نمایش مبدأ برای آيه ۴۰ غافر و غدیر

{{جعبه اطلاعات آیه
	 | عرض = 
	 | تصویر =آیه ۴۰ سوره غافر.png 
	 | اندازه تصویر = 
	 | توضیح_تصویر = 
	 | عنوان =آیه ۴۰ غافر و غدیر 
	 | سوره =غافر 
	 | آیه =۴۰ 
	 | جزء =۲۴ 
	 | شأن نزول = 
	 | مکان نزول =مکه 
	 | موضوع = 
	 | صوت =صوت ۴۰ غافر.mp3 
	 | ترجمه صوتی =ترجمه ۴۰ غافر.mp3 
}}
'''آیه ۴۰ سوره غافر''' آیه‌ای در [[خطبه غدیر]] که در آن پاداش دوستان و جزای دشمنان غدیر در آن توصیف شده است. 

درباره تحلیل اعتقادی آمدن آیه ۴۰ سوره غافر در متن خطبه غدیر چنین گفته شده است: در اين آيه خداوند جزاى گناهان را به اندازه آن و با دقتى كه جزاى عمل از معادل و مثل آن تجاوز نكند قرار داده است؛ ولى خداوند برای ايمان‌آورندگان به ولايت على بن ابى‏‌طالب‏ عليه السلام، آنگاه كه عمل صالحى انجام دهند، پاداش چندين برابر قرار داده است. آن پاداش [[بهشت]] و روزى بى‏‌حساب در آن است.

اين تفسير به این باز می‌گردد که اعمال غير دوستان اهل‏‌بيت‏ عليهم السلام نزد خداوند ارزشى ندارد و سزاى آن بهشت نخواهد بود، همان‌گونه كه [[امام باقر علیه السلام]] مى‏‌فرمايد: اگر بنده‌‏اى بين ركن و مقام عبادت كند به‌گونه‌‏اى كه چون مشک پوسيده شود، ولى خدا را با محبت و ولايت ما اهل‌‏بيت ملاقات نكند، خداوند از او نمى‏‌پذيرد.