آیه ۱۹ زخرف و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
== «سَتُكْتَبُ شَهادَتُهُمْ وَ يُسْأَلُونَ»<ref>زخرف /  ۱۹. واقعه قرآنى غدير: ص ۳۷.</ref> ==
== «سَتُكْتَبُ شَهادَتُهُمْ وَ يُسْأَلُونَ»<ref>زخرف /  ۱۹. واقعه قرآنى غدير: ص ۳۷.</ref> ==
پس از اتمام مراسم حجةالوداع در روز دوازدهم ذى ‏الحجه، منافقين مخفيانه و به طور مداوم در تكاپو و گفتگو و توطئه بودند! در همين راستا ابوبكر و عمر ابتدا ابوعبيده جرّاح را به عنوان امين خود انتخاب كردند، و با پيوستن معاذ بن جبل به اين گروه سه نفره مشكل آنان حل شد.   
پس از اتمام مراسم [[حجةالوداع]] در روز دوازدهم ذى ‏الحجه، [[منافقین]] مخفيانه و به طور مداوم در تكاپو و گفتگو و توطئه بودند!  
 
در همين راستا [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبکر]] و [[عمر بن خطاب|عمر]] ابتدا [[ابوعبیده جرّاح]] را به عنوان امين خود انتخاب كردند، و با پيوستن [[معاذ بن جبل]] به اين گروه سه نفره مشكل آنان حل شد.   


در ادامه معاذ هم قول داد با ارتباط با رؤساى اوس و خزرج -  يعنى بشير و سعيد -  آنان را در پيمان خود داخل كند.
در ادامه معاذ هم قول داد با ارتباط با رؤساى اوس و خزرج -  يعنى بشير و سعيد -  آنان را در پيمان خود داخل كند.


سالم مولى ابی ‏حُذَيفه در يكى از مذاكرات سرّى اين چهار نفر متوجه سخنان آنان شد و طى مراحلى او را نيز در پيمان خود داخل نمودند.<ref>كتاب سليم: ص ۱۵۴. تفسير القمى: ص ۱۵۹. الاقبال: ص ۴۵۳. بحار الانوار: ج ۱۷ ص ۲۹، ج ۲۸ ص ۸۵، ۹۷، ۱۰۱ - ۱۰۲، ۲۷۴، ج ۳۷ ص ۱۱۳،  ۱۳۵، ۲۰۱ ، ج ۳۰ ص ۱۲۸، عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۱۶۴. تفسير برهان: ج ۴ ص ۸۳ . مثالب النواصب (ابن شهرآشوب، نسخه خطى) : ص ۹۳.</ref>
[[سالم مولی ابی حذیفه|سالم مولی ابی ‏حُذَیفه]] در يكى از مذاكرات سرّى اين چهار نفر متوجه سخنان آنان شد و طى مراحلى او را نيز در پيمان خود داخل نمودند.<ref>كتاب سليم: ص ۱۵۴. تفسير القمى: ص ۱۵۹. الاقبال: ص ۴۵۳. بحار الانوار: ج ۱۷ ص ۲۹، ج ۲۸ ص ۸۵، ۹۷، ۱۰۱ - ۱۰۲، ۲۷۴، ج ۳۷ ص ۱۱۳،  ۱۳۵، ۲۰۱ ، ج ۳۰ ص ۱۲۸، عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۱۶۴. تفسير برهان: ج ۴ ص ۸۳ . مثالب النواصب (ابن شهرآشوب، نسخه خطى) : ص ۹۳.</ref>


  آنان تا آنجا پيش رفتند كه پيمان نامه ‏اى براى برنامه ‏هاى آينده خود آماده كردند تا براى مقابله با اسلام منسجم ‏تر عمل كنند، ولى هنوز آن را امضا نكرده بودند.
  آنان تا آنجا پيش رفتند كه پيمان نامه ‏اى براى برنامه ‏هاى آينده خود آماده كردند تا براى مقابله با اسلام منسجم ‏تر عمل كنند، ولى هنوز آن را امضا نكرده بودند.
خط ۱۸: خط ۲۰:
«وَ لَنْ يَنْفَعَكُمُ الْيَوْمَ اِذْ ظَلَمْتُمْ اَنَّكُمْ فِى الْعَذابِ مُشْتَرِكُونَ»:  
«وَ لَنْ يَنْفَعَكُمُ الْيَوْمَ اِذْ ظَلَمْتُمْ اَنَّكُمْ فِى الْعَذابِ مُشْتَرِكُونَ»:  


«بيزاى شما از يكديگر در روز قيامت فايده‏اى به حالتان ندارد چرا كه ظلم كرده ‏ايد و در نتيجه در عذاب مشترک خواهيد بود».   
«بيزاى شما از يكديگر در روز قيامت فايده ‏اى به حالتان ندارد چرا كه ظلم كرده ‏ايد و در نتيجه در [[عذاب]] مشترک خواهيد بود».   


و اين گونه بود كه در كنار اتمام حجت عظيم غدير توطئه ‏هاى اساسى دشمنان ولايت نيز پى‏ريزى مى‏شد و مرحله به مرحله پيش مى‏ رفت. <ref>بحار الانوار: ج ۲۴ ص ۳۱۹ و ج ۳۱ ص ۶۱۰ و ج ۳۶ ص ۱۵۳.</ref>  
و اين گونه بود كه در كنار [[اتمام حجت]] عظيم غدير توطئه ‏هاى اساسى دشمنان ولايت نيز پى‏ ريزى مى‏ شد و مرحله به مرحله پيش مى‏ رفت.<ref>بحار الانوار: ج ۲۴ ص ۳۱۹ و ج ۳۱ ص ۶۱۰ و ج ۳۶ ص ۱۵۳.</ref>  


== پانویس ==
== پانویس ==