محمد بن احمد فرغانی (سعید الدین): تفاوت میان نسخه‌ها

على ‏عليه السلام با دانشى كه به سبب [[وصیت]] به دست آورده بود، آنچه را مشكل بود با تأويل روشن كرد.

اين بيت نيز مبتدايى است كه خبرش محذوف است، و تقديرش چنين است: بيان و ايضاح على‏ عليه السلام با تأويل مشكلات کتاب و سنّت، به واسطه دانشى بوده كه او به آن نايل شده بود، به سبب اينكه پيامبر صلى الله عليه و آله او را وصىّ و جانشين خود گرداند و فرمود: هر كس من مولاى او هستم على مولاى او است. بنا بر ابياتى كه على‏ عليه السلام خود سروده، اين در روز غدير خم بوده است. از جمله آن ابيات اينهاست:

پيامبر صلى الله عليه و آله با برگزيدن من براى امّتش مرا وصىّ خود گرداند، و اين از سر رضايت او به حكم من بود. رسول‏خداصلى الله عليه وآله در روز غدير خم ولايت مرا بر شما واجب ساخت.

غدير خم آبگيرى است در يک منزلى مدينه به مكه، در راهى كه هم اكنون به آن طريق مُشاة گفته مى‏ شود. روشن كردن مشكلات با تأويل، به دانشى كه به سبب جانشينى به دست آمده از شمار فضائل على ‏عليه السلام است كه به شماره در نمى ‏آيند. رسول‏ خدا صلى الله عليه و آله على‏ عليه السلام را به آنها اختصاص داد و او آنها را از حضرتش به ميراث برد.

فرغانى همچنين گفته است: بهره على بن ابى‏ طالب‏ عليه السلام علم، كشف و پرده‏برداشتن از مشكلات كلام عظيم و كتاب كريم به روشن ‏ترين بيان است؛ كلامى كه از ويژه ‏ترين معجزات پيامبر صلى الله عليه و آله است. اين به سبب دانشى است كه على ‏عليه السلام به آن دست يافته و در احاديث نبوى آمده است: «من شهر دانشم و على‏ عليه السلام دروازه آن اس» و «هر كس من مولاى او هستم على مولاى او است». همراه با فضائل ديگرى كه به شماره در نمى‏آيند و احصاء نمى‏ شوند.<ref>شرح تائيّه ابن‏ فارض (فرغانى).</ref>