۲۱٬۹۷۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== بعثت، غدير، عصر ظهور<ref>تجلّى غدير در عصر ظهور: ص۶۳-۶۴. </ref>== | == بعثت، غدير، عصر ظهور<ref>تجلّى غدير در عصر ظهور: ص۶۳-۶۴. </ref>== | ||
يكى از معارف | يكى از معارف [[غدیر]]، مشتركات و رابطه آن با رخدادهاى اصلى [[اسلام]] و تشیع است: | ||
'''اول: بعثت''' | '''اول: بعثت''' | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
در دوران آغازين بعثت يگانه بى همتا در ترسيم آن روزگاران فرمود: «وَ إِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ...».<ref>انفال / ۲.</ref> | در دوران آغازين بعثت يگانه بى همتا در ترسيم آن روزگاران فرمود: «وَ إِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ...».<ref>انفال / ۲.</ref> | ||
در زلال جارى غدير، استمرار نبوت سيد الانبياء صلى الله عليه وآله با امامت | در زلال جارى غدير، استمرار نبوت سيد الانبياء صلى الله عليه وآله با امامت سيد الاوصياء عليه السلام تحقق يافت، و دين مبين به كمال رسيد و نعمت الهى بر بشريت تمام يافت، كه: «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا».<ref> مائده / ۳.</ref> | ||
'''سوم: ظهورِ موعود منتظر''' | '''سوم: ظهورِ موعود منتظر''' | ||
ظهور موعود در زمانى است كه مردمان از ظلم و جور به ستوه آمده، و همگى يک دل و يک زبان مصلح هستى را از خداى خويش مى طلبند. در آن هنگام است كه از كنار خانه كعبه مولايمان مردمان را به خدا دعوت نمايد، و گلبانگ | ظهور موعود در زمانى است كه مردمان از ظلم و جور به ستوه آمده، و همگى يک دل و يک زبان مصلح هستى را از خداى خويش مى طلبند. در آن هنگام است كه از كنار خانه كعبه مولايمان مردمان را به خدا دعوت نمايد، و گلبانگ «اَنَا بَقِيَّةُ اللَّه» از بيت اللَّه به گوش جهانيان رسد و مشام جان همگان را نوازش دهد، و با برافراشتن پرچم فتح و پيروزى قسط و عدل را در سراسر گيتى حاكم سازد. | ||
== غدير و مبعث<ref>پيام غدير (برگزيده اى از مجموعه مقالات، پيام ها، و ديدارها) : ص ۱۸-۴۱. فراموشى غدير مقدمه حادثه: ص ۲ - ۷ .</ref>== | == غدير و مبعث<ref>پيام غدير (برگزيده اى از مجموعه مقالات، پيام ها، و ديدارها) : ص ۱۸-۴۱. فراموشى غدير مقدمه حادثه: ص ۲ - ۷ .</ref>== | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
[[اسلام]]، بشر را به سوى جهانى هدايت مى كند كه در آن زمينه اى براى حكومت جابران و عزيزان بلا جهت فراهم نباشد و حكومت خود به خود و به عنوان هدف و رتبه و براى برترى بر ديگران مقصود نباشد، و كسى نتواند خود يا افكار شخصى خود را بر مردم تحميل كند و بندگان خدا را بفريبد و آنها را نردبان دستيابى به مقاصد نفسانى خود قرار دهد. | [[اسلام]]، بشر را به سوى جهانى هدايت مى كند كه در آن زمينه اى براى حكومت جابران و عزيزان بلا جهت فراهم نباشد و حكومت خود به خود و به عنوان هدف و رتبه و براى برترى بر ديگران مقصود نباشد، و كسى نتواند خود يا افكار شخصى خود را بر مردم تحميل كند و بندگان خدا را بفريبد و آنها را نردبان دستيابى به مقاصد نفسانى خود قرار دهد. | ||
بزرگترين بلا و مصيبتى كه در زمان ظهور اسلام جان و شرف بشر را تهديد مى كرد روش حكومت ها بود، كه البته ريشه آن مفاسد در منجلاب شرک، بت پرستى و پرستش زمام داران - | بزرگترين بلا و مصيبتى كه در زمان ظهور اسلام جان و شرف بشر را تهديد مى كرد روش حكومت ها بود، كه البته ريشه آن مفاسد در منجلاب شرک، بت پرستى و پرستش زمام داران - كه حاصل ناآگاهى مردم از معناى توحيد خالص بود - قرار داشت. | ||
اين دستور قرآن كريم است كه: «قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَىٰ كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلَا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا وَلَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا» .<ref>آل عمران / ۶۴ .</ref> و اين شعار مسلمانان بود: «إِنَّ اللهَ ابْتَعَثَنا لِنُخْرِجَ عِبَادَهُ مِنْ ذُلِّ طاعَةِ الْعِبَادِ إِلَى عِزِّ طَاعَتِهِ وَمِن ظُلُماتِ الشِّـرْكِ وَعِبادَةِ الْأَصْنَامِ وَالْأَوْثانِ ِإِلَى نُورِ الْإِسْلَامِ». | اين دستور قرآن كريم است كه: «قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَىٰ كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلَا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا وَلَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا» .<ref>آل عمران / ۶۴ .</ref> و اين شعار مسلمانان بود: «إِنَّ اللهَ ابْتَعَثَنا لِنُخْرِجَ عِبَادَهُ مِنْ ذُلِّ طاعَةِ الْعِبَادِ إِلَى عِزِّ طَاعَتِهِ وَمِن ظُلُماتِ الشِّـرْكِ وَعِبادَةِ الْأَصْنَامِ وَالْأَوْثانِ ِإِلَى نُورِ الْإِسْلَامِ». | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
در طول تاريخ هم مى بينيم هر پيامبرى كه از طرف خدا مبعوث شده براى اين بوده است كه فشارها و بارهاى سنگين زندگى و زنجيرهاى عادات ناپسند و روش هاى ناهنجار اجتماعى را از دوش مردم بردارد. خداوند پيامبر اسلام صلى الله عليه وآله را هم فرستاد تا «رحمة للعالمين»<ref>انبياء عليهم السلام / ۱۰۷.</ref> يعنى رحمت براى جهانيان باشد، و تبليغ آخرين برنامه جامع آسمانى را به عهده او گذاشت. | در طول تاريخ هم مى بينيم هر پيامبرى كه از طرف خدا مبعوث شده براى اين بوده است كه فشارها و بارهاى سنگين زندگى و زنجيرهاى عادات ناپسند و روش هاى ناهنجار اجتماعى را از دوش مردم بردارد. خداوند پيامبر اسلام صلى الله عليه وآله را هم فرستاد تا «رحمة للعالمين»<ref>انبياء عليهم السلام / ۱۰۷.</ref> يعنى رحمت براى جهانيان باشد، و تبليغ آخرين برنامه جامع آسمانى را به عهده او گذاشت. | ||
پس بايد دينش در مورد حكومت نيز جوابگوى حوائج بشر و ظهور توحيد - يعنى حاكميت و سلطنت خدا - باشد. پيغمبرى كه علمدار آزادى و نجات بشر است، خود و همه را بنده خدا مى داند، و همه امتيازهاى مادى را باطل كرده و نداى اللَّه اكبر و | پس بايد دينش در مورد حكومت نيز جوابگوى حوائج بشر و ظهور توحيد - يعنى حاكميت و سلطنت خدا - باشد. پيغمبرى كه علمدار آزادى و نجات بشر است، خود و همه را بنده خدا مى داند، و همه امتيازهاى مادى را باطل كرده و نداى اللَّه اكبر و «إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ»<ref> حجرات / ۱۳.</ref> او، دل ها را به او و به آئين او جذب كرده، و با گفتار، عمل، روش متواضعانه و اخلاق ممتاز خود مردم را به مفهوم صحيح حريّت و مساوات آشنا كرده، و عقيده توحيد را منبع تمام فضائل و مقاصد كمال بخش معرفى فرموده، و آئين جامع و كامل او راه رفع كوچک ترين اسباب نزاع و تفرقه را پيش بينى كرده، و در بسيارى از تعاليمش رفع اختلاف و دشمنى ملاحظه شده است. از بيان مستحبات، مكروهات، اخلاقيات، نظام معاملات و آداب خوردن، پوشيدن، نوشيدن، خوابيدن، معاشرت با مردم و سلوک با خويشاوند و بيگانه، حتى مقررات عبور و مرور وسايل نقليه و آداب استحمام خوددارى نفرموده است. | ||
اينجاست كه رابطه غدير با بعثت مشخص، و معناى آيه [[تبلیغ]] واضح مى شود. آيه اى كه زمانى نازل شد كه غير از امر ولايت و [[خلافت]]، موضوعى نمانده بود كه پيامبر صلى الله عليه و آله مأمور به تبليغ آن شود. اهميت آن هم به قدرى بود كه عدم تبليغ و نرساندن آن به مردم مساوى با عدم تبليغ تمام احكام باشد. | اينجاست كه رابطه غدير با بعثت مشخص، و معناى آيه [[تبلیغ]] واضح مى شود. آيه اى كه زمانى نازل شد كه غير از امر ولايت و [[خلافت]]، موضوعى نمانده بود كه پيامبر صلى الله عليه و آله مأمور به تبليغ آن شود. اهميت آن هم به قدرى بود كه عدم تبليغ و نرساندن آن به مردم مساوى با عدم تبليغ تمام احكام باشد. | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
با وجود اين كه عيد مبعث و عيد غدير خم دو نقطه عطف در جهان بشريت مى باشند، گرامى داشت آنها متأسفانه هنوز مناسب شأن آنها نيست. بايد تلاش كرد عيد مبعث حضرت خاتم الانبياء صلى الله عليه و آله و عيد غدير خم، نه تنها در ميان مسلمين مورد توجه بيشترى قرار گيرد، بلكه ابعاد جهانى داشته و بايد در سطح جهان گسترش پيدا كند. | با وجود اين كه عيد مبعث و عيد غدير خم دو نقطه عطف در جهان بشريت مى باشند، گرامى داشت آنها متأسفانه هنوز مناسب شأن آنها نيست. بايد تلاش كرد عيد مبعث حضرت خاتم الانبياء صلى الله عليه و آله و عيد غدير خم، نه تنها در ميان مسلمين مورد توجه بيشترى قرار گيرد، بلكه ابعاد جهانى داشته و بايد در سطح جهان گسترش پيدا كند. | ||
همانگونه كه عيد ميلاد حضرت | همانگونه كه عيد ميلاد [[حضرت مسیح]] عیسى بن مريم عليه السلام، على رغم اختلافاتى كه در ميان خود مسيحيان در تعيين روز آن وجود دارد، آنچنان از سوى جامعه مسيحيان جهانى شده كه حتى رؤسا و بزرگان كشورهاى اسلامى در موارد بسيارى به حاكمان كشورهاى مسيحى و جامعه مسيحيان تبريک مى گويند و به اين مناسبت پيام مى فرستند. | ||
از اين رو بايد با صراحت گفت كه ما در اين زمينه قصور داشته و كم كارى كرده ايم. به طورى كه حتى در ايران خودمان هم، چنان ذوق و شوق و توجهى به اين دو عيد بزرگ نمى شود، و اين براى جامعه ما خسارت است. | از اين رو بايد با صراحت گفت كه ما در اين زمينه قصور داشته و كم كارى كرده ايم. به طورى كه حتى در ايران خودمان هم، چنان ذوق و شوق و توجهى به اين دو عيد بزرگ نمى شود، و اين براى جامعه ما خسارت است. | ||