بررسی دلالت حدیث غدیر بر مشروعیت سیاسی الهی در نظام امامت

از ویکی غدیر

چکیده[۱]

بعد از رحلت حضرت رسول صلی الله علیه و آله مساله امامت و جانشینی ایشان، از مباحث مهم و اختلاف برانگیز میان فرقه های اسلامی گردید و جواب این سوال که مشروعیت آن جانشین، توسط چه کسی و از کجا مورد تایید قرار می گیرد، بحث برانگیز و چالشی تر شده است. مقاله حاضر بررسی دلایل نقلی مشروعیت الهی امام در کلام شیعی بر اساس حدیث متواتر غدیر است. موضوع این پژوهش از روش توصیفی ـ تحلیلی و با رویکرد فقه الحدیث در کلام نقلی به بررسی مساله پرداخته است. بر اساس دلالت حدیث غدیر، کلمه مولی در حدیث، به معنای اولی به تصرف بوده و بر اساس نزول آیه تبلیغ و محتوای دستوری آن، دلالت بر ابلاغ پیام الهی دارد که در صورت عدم ابلاغ، رسالت شان ناقص خواهد ماند و با ابلاغ امامت امیرالمومنین علیه السلام ، آیه اکمال نازل شده و بر اساس محتوای آیه، دین کامل، نعمت تمام و خداوند هم به آن دین راضی شده است و این که همه آن افعال، همراه با ضمائر متکلم از جانب خداوند نازل شده می توان دریافت که مشروعیت مقام امام و نصب امیرالمومنین علیه السلام از جانب خداوند می باشد و پیامبر اکرم صلی علیه و آله هم بر اساس وظیفه ای که داشتند، این مساله را به همگان اعلام نمودند.

منبع

فصلنامه حکومت اسلامی، بهار ۱۳۹۶، شماره۸۳.

پانویس

  1. عباس مقدادی داودی، دانش آموخته سطح سه حوزه علمیه قم. غلامرضا بهروزی لک،دانشیار دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام.