عبدالله بن مسعود هذلی (ابوعبدالرحمن): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی غدیر
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
== بيعت در غدير<ref>غدير در قرآن: ج ۱ ص ۳۷۴ - ۳۷۷. واقعه قرآنى غدير: ص ۱۲۰.</ref> ==
== بيعت در غدير<ref>غدير در قرآن: ج ۱ ص ۳۷۴ - ۳۷۷. واقعه قرآنى غدير: ص ۱۲۰.</ref> ==
  پس از پايان خطابه غدير مراسم بيعت آغاز شد. دو خيمه در كنار هم بر پا شده و مردم براى بيعت صف بسته‏ اند. صفى كه يكصد و بيست هزار نفر طى سه روز به نوبت وارد آن خواهند شد و با حضور در خيمه پيامبر صلى الله عليه و آله ابتدا با آن حضرت پيمان خواهند بست و سپس به خيمه اميرالمؤمنين‏ عليه السلام مى ‏آيند و با اقرار به صاحب اختيارى او بر خود، با او دست بيعت داده «السَّلامُ عَلَيْكَ يا اميرالمؤمنين» خواهند گفت.
  پس از پايان خطابه غدير مراسم بيعت آغاز شد. دو خيمه در كنار هم بر پا شده و مردم براى بيعت صف بسته‏ اند. صفى كه يكصد و بيست هزار نفر طى سه روز به نوبت وارد آن خواهند شد و با حضور در خيمه پيامبر صلى الله عليه و آله ابتدا با آن حضرت پيمان خواهند بست و سپس به خيمه اميرالمؤمنين‏ عليه السلام مى ‏آيند و با اقرار به صاحب اختيارى ایشان بر خود، با ایشان دست بيعت داده «السَّلامُ عَلَيْكَ يا اميرالمؤمنين» خواهند گفت.


در چنين شرايطى پيامبر صلى الله عليه و آله مقداد را براى بيعت به حضور پذيرفت و بعد از بيعت به او فرمود: برخيز و بر على به عنوان اميرالمؤمنين سلام كن. مقداد به خيمه اميرالمؤمنين‏ علیه السلام آمد و همان گونه بر حضرتش سلام داد و با او بيعت كرد.
در چنين شرايطى پيامبر صلى الله عليه و آله مقداد را براى بيعت به حضور پذيرفتند و بعد از بيعت به او فرمود: برخيز و بر على به عنوان اميرالمؤمنين سلام كن. مقداد به خيمه اميرالمؤمنين‏ علیه السلام آمد و همان گونه بر حضرتش سلام داد و با او بيعت كرد.


سپس سلمان آمد و پيامبر صلى الله عليه و آله به او هم فرمود: برخيز و بر على به عنوان اميرالمؤمنين سلام كن. او هم اين كار را انجام داد. سپس به ابوذر فرمود: برخيز و بر على به عنوان اميرالمؤمنين سلام كن. او هم بدون هيچ گفتگويى اين كار را انجام داد. سپس به حذيفه و ابن‏ مسعود و عمار و بُرَيده اسلمى همين دستور را داد و آنان برخاستند و بدون هيچ گفتگويى امر آن حضرت را امتثال نمودند.<ref>بحار الانوار: ج ۳۶ ص ۱۲۶،۱۴۸ و ج ۳۷ ص ۳۱۱ ح ۴۳. اليقين: ص ۲۸۵. التحصين (ابن طاووس): ص ۵۳۷ .</ref>
سپس سلمان آمد و پيامبر صلى الله عليه و آله به او هم فرمودند: برخيز و بر حضرت امیر صلی الله علیه و آله و سلم به عنوان اميرالمؤمنين سلام كن. او هم اين كار را انجام داد. سپس به ابوذر فرمود: برخيز و بر على به عنوان اميرالمؤمنين سلام كن. او هم بدون هيچ گفتگويى اين كار را انجام داد. سپس به حذيفه و ابن‏ مسعود و عمار و بُرَيده اسلمى همين دستور را داد و آنان برخاستند و بدون هيچ گفتگويى امر آن حضرت را امتثال نمودند.<ref>بحار الانوار: ج ۳۶ ص ۱۲۶،۱۴۸ و ج ۳۷ ص ۳۱۱ ح ۴۳. اليقين: ص ۲۸۵. التحصين (ابن طاووس): ص ۵۳۷ .</ref>


== روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۱۵۵.</ref> ==
== روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۱۵۵.</ref> ==

نسخهٔ ‏۱۳ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۰۱:۲۴

بيعت در غدير[۱]

  پس از پايان خطابه غدير مراسم بيعت آغاز شد. دو خيمه در كنار هم بر پا شده و مردم براى بيعت صف بسته‏ اند. صفى كه يكصد و بيست هزار نفر طى سه روز به نوبت وارد آن خواهند شد و با حضور در خيمه پيامبر صلى الله عليه و آله ابتدا با آن حضرت پيمان خواهند بست و سپس به خيمه اميرالمؤمنين‏ عليه السلام مى ‏آيند و با اقرار به صاحب اختيارى ایشان بر خود، با ایشان دست بيعت داده «السَّلامُ عَلَيْكَ يا اميرالمؤمنين» خواهند گفت.

در چنين شرايطى پيامبر صلى الله عليه و آله مقداد را براى بيعت به حضور پذيرفتند و بعد از بيعت به او فرمود: برخيز و بر على به عنوان اميرالمؤمنين سلام كن. مقداد به خيمه اميرالمؤمنين‏ علیه السلام آمد و همان گونه بر حضرتش سلام داد و با او بيعت كرد.

سپس سلمان آمد و پيامبر صلى الله عليه و آله به او هم فرمودند: برخيز و بر حضرت امیر صلی الله علیه و آله و سلم به عنوان اميرالمؤمنين سلام كن. او هم اين كار را انجام داد. سپس به ابوذر فرمود: برخيز و بر على به عنوان اميرالمؤمنين سلام كن. او هم بدون هيچ گفتگويى اين كار را انجام داد. سپس به حذيفه و ابن‏ مسعود و عمار و بُرَيده اسلمى همين دستور را داد و آنان برخاستند و بدون هيچ گفتگويى امر آن حضرت را امتثال نمودند.[۲]

روايت حديث غدير[۳]

يكى از صحابه كه حديث غدير را نقل كرده عبداللَّه بن مسعود هذلى، ابوعبدالرحمن (م ۳۲ يا ۳۳ ق) است. حافظ ابن ‏مردويه به اسنادش نزول آيه تبليغ را در روز غدير از عبداللَّه بن مسعود روايت كرده، كه در مدارک زير آمده است: سيوطى در جلد «الدر المنثور»، قاضى شوكانى در تفسيرش، آلوسى بغدادى در «روح المعانى»، خوارزمى. همچنين شمس‏الدين جزرى در «اسنى المطالب» او را از جمله راويان حديث غدير از صحابه شمرده است.[۴]

نقل آيه تبليغ براى غدير[۵]

از جمله مشهورترين آيات غدير آيه «يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ...»[۶] است. اختصاص آن به غدير هم نزد شيعه و غير شيعه از مسلمات است، و بين مفسرين و محدثين اهل ‏سنت مشهور است، اگر چه بعضى از آنان در صدد انحراف شأن نزول آيه بوده ‏اند، و از جمله عده ‏اى از بزرگان علماى اهل ‏سنت هستند.[۷]

همچنين يكى از كسانى كه اسناد كتاب‏ها و روايات مربوط به آيه «بَلِّغْ» به آنها منتهى مى ‏شود عبداللَّه بن مسعود است.[۸]

پانویس

  1. غدير در قرآن: ج ۱ ص ۳۷۴ - ۳۷۷. واقعه قرآنى غدير: ص ۱۲۰.
  2. بحار الانوار: ج ۳۶ ص ۱۲۶،۱۴۸ و ج ۳۷ ص ۳۱۱ ح ۴۳. اليقين: ص ۲۸۵. التحصين (ابن طاووس): ص ۵۳۷ .
  3. چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۱۵۵.
  4. الدرّ المنثور (سيوطى): ص ۲۹۸. تفسير شوكانى: ج ۲ ص ۵۷ . روح المعانى (آلوسى): ج ۲ ص ۳۴۸. اسنى المطالب (جزرى): ص ۴.
  5. غدير در قرآن: ج ۱ ص ۸۷ .
  6. مائده /  ۶۷ .
  7. نفحات الازهار: ج ۸ ص ۱۹۵ - ۲۵۷.
  8. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۴۰۴.