۲۱٬۸۲۰
ویرایش
بنی اسرائیل: تفاوت میان نسخه‌ها
←تشابه عيد غدير و اعياد بنى اسرائيل[9]
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
بزرگترين [[آزمون الهی|امتحان]] بشریت در [[غدیر]] مطرح شد. امتحانى همه جانبه كه [[اتمام حجت]] آن به نحو اكمل انجام گرفت و براى هيچ كس به هيچ دليل و بهانه اى راه گريز نماند. در اين امتحان عظيم، هم جهاتى كه مى توانست سر منشأ آزمايش باشد متعدد بود، و هم عللى كه مى توانست انگيزه شیطانی براى سقوط در امتحان باشد در جلوه هاى مختلف به ميان آمد. | بزرگترين [[آزمون الهی|امتحان]] بشریت در [[غدیر]] مطرح شد. امتحانى همه جانبه كه [[اتمام حجت]] آن به نحو اكمل انجام گرفت و براى هيچ كس به هيچ دليل و بهانه اى راه گريز نماند. در اين امتحان عظيم، هم جهاتى كه مى توانست سر منشأ آزمايش باشد متعدد بود، و هم عللى كه مى توانست انگيزه شیطانی براى سقوط در امتحان باشد در جلوه هاى مختلف به ميان آمد. | ||
پيامبر صلى الله عليه و آله در خطابه بلند خود، اين شرايط امتحان را براى مردم تبيين | پيامبر صلى الله عليه و آله در خطابه بلند خود، اين شرايط امتحان را براى مردم تبيين فرمودند تا با آمادگى كامل به استقبال آن بروند. اين آينده تلخِ امتحان را حضرتش در غدير به اشارت و صراحت پيش بينى فرمودند، و مراحل چنين امتحان بزرگى را با استشهاد به ۱۱ آيه تضمين شده در [[خطبه غدیر]] بيان فرمودند. از جمله آيه ۷۱سوره صافات است: | ||
«وَ لَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ» : «قبل از آنان اكثر پيشينيان گمراه شدند» . | «وَ لَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ» : «قبل از آنان اكثر پيشينيان گمراه شدند» . | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
'''تحليل اعتقادى''' | '''تحليل اعتقادى''' | ||
[[موسی علیه السلام|حضرت موسی علیه السلام]] مسايل مختلفى با قوم خود داشت كه آنان در هر يک سقوط ارزش [[اکثریت]] را بيشتر به نمايش مى گذاشتند، تا آنجا كه به مردم | [[موسی علیه السلام|حضرت موسی علیه السلام]] مسايل مختلفى با قوم خود داشت كه آنان در هر يک سقوط ارزش [[اکثریت]] را بيشتر به نمايش مى گذاشتند، تا آنجا كه به مردم فرمودند: «يا قَوْمِ، لِمَ تُؤْذُونَنِى وَ قَدْ تَعْلَمُونَ أَنِّى رَسُولُ اللَّه إِلَيْكُمْ»<ref> صف / ۵ .</ref>: «اى قوم، چرا مرا اذيت مى كنيد در حالى كه مى دانيد من فرستاده خدا به سوى شمايم» ! يكى از آن مراحل حساس اين بود كه بعد از آن همه تلاشِ حضرت موسى عليه السلام براى ساختار اعتقادى بنى اسرائيل، به مجرد مشاهده بت پرستان تقاضاى بت كردند: | ||
«وَ جاوَزْنا بِبَنِى إِسْرائِيلَ الْبَحْرَ فَأَتَوْا عَلى قَوْمٍ يَعْكُفُونَ عَلى أَصْنامٍ لَهُمْ، قالُوا يا مُوسَى اجْعَلْ لَنا إِلهاً كَما لَهُمْ آلِهَةٌ قالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ»<ref>اعراف / ۱۳۸.</ref>: | «وَ جاوَزْنا بِبَنِى إِسْرائِيلَ الْبَحْرَ فَأَتَوْا عَلى قَوْمٍ يَعْكُفُونَ عَلى أَصْنامٍ لَهُمْ، قالُوا يا مُوسَى اجْعَلْ لَنا إِلهاً كَما لَهُمْ آلِهَةٌ قالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ»<ref>اعراف / ۱۳۸.</ref>: | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
«بنى اسرائيل را از دريا عبور داديم آنان به قومى رسيدند كه در برابر بتان كُرنش مى كردند گفتند اى موسى براى ما هم خدايى (بُتى) قرار ده همان گونه كه آنان بت هايى دارند فرمود شما قومى هستيد كه جهل مى ورزيد». | «بنى اسرائيل را از دريا عبور داديم آنان به قومى رسيدند كه در برابر بتان كُرنش مى كردند گفتند اى موسى براى ما هم خدايى (بُتى) قرار ده همان گونه كه آنان بت هايى دارند فرمود شما قومى هستيد كه جهل مى ورزيد». | ||
مسئله | مسئله عِجل(گوساله) و [[سامری]] مرحله عجيب ترى بود كه نشان داد مردم با غیبت پيامبرانشان چگونه باطن خود را بروز مى دهند و اين اكثريتِ به ظاهر تسلیمِ اوامر خدا و رسول، چگونه به طور ناگهانى به كفر باز مى گردند: | ||
«وَ اتَّخَذَ قَوْمُ مُوسى مِنْ بَعْدِهِ مِنْ حُلِيِّهِمْ عِجْلاً جَسَداً لَهُ خُوارٌ، أَ لَمْ يَرَوْا أَنَّهُ لا يُكَلِّمُهُمْ وَ لا يَهْدِيهِمْ سَبِيلاً، اتَّخَذُوهُ وَ كانُوا ظالِمِينَ»<ref> اعراف / ۱۴۸.</ref>: | «وَ اتَّخَذَ قَوْمُ مُوسى مِنْ بَعْدِهِ مِنْ حُلِيِّهِمْ عِجْلاً جَسَداً لَهُ خُوارٌ، أَ لَمْ يَرَوْا أَنَّهُ لا يُكَلِّمُهُمْ وَ لا يَهْدِيهِمْ سَبِيلاً، اتَّخَذُوهُ وَ كانُوا ظالِمِينَ»<ref> اعراف / ۱۴۸.</ref>: | ||
«قوم حضرت موسى بعد از رفتن او به كوه طور، از زينت هاى خود گوساله | «قوم حضرت موسى علیه السلام بعد از رفتن او به كوه طور، از زينت هاى خود گوساله بی جانى كه صدايى داشت براى پرستش انتخاب كردند. آيا نمى بينند كه با آنان سخن نمى گويد و آنان را به راهى هدايت نمى كند؟ آن گوساله را برگزيدند در حالى كه با اين اقدامشان ظلم كردند» . | ||
مى بينيم كه خداوند به تعمدِ آن اكثريت در رجوع به بت پرستى و جهالت و عدم تفكر و تعقلشان در چنين انتخابى و نهايتاً به ظالم بودنشان در چنين حركتى تصریح مى | مى بينيم كه خداوند به تعمدِ آن اكثريت در رجوع به بت پرستى و جهالت و عدم تفكر و تعقلشان در چنين انتخابى و نهايتاً به ظالم بودنشان در چنين حركتى تصریح مى فرمايند. آنگاه بى اعتنايى اين اكثريت را به يادآورى هاى [[جانشین|جانشینِ]] حضرت موسى عليه السلام چنين بيان مى كند: | ||
«وَ لَقَدْ قالَ لَهُمْ هارُونُ مِنْ قَبْلُ يا قَوْمِ إِنَّما فُتِنْتُمْ بِهِ وَ إِنَّ رَبَّكُمُ الرَّحْمنُ فَاتَّبِعُونِى وَ أَطِيعُوا أَمْرِى، قالُوا لَنْ نَبْرَحَ عَلَيْهِ عاكِفِينَ حَتَّى يَرْجِعَ إِلَيْنا مُوسى»<ref>طه / ۹۱،۹۰.</ref>: | «وَ لَقَدْ قالَ لَهُمْ هارُونُ مِنْ قَبْلُ يا قَوْمِ إِنَّما فُتِنْتُمْ بِهِ وَ إِنَّ رَبَّكُمُ الرَّحْمنُ فَاتَّبِعُونِى وَ أَطِيعُوا أَمْرِى، قالُوا لَنْ نَبْرَحَ عَلَيْهِ عاكِفِينَ حَتَّى يَرْجِعَ إِلَيْنا مُوسى»<ref>طه / ۹۱،۹۰.</ref>: | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
روز غدير در واقع عيد آل محمد عليهم السلام و روز جشن [[اهل بیت علیهم السلام]] است، و به همين جهت تأكيد خاصى از سوى [[ائمه اثنی عشر|ائمه علیهم السلام]] بر جشن گرفتن و اظهار سرور و شادى در اين روز وارد شده است. از جمله اين [[حدیث]] است: | روز غدير در واقع عيد آل محمد عليهم السلام و روز جشن [[اهل بیت علیهم السلام]] است، و به همين جهت تأكيد خاصى از سوى [[ائمه اثنی عشر|ائمه علیهم السلام]] بر جشن گرفتن و اظهار سرور و شادى در اين روز وارد شده است. از جمله اين [[حدیث]] است: | ||
[[امام صادق علیه السلام]] مى | [[امام صادق علیه السلام]] مى فرمايند: انبياء بنى اسرائيل روزى را كه جانشينِ بعد از خود را تعيين مى كردند عيد قرار مى دادند. «عید غدیر» هم روزى است كه پيامبر صلى الله عليه وآله امیرالمؤمنین عليه السلام را براى مردم منصوب فرمودند... .<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۷۰.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||