ویژگی های دشمنان اهل بیت علیهم السلام در قرآن

اَلا اِنَّ اَعْداءَهُمُ الَّذینَ قالَ اللَّهُ فیهِمْکُلَّما دَخَلَتْ أُمَّةٌ لَعَنَتْ أُخْتَها حَتَّی إِذَا ادَّارَکُوا فِیها جَمِیعاً قالَتْ أُخْراهُمْ لِأُولاهُمْ رَبَّنا هؤُلاءِ أَضَلُّونا فَآتِهِمْ عَذاباً ضِعْفاً مِنَ النَّارِ، قالَ لِکُلٍّ ضِعْفٌ وَ لکِنْ لا تَعْلَمُونَ

بدانید که دشمنان ایشان کسانی‌اند که خداوند درباره آنان فرموده است: «هر گروهی که داخل جهنم می‌شوند همتای خود را لعنت می‌کنند، تا آنکه همه آنان در آنجا به یکدیگر بپیوندند آخرین آنان با اشاره به اولین آنان می‌گویند: پروردگارا! اینان ما را گمراه کردند؛ پس عذاب دو چندان از آتش به آنان نازل کن. خدا می‌فرماید: برای هر دو گروه عذاب مضاعف است ولی شما نمی‌دانید»

<< قبلی بعدی >>

پیامبر در این فراز به آیهٔ ۳۸ سورهٔ اعراف اشاره نموده‌اند همانگونه که خداوند می‌فرماید:

قالَ ادْخُلُوا فِی أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِکُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ فِی النَّارِ کُلَّما دَخَلَتْ أُمَّةٌ لَعَنَتْ أُخْتَها حَتَّی إِذَا ادَّارَکُوا فِیها جَمِیعاً قالَتْ أُخْراهُمْ لِأُولاهُمْ رَبَّنا هؤُلاءِ أَضَلُّونا فَآتِهِمْ عَذاباً ضِعْفاً مِنَ النَّارِ، قالَ لِکُلٍّ ضِعْفٌ وَ لکِنْ لا تَعْلَمُونَ.

گفت: همراه امت‌هایی از جن و انس که قبل از شما بوده‌اند داخل آتش شوید، که هر گروهی داخل آتش جهنم می‌شوند همتای خود را لعنت می‌کنند … تا هنگامی که همه کنار یکدیگر خود را در آتش می‌یابند آخرین آنها به اولینشان می‌گوید: پروردگارا، اینان ما را گمراه کردند، پس عذاب چند برابری از آتش به آنان بده. خداوند در پاسخ می‌فرماید: برای همه عذاب چند برابر است ولی شما نمی‌دانید.

ترسیم عاقبت اهل سقیفه و تابعین آنها

نیمی از وقت خطبه سپری شده و پیامبر صلی الله علیه وآله در این مرحله یک فراز از دوستان علی علیه السلام و یک فراز از دشمنانش می‌گوید، تا این فراز که صحنه روز قیامت را درباره دشمنان او بیان می‌کند. آیه‌ای که حضرت از اواسط آن در کلامش آورده از آیه ۳۶ سوره اعراف آغاز می‌شود و به آیه ۴۱ ختم می‌شود، و طبق تفسیری که فرموده چنین بیان می‌گردد: دشمنان علی علیه السلام که آیات خدا را تکذیب نموده و نسبت به آنها سرکشی کردند و خود را بالا گرفتند اهل آتش‌اند و در آن دائمی خواهند بود. چه کسی ظالم‌تر از دشمنان علی علیه السلام است که به خدا افترا و دروغ بستند یا نشانه‌های خدا را تکذیب کردند. آن هنگام که مرگشان فرا رسد فرستادگان خدا از آنان می‌پرسند: کجایند آنچه غیر از خدا صدا می‌زدید؟ در پاسخ می‌گویند: از نزد ما گم شده‌اند، و سپس بر علیه خود شهادت می‌دهند که کافر بوده‌اند!

آنگاه به دشمنان علی علیه السلام گفته می‌شود: شما هم نزد امت‌های قبلی که در آتش هستند بروید که آنچنان دچار نکبت‌اند که یکدیگر را لعنت می‌کنند و گناه را بر عهده پیشینیان خود قرار می‌دهند، ولی خداوند به دشمنان علی علیه السلام خواهد فرمود: عذاب پیروان سقیفه همانند بنیانگذاران آن است، که به پیروان خود خواهند گفت: شما هم مانند ما تخفیفی از عذاب ندارید، پس مانند ما بچشید و دسترنج خود را ببینید.

دشمنان علی علیه السلام که آیات خدا را تکذیب کرده و خود را بالا گرفته‌اند درهای رحمت آسمان برایشان باز نخواهد شد، و بهشت رفتنشان محال است، همان گونه که اگر شتری بخواهد از سوراخ سوزنی عبور کند!! بلکه فرش و روانداز اعداء آل محمد علیهم السلام در جهنم گسترانده شده است.

تا اینجا خلاصه شش آیه بود که پیامبر صلی الله علیه وآله به دشمنان اهل بیت علیهم السلام تفسیر فرمود و معلوم گردید خداوند چگونه آینده اینها را ترسیم نموده است. اکنون معنای کلمات مبارک معصومین علیهم السلام را درباره دشمنانشان درک می‌کنیم آنجا که پیامبر صلی الله علیه وآله فرمود:

«یا علی! اگر بنده‌ای هزار سال خدا را عبادت کند، خدا از او قبول نمی‌کند جز با ولایت تو و امامان از فرزندانت، و ولایت تو پذیرفته نمی‌شود جز با برائت از دشمنانت و دشمنان امامان از فرزندانت».

و امیرالمؤمنین علیه السلام می‌فرماید: «بر عهده آن دو است گناه امت محمد صلی الله علیه وآله تا روز قیامت هر خونی که به ناحق ریخته شود و هر مالی که به حرام خورده شود و هر ناموسی که به حرام تصرف شود و هر حکمی که به ظلم داده شود، بر عهده آن دو است بدون آنکه از گناه انجام دهنده آن چیزی کم شود».