اسعد بن محمود عجلی (ابوالفتح، اصفهانی واعظ): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۲۶۸. </ref> == | == روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۲۶۸. </ref> == | ||
يكى از علما و بزرگان [[اهل سنت]] كه [[حدیث غدیر]] را نقل كرده اسعد بن محمود (ابى الفضائل) بن خلف عِجلى اصفهانى واعظ، ابوالفتح، منتجب الدين (م ۶۰۰ ق) است. | يكى از [[علما]] و بزرگان [[اهل سنت]] كه [[حدیث غدیر]] را نقل كرده اسعد بن محمود (ابى الفضائل) بن خلف عِجلى اصفهانى واعظ، ابوالفتح، منتجب الدين (م ۶۰۰ ق) است. | ||
نورالدين على بن محمد معروف به ابن صبّاغ مالكى در «الفصول المهمّة فى معرفة الائمة» و نيز سَمهودى در «جواهر العقدين» حديث غدير را با نقل مختصر ماجراى غدير از حافظ ابوالفتوح اسعد بن ابى فضائل بن خلف عِجلى در كتابش «الموجز فى فضائل الخلفاء الاربعة» به سند او نقل كرده اند.<ref>الفصول المهمّة فى معرفة الائمة: ص ۴۱. جواهر العقدين (مخطوط).</ref> | نورالدين على بن محمد معروف به ابن صبّاغ مالكى در «الفصول المهمّة فى معرفة الائمة» و نيز سَمهودى در «جواهر العقدين» حديث غدير را با نقل مختصر ماجراى غدير از حافظ ابوالفتوح اسعد بن ابى فضائل بن خلف عِجلى در كتابش «الموجز فى فضائل الخلفاء الاربعة» به سند او نقل كرده اند.<ref>الفصول المهمّة فى معرفة الائمة: ص ۴۱. جواهر العقدين (مخطوط).</ref> | ||
شمس الدين ذهبى و نيز | شمس الدين ذهبى و نيز [[یافعی]] و ابن قاضى شُهبه<ref>العِبَر فى خبر من غَبَر: حوادث سال ۶۰۰ . مرآة الجنان: حوادث سال ۶۰۰ . طبقات الشافعية: ج ۱ ص ۳۵۸. </ref> او را توثیق كرده و بسيار ستوده اند. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۱۲ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۵
روايت حديث غدير[۱]
يكى از علما و بزرگان اهل سنت كه حدیث غدیر را نقل كرده اسعد بن محمود (ابى الفضائل) بن خلف عِجلى اصفهانى واعظ، ابوالفتح، منتجب الدين (م ۶۰۰ ق) است.
نورالدين على بن محمد معروف به ابن صبّاغ مالكى در «الفصول المهمّة فى معرفة الائمة» و نيز سَمهودى در «جواهر العقدين» حديث غدير را با نقل مختصر ماجراى غدير از حافظ ابوالفتوح اسعد بن ابى فضائل بن خلف عِجلى در كتابش «الموجز فى فضائل الخلفاء الاربعة» به سند او نقل كرده اند.[۲]
شمس الدين ذهبى و نيز یافعی و ابن قاضى شُهبه[۳] او را توثیق كرده و بسيار ستوده اند.