین]] و به خصوص [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبکر]] و عمر بر [[پیامبر صلی الله علیه و آله]] نازل شد آيات ۴۳ - ۵۲ سوره حاقّه است. | |||
آنچه در اينجا قابل ذكر است اينكه در آيه ۴۸ «ولايت» را - و طبق روايتى شخص على عليه السلام را - تذكر و يادآورى براى متقين مى داند و مى فرمايد: «وَ إِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِلْمُتَّقِينَ». | |||
ارتباط ولايت با تقوى تحت عنوان تذكر جالب توجه است، و يادآور روايات بسيارى است كه ائمه عليهم السلام شيعيان را سفارش به تقوى و پرهيزكارى فرموده اند. گويا مراعات نكردن تقوى زنگارى از گناه بر صفحه بلورين دل مى كشد كه ديگر انعكاس هيچ نورى در آن ممكن نيست. | |||
همان گونه كه اگر تقواى الهى و ورع مراعات شود و صيقل صفحه دل مطلوب باشد انعكاس قوى ترين نور كه ولايت است آثار و نتايج بسيارى به همراه خواهد داشت.<ref>درباره ارتباط ولايت و تقوى مراجعه شود به كتاب: غدير در قرآن: ج ۱ ص ۵۵ .</ref> | |||
پيامبر صلى الله عليه و آله در فرازى از بخش چهارم خطبه غدير، تقوى و ايمان و اخلاص را مظهر ولاى على عليه السلام و شقاوت را از آنِ مبغضين على عليه السلام دانست. | |||
در فراز بعد با قرائت سوره عصر قسم ياد كرد كه مصداق «وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ» در آخر اين سوره على بن ابى طالب عليه السلام است: | |||
اَلا وَ اِنَّهُ لا يُبْغِضُ عَلِيّاً عليه السلام اِلاّ شَقِىٌّ، وَ لا يُوالى عَلِيّاً عليه السلام اِلاّ تَقِىٌّ، وَ لا يُؤمِنُ بِهِ اِلاّ مُؤمِنٌ مُخْلِصٌ. وَ فى عَلِىّ عليه السلام وَ اللَّهِ نَزَلَتْ سُورَةُ الْعَصْرِ: | |||
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ، وَ الْعَصْرِ، اِنَّ الاِنْسانَ لَفى خُسْرٍ» اِلاّ عَلِىّ عليه السلام الَّذى آمَنَ وَ رَضِىَ بِالْحَقِّ وَ الصَّبْرِ: | |||
بدانيد كه با على عليه السلام دشمنى نمى كند مگر شقى و با على عليه السلام دوستى نمى كند مگر با تقوى، و به او ايمان نمى آورد مگر مؤمن مخلص. | |||
به خدا قسم درباره على عليه السلام نازل شده است سوره «و العصر»: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ، وَ الْعَصْرِ، اِنَّ الْإِنْسانَ لَفى خُسْرٍ»، «قسم به عصر، انسان در زيان است» مگر على عليه السلام كه ايمان آورد و به حق و صبر راضى شد. | |||
== پانویس == |