آيه ۱۲ فرقان و غدیر

از دانشنامه غدیر
نسخهٔ تاریخ ‏۷ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۷ توسط Shamloo (بحث | مشارکت‌ها)

Ra bracket.png إِذَا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ سَمِعُوا لَهَا تَغَيُّظًا وَزَفِيرًا La bracket.png

«که وقتی [آن آتش سوزان] آنان را از مکانی دور ببیند، از آن [نعره] خشم و خروشی هولناک بشنوند»


آیه ۱۲ سوره فرقان
مشخصات آیه
سورهسوره فرقان (۲۵)
آیه۱۲
جزء۱۸
محتوای آیه
مکان نزولمکه
موضوعتوصیف عذاب جهنم


آیه ۱۲ سوره فرقان آیه‌ای در وصف عاقبت دشمنان اهل بیت در جهنم که پیامبر صلى الله عليه و آله در خطبه غدیر به آن استناد کرد.

به گفته برخی محققان، در بخش هفتم خطبه غدیر، پس از آن كه صراط مستقيم روشن شد، سخنرانى پيامبر صلى الله عليه و آله در معرفى دو گروه دوست و دشمن آنان ادامه يافت و وحشت از جهنم براى دشمنان ولايت بيان شد. پیامبر يازده جمله در اين باره گفت كه شش جمله آن در توصيف دوستان اهل‏ بیت‏ علیهم السلام و پنج جمله در وصف دشمنان آنان بود.

در جمله هشتم درباره دشمنان اهل بیت، پیامبر صلى الله عليه و آله آيه ۷سوره ملک:Ra bracket.png اِذا اُلْقُوا فيها سَمِعُوا لَها شَهيقاً وَ هِىَ تَفُورُ La bracket.png و آيه ۱۲ سوره فرقان:Ra bracket.png اِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكانٍ بَعيدٍ سَمِعُوا لَها تَغَيُّظاً وَ زَفيراً La bracket.png كنار هم قرار داده شد و حضرت فرمود:

«بدانيد كه دشمنان ايشان كسانى‏ اند از جهنم در حالى كه مى ‏جوشد صداى وحشتناكى مى ‏شنوند و شعله كشيدن آن را مى ‏بينند».

حضرت اين گونه فرمود:

«اَلا اِنَّ اَعْداءَهُمُ الَّذينَ يَسْمَعُونَ لِجَهَنَّمَ شَهيقاً وَ هِىَ تَفُورُ وَ يَرَوْنَ لَها زَفيراً»[۱]

صاحب انوار در تفسیر آیه Ra bracket.png اِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكانٍ بَعيدٍ سَمِعُوا لَها تَغَيُّظاً وَ زَفيراً La bracket.png گفته است: چون در نزد ما حيات مشروط به بيّنه نيست، پس ممكن است كه حق تعالى در آتش حيات خلق فرمايد كه ببيند و غضب كند و غرش نمايد. دلیل این مدعا اين است كه از حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله پرسيدند: «من كذّب علىّ متعمّدا فليتبوّء بين عينى جهنّم مقعدا»: هر كه بر من دروغ بندد، خود را ميان چشمان جهنم جاى دهد. عرض كردند:مگر جهنم چشم دارد؟ فرمود: نمى‌شنوى كه حق تعالى می فرمايد Ra bracket.png إِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكانٍ بَعِيدٍ ... La bracket.png[۲]

پانویس

  1. فرقان/۱۲؛ واقعه قرآنى غدير: ص۱۰۰؛ سخنرانى استثنائى غدير: ص ۲۰۱ - ۲۱۲.
  2. تفسیر اثنی عشری، جلد ۹، صفحه ۳۱۰.