نمایش مبدأ برای آيات ۱۰ تا ۱۲ انشقاق و غدیر

{{جعبه اطلاعات آیه
	 | عرض = 
	 | تصویر = 
	 | اندازه تصویر = 
	 | توضیح_تصویر = 
	 | عنوان =آيات ۱۰ تا ۱۲ انشقاق و غدیر 
	 | سوره =انشقاق 
	 | آیه =۱۰ تا ۱۲ 
	 | جزء =۳۰ 
	 | شأن نزول = 
	 | مکان نزول =مکه 
	 | موضوع =وصف سرانجام دشمنان غدیر 
}}
'''آیات ۱۰ تا ۱۲ سوره انشقاق''' از جمله آیات استفاده شده در خطبه غدیر برای ترسیم سرانجام دشمنان غدیر و ائمه علیهم السلام دانسته شده است.

موقعيت قرآنى آیات ۱۰ تا ۱۲ سوره انشقاق ارائه تصویری از روز قيامت دانسته شده كه مردم را به دو گروه تقسيم مى‌‏كنند: گروهی كه نامه اعمالشان به‌دست راستشان داده مى‏‌شود و حسابشان آسان است؛ گروهی كه نامه اعمالشان از پشت سر به آنان داده مى‏‌شود و صداى ناله حسرت‌بارشان بلند می‌شود و شعله‏‌هاى آتش را بر بدن خود احساس مى‌کنند. در خطبه غدیر این تقسیم‌بندی بر دشمنان غدیر و ائمه علیهم السلام تطبیق شده است: در قیامت، وقتى نامه اعمال دشمنان على‏ عليه السلام را از پشت سر به‌دست آنان مى‏‌دهند گويى سرب داغ بر فرق آنان ريخته مى‏‌شود و فرياد «واى بر من: ويلى ويلى» آنان بلند مى‏‌شود و مأموران عذاب الهى آنان را روانه جهنم مى‏‌كنند.
== آیاتی برای معرفی دشمنان غدیر ==
آیات ۱۰ تا ۱۲ سوره انشقاق از سوی برخی محققان به‌عنوان معرفی‌نامه دشمنان غدیر و عاقبت آنان تلقی شده است. این محققان برای نظر خود چنین تحلیلی ارائه کرده‌اند: ولایت على بن ابى‏‌طالب‏ عليه السلام از سوی پيامبر سبب [[امتحان الهى با اميرالمؤمنين عليه السلام|امتحان امت]] قرار داده شده است: {{متن عربی|لَوْ لا انْتَ يا عَلِىُّ لَمْ يُعْرَفِ الْمُؤْمِنُونَ بَعْدى|ترجمه=اى على، اگر تو نبودى، مؤمنان بعد از من شناخته نمى‌‏شدند}}.<ref>الاقبال، ج۱، ص۵۰۷.</ref> پيامبر قسمتی از مراسم غدير را به معرفی دشمنان ائمه‏ علیهم السلام و ترسیم آینده آنان اختصاص داد. اقتباس از چند آيه و تضمين آياتى ديگر براى اين منظور، روى هم ۱۵ آيه را عنوان اين بخش قرار داده است؛ از جمله اين آيات آيه ۱۰ تا ۱۲ سوره انشقاق است:<blockquote>{{قرآن|وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ ﴿١٠﴾فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًا ﴿١١﴾ وَيَصْلَىٰ سَعِيرًا ﴿١٢)؛}}

و اما کسی که نامه اعمالش را از پشت سرش دهند (۱۰) به‌زودی با فریادی حسرت‌بار، هلاکت و نابودی خود را خواهد. (۱۱)و در آتش افروخته در آید. </blockquote>

== موقعیت آیات در متن خطبه غدير ==
موقعیت آیات ۱۰ تا ۱۲ سوره انشقاق در متن خطبه غدیر چنین ترسیم شده است: خطبه غدير از اواسط آن گذشته و پيامبر صلى الله عليه و آله در حال بيان آينده دوستان و دشمنان على‏ عليه السلام است. پس از پنج قسمت درباره دوستان، نوبت به دشمنان مى‏‌رسد و در اولين  قسمت با اقتباس از آيه قرآن در سوره انشقاق يكى از نتايج دشمنى با على ‏عليه السلام را بيان مى‌‏نمايد. در اين عبارت، كلمه «يَصْلى» كه در آيه مفرد است در كلام حضرت براى تطابق با كلمه «اعْداء» به‌صورت جمع (يَصْلَوْنَ) آمده است.<blockquote>{{متن عربی|الا انَّ اعْداءَهُمُ الَّذينَ يَصْلَوْنَ سَعيراً}}؛

بدانيد دشمنان ائمه كسانى‌‏اند كه شعله‏‌هاى آتش را بر تن خود خواهند يافت. <ref>الیقین، ص ۳۵۶.</ref></blockquote>

== موقعيت قرآنى آیات ==
موقعيت قرآنى اين آيات در اوايل سوره انشقاق تصویری از روز قيامت دانسته شده كه مردم را به دو گروه تقسيم مى‌‏كنند:

* گروه اول كسانى‏‌اند كه نامه اعمالشان به‌دست راستشان داده مى‏‌شود و حساب آنان آسان بوده، مسرور نزد دوستانشان مى‌‏روند.
* گروه دوم در مقابل آنانند و كسانى هستند كه نامه اعمالشان از پشت سر به آنان داده مى‏‌شود و صداى ناله حسرت‌بارشان بلند می‌شود و شعله‏‌هاى آتش را بر بدن خود احساس مى‌کنند.

== تحليل اعتقادى آیات ==
علت استفاده از آیات ۱۰ تا ۱۲ سوره انشقاق در متن خطبه غدیر چنین تحلیل شده است: دريافتى كه از تركيب آيات با كلام پيامبر صلى الله عليه و آله تداعى مى‏‌شود تطبيق دشمنان امامان‏ عليهم السلام با كسانى است كه نامه اعمال از پشت سر به آنان داده مى‏‌شود. در روز قیامت، اين نامه‏‌هاى اعمال است كه پرده از حقایق بر مى‌‏دارد. در آن لحظات كه همه در انتظار به‌سر مى‌‏برند، همه دست راست خود را مى‌نگرند كه شايد پرونده خود را از آن سو دريافت كنند. در آن هنگامه وقتى نامه اعمال دشمنان على‏ عليه السلام را از پشت سر به‌دست آنان مى‏‌دهند گويى سرب داغ بر فرق آنان ريخته مى‏‌شود و فرياد «واى بر من: ويلى ويلى» آنان بلند مى‏‌شود و مأموران عذاب الهى آنان را روانه جهنم مى‏‌كنند.

== پانویس ==
{{پانویس}}

==منابع==
{{منابع}}
* '''الإقبال بالأعمال الحسنة فیما یعمل مرة فی السنة'''؛ سید علی بن موسی بن طاووس، تحقیق: جواد قیومی اصفهانی، قم: 	مکتب الإعلام الإسلامی، ۱۴۱۸ق.
* '''اليقين باختصاص مولانا علی عليه‌السلام بامرة المؤمنين'''؛ سيد‌ ‎ على بن موسی بن طاووس، تحقیق: محمدباقر انصاری، قم: مؤسسه دار الکتاب الجزائری، ۱۴۱۳ق.
{{پایان منابع}}
[[رده:قرآن و غدیر]]