۲۶٬۳۸۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸۱۳: | خط ۸۱۳: | ||
شيعيان و محبين اميرالمؤمنين عليه السلام موظف اند در تمام اوقات به اين امر مهم و خطير بپردازند. | شيعيان و محبين اميرالمؤمنين عليه السلام موظف اند در تمام اوقات به اين امر مهم و خطير بپردازند. | ||
ولى مسلّم است كه در بعضى از حالات و اوقات، به دعا نمودن براى تعجيل فرج تأكيد فراوان شده است. يكى از آن اوقات روز | ولى مسلّم است كه در بعضى از حالات و اوقات، به دعا نمودن براى تعجيل فرج تأكيد فراوان شده است. يكى از آن اوقات روز مبارک عيد غدير است، چرا كه در روز عيد غدير، خداوند متعال به خاطر عظمت اين روز عزيز حاجات شيعيان و دوستداران حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام را به هدف اجابت مى رساند. | ||
پس سزاوار است كه دوستان و ارادتمندان حضرتش به خاطر سپاسگزارى و تشكر از نعمت عظماى ولايت، دعاى خود را براى تعجيل فرج آخرين وارث غدير قرار داده، و در اين روز شريف بر اين امر خطير و مهم زياد دعا نمايند. | |||
صاحب كتاب «مكيال المكارم» روز عيد غدير را يكى از اوقات مهمى برشمرده است كه سزاوارتر است شيعيان بيشتر به ياد امام زمان عليه السلام باشند و بيشتر براى فرج او دعا كنند. | |||
ايشان در كتاب ارزشمند خود «مكيال المكارم» مى نويسد: | |||
تأكيد بسيارى كه در روز عيد غدير براى دعا كردن شده، به خاطر اين است كه روز غدير روزى است كه خداوند در آن با اعلام ولايت اميرالمؤمنين و ائمه طاهرين عليهم السلام جانشينى رسول خدا صلى الله عليه و آله را به آن اختصاص داده است. و امروزه و در زمان ما آن ولايت از آن مولاى ما حضرت صاحب الزمان عليه السلام است، كه از پدران بزرگوارش به ارث برده است. | |||
چون مؤمن در اين روز تسلط غاصبين و غلبه ظالمين و مخفى بودن آن ولى خدا را مى بيند، لذا محبتش نسبت به امام عصر عليه السلام او را وا مىدارد كه براى تعجيل امر ظهور آن حضرت دعا كند. | |||
ديگر آنكه روز غدير، روز تجديد عهد و پيمان و بيعت با وارثان غدير است. | |||
پس دعا كردن براى تعجيل فرج، يكى از مصاديق تجديد عهد و پيمان است. شاهد اين مطلب دعائى است كه مرحوم سيد بن طاووس در كتاب شريف «اقبال الاعمال» در اعمال روز غدير آورده است: | |||
اللَّهُمَ فَرِّجْ عَنْ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله نَبِيِّكَ وَ اكْشِفْ عَنْهُمْ وَ بِهِمْ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ الْكُرُبَاتِ اللَّهُمَّ امْلَإِ الْأَرْضَ بِهِمْ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً وَ أَنْجِزْ لَهُمْ مَا وَعَدْتَهُمْ إِنَّكَ لا تُخْلِفُ الْمِيعاد: | |||
خداوندا، بر اهل بيت پيامبرت حضرت محمد صلى الله عليه و آله فرج و گشايش مرحمت فرما، و از ايشان و از مؤمنان به خاطر آنها غصه ها و بلاها را بر طرف كن. | |||
خداوندا، زمين را به وسيله آنان از عدل و داد پر كن، همان گونه كه از جور و ستم پر شده باشد، و به آنچه به ايشان وعده داده اى وفا كن، همانا كه تو خلف وعده نمى كنى.<ref>مكيال المكارم: ج ۲ ص ۴۹،۴۸. اقبال الاعمال: ص ۴۸۰. بحار الانوار: ج ۹۸ ص ۳۰۷.</ref> | |||
همچنين در دعاى ديگرى كه مرحوم علامه مجلسى از ادعيه روز غدير شمرده چنين مى خوانيم: | |||
... وَ اجْعَلْنِي مِنْ أَوْلِيَائِكَ وَ أَنْصَارِكَ الَّذِينَ تُعِزُّ بِهِمْ دِينَكَ وَ تَنْتَقِمُ بِهِمْ مِنْ عَدُوِّكَ وَ تَخْتِمُ لَهُمْ بِالسَّعَادَةِ وَ الشَّهَادَةِ وَ تُحْيِيهِمْ حَيَاةً طَيِّبَةً وَ تُقَلِّبُهُمْ مُنْقَلَباً كَرِيماً<ref>بحار الانوار: ج ۹۸ ص ۳۱۴.</ref>: | |||
... و مرا از اولياء و يارانت قرار ده؛ كسانى كه دينت را به وسيله آنها عزت مى بخشى، و به سبب آنها از دشمن انتقام مى گيرى، و عاقبت آنها را به سعادت و خوشبختى و شهادت ختم مى كنى. زنده مى كنى آنها را با حيات و زندگى طيبه، و بر مى گردانى برگرداندنى بزرگوارانه. | |||
بنابراين، با توجه به اين ادعيه وارد شده از امام معصوم عليه السلام در مىيابيم كه بايد در روز عيد غدير بيشتر از روزهاى ديگر به ياد آخرين وارث غدير يعنى امامعصر و زمان حضرت مهدى عليه السلام بوده، و نسبت به آن بزرگوار اداى احترام نماييم، و با دعا نمودن نسبت به تعجيل ظهورش، خود را مشمول دعاهاى آن حضرت نموده، و باعث رضايت خاطر آن عزيز باشيم. | |||
== نكاتى در مورد دعا در روز غدير<ref>غدير از ديدگاه اهل سنت (جبّاران): ص ۱۴۸ - ۱۵۰.</ref> == | |||
در مورد دعا در روز غدير و ادعيه روز غدير، از اين منظر مى توان سخن گفت: | |||
خداوند در قرآن كريم مى فرمايد: «قُلْ مَا يَعْبَأُ بِكُمْ رَبِّي لَوْلَا دُعَاؤُكُمْ»<ref>فرقان / ۷۷.</ref>: بگو اگر دعايتان نباشد پروردگارم به شما توجه نخواهد كرد. | |||
دعا ضرورت زندگى انسان است. زندگى بدون دعا موجى است سردرگم كه در نهايت سر به مرداب ماديت دنيا خواهد كوبيد. | |||
دعا آهنگ زندگى و بانگ جرس كاروانى است كه رو به مقصود دارد. زندگى در دعا جوانه مىزند، با دعا رشد مى كند و ثمر مى دهد. | |||
بنابراين، با صرف نظر از اينكه انسان حاجتى داشته باشد يا دربند استجابت و برآورده شدن حاجتش باشد، دعا برنامه هميشگى و نياز دائمى زندگى انسان مؤمن است. ولى گاهى موقعيتى خاص و فرصتى ويژه پيدا مى شود كه دعا در آن مى شكفد به بار مى نشيند و وجود انسان را حلاوت مى بخشد. | |||
روز غدير يكى از بهترين فرصت ها و موقعيت هاى ويژه دعاست. | |||
امام رضا عليه السلام مى فرمايد: روز غدير روزى است كه دعا در آن مستجاب مى شود.<ref>اقبال الاعمال: ص ۴۶۴.</ref> | |||
به همين جهت، براى اين روز علاوه بر دعاهايى كه در تعقيب نمازهاى مستحبى و به مناسبت هاى مختلف در اين روز وارد شده، چند دعاى مستقل نيز وارد شده است. | |||
=== محور دعاهاى غدير === | |||
محور اصلى در دعاهاى روز غدير نعمت ولايت است. دعا كننده در اين روز به بيانهاى مختلف درباره اين نعمت بزرگ با خداى خويش سخن مى گويد: | |||
* گاهى اين نعت عظمى را ياد كرده و خدا را براى آن شكر و سپاس مى گزارد. | |||
* گاهى از خدا مى خواهد كه اين نعمت را از او سلب نكند و در تمام عمر بر آن پايدار و استوار بماند. | |||
* گاهى از خدا مى خواهد همان طور كه اين كرامت را به او داده و او را شايسته پذيرش ولايت كرده، از گناهانش چشم پوشيده لغزش هايش را ببخشد. | |||
* گاهى مى خواهد كه توفيقش دهد، تا به لوازم ولايت ملتزم باشد؛ اطاعت محض از ولىّ را - كه شرط اساسى ولايت است - براى او ميسّر نمايد و او را توفيق دهد با دشمنان ائمه عليهم السلام دشمنى ورزد و با دوستانشان دوستى كند. | |||
در فرازى از دعاى صبح روز غدير كه به نام دعاى وقت زينت مشهور است، چنين مى خوانيم: ما دوستدار على عليه السلام و دوستدار دوستان اوييم. | |||
همان طور كه امر كردى با او دوستى مى كنيم و با دشمنانش دشمنى مى كنيم. از هر كس از او بيزارى جويد بيزارى مى جوييم، و بغض آنان را كه بغض او در دل دارند در دل مى پروريم، و به آنان كه محبت او دارند محبت مى ورزيم.<ref>اقبال الاعمال: ص ۴۷۴.</ref> | |||
گاهى شئوون مختلف و مقامات متعدد ائمه عليهم السلام را ياد مى كند و با ذكر آنها قلب خود را جلا مى دهد، و اوج عظمت اولياى دين را به تماشا مى نشيند، و با درودهاى پى درپى روح خود را به آن ارواح پاک متصل مى كند و در اقيانوس بيكران فضائل انسانى شناور مى شود. در يكى از دعاهاى روز غدير مى خوانيم: | |||
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الْأَئِمَّةِ الْقَادَةِ وَ الدُّعَاةِ السَّادَةِ وَ النُّجُومِ الزَّاهِرَةِ وَ الْأَعْلَامِ الْبَاهِرَةِ وَ سَاسَةِ الْعِبَادِ وَ أَرْكَانِ الْبِلَادِ وَ النَّاقَةِ الْمُرْسَلَةِ وَ السَّفِينَةِ النَّاجِيَةِ الْجَارِيَةِ فِي اللُّجَجِ الْغَامِرَةِ<ref>اقبال الاعمال: ص ۴۹۲.</ref>: | |||
خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد. آن پيشوايان رهبر، دعوت كنندگان سَرور، ستارگان درخشان و نشانه هاى واضح. | |||
آنان كه امر بندگان تو را تدبير مى كنند، و اركان آبادى زمينند، و معجزه اى كه مردم را به آن آزموده اى، و كشتى نجاتى كه در گرداب هاى ژرف روان است. | |||
الهى! درود فرست بر محمد و آل محمد، خزانه داران علمت، پايه هاى مستحكم توحيد و يگانه پرستى، ستون هاى دين و معادن بزرگوارى. آنان كه از ميان آفريدگانت برگزيدى، و از بين بندگانت اختيار كردى. آن متقيان پاكيزگان، نجيبيان و نيكان. بابى كه مردم به آن آزمايش مى شوند: | |||
هر كس در آن در آمد نجات يافت، و هر كس سر باز زد سقوط كرد. | |||
خديا ! درود فرست بر محمد و آل محمد. اهل ذكر كه فرمودى از ايشان بپرسيم. خويشاوندان كه امر به محبتشان كردى و حقشان را واجب نمودى، و بهشت را سرمنزل كسانى قرار دادى كه از ايشان پيروى كنند. | |||
الهى درود فرست بر محمد و آل محمد. چنانكه آنان به طاعت تو امر كردند و از معصيت تو بازداشتند، و بندگانت را به يگانگى تو راهنمايى كردند. | |||
الهى درود فرست بر محمد و | |||
== پانویس == | == پانویس == |