اراده خداوند در مورد ولایت: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «اراده خداوند در مورد ولايت××× 2 ژرفاى غدير: ص 191. ××× با اينكه كوردلان هميشه...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اراده خداوند در مورد | == اراده خداوند در مورد ولايت<ref>ژرفاى غدير: ص ۱۹۱.</ref> == | ||
با اينكه كوردلان هميشه در صدد فرار از فرامين الهى و [[هدایت]] هاى ذوالجلالى هستند، ولى مؤمنين حقيقى در صدد يافتن راه دقيق خدايى هستند كه قبولى آن نزد پروردگار صد در صد باشد و جاى شبهه اى نداشته باشد. | |||
از اينجاست كه وقتى [[مؤمن|مؤمنین]]، اراده پروردگار درباره انتخاب شدگان او را در [[غدیر]] دانستند، آن را مهم ترين جشن خود در بزرگ ترين عيدشان تلقى كردند و قلوبشان نور باران شد. | |||
[[امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امیرالمؤمنین علیه السلام]] اين برخورد زيباى مؤمنين با غدير را در عبارتى دل انگيز چنين فرموده است: | |||
خداوند دينى را قبول نمى كند مگر با ولايت آنكه به ولايتش دستور داده و اسباب اطاعتش با تمسک به دستاويزهاى او و اهل ولايتش نظام مى يابد. | |||
اين است كه خداوند در روز غدير بر پيامبرش فرستاد آنچه بيانگر اراده اش درباره انتخاب شدگانش بود و به او دستور ابلاغش را داد ... ، و براى او حفظ از منافقين را ضمانت نمود. | |||
خداوند دينش را كامل نمود و چشم پيامبرش و مؤمنين و [[تابعین]] را روشن ساخت.<ref>مصباح المتهجد: ص ۵۱۳ . بحار الانوار: ج ۹۴ ص ۱۱۴ - ۱۱۵.</ref> | |||
== پانویس == | |||
<references /> | |||
[[رده:امام شناسی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۴۵
اراده خداوند در مورد ولايت[۱]
با اينكه كوردلان هميشه در صدد فرار از فرامين الهى و هدایت هاى ذوالجلالى هستند، ولى مؤمنين حقيقى در صدد يافتن راه دقيق خدايى هستند كه قبولى آن نزد پروردگار صد در صد باشد و جاى شبهه اى نداشته باشد.
از اينجاست كه وقتى مؤمنین، اراده پروردگار درباره انتخاب شدگان او را در غدیر دانستند، آن را مهم ترين جشن خود در بزرگ ترين عيدشان تلقى كردند و قلوبشان نور باران شد.
امیرالمؤمنین علیه السلام اين برخورد زيباى مؤمنين با غدير را در عبارتى دل انگيز چنين فرموده است:
خداوند دينى را قبول نمى كند مگر با ولايت آنكه به ولايتش دستور داده و اسباب اطاعتش با تمسک به دستاويزهاى او و اهل ولايتش نظام مى يابد.
اين است كه خداوند در روز غدير بر پيامبرش فرستاد آنچه بيانگر اراده اش درباره انتخاب شدگانش بود و به او دستور ابلاغش را داد ... ، و براى او حفظ از منافقين را ضمانت نمود.
خداوند دينش را كامل نمود و چشم پيامبرش و مؤمنين و تابعین را روشن ساخت.[۲]