مفاخره: تفاوت میان نسخه‌ها
(اتمام عنوان مفاخره) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== غدير در مفاخره اميرالمؤمنين با امام حسين عليهما السلام<ref>چهارده قرن با غدير: ص ۵۹ . اسرار غدير: ۲۶۳ - ۲۷۲. غدير در قرآن: ج ۳ ص ۳۲۹،۳۲۸.</ref> == | == غدير در مفاخره اميرالمؤمنين با امام حسين عليهما السلام<ref>چهارده قرن با غدير: ص ۵۹ . اسرار غدير: ۲۶۳ - ۲۷۲. غدير در قرآن: ج ۳ ص ۳۲۹،۳۲۸.</ref> == | ||
مفاخره بين | مفاخره بين [[اهل بیت علیهم السلام|معصومین علیهم السلام]] براى بيان فضايل ايشان به صورت زيبايى در [[تاریخ]] ثبت شده، و اتمام حجتى است بر آنان كه از حقايق بسيارى درباره ولايت [[اهل بیت علیهم السلام]] بى اطلاعند. | ||
روزى پيامبر صلى الله عليه و آله و اميرالمؤمنين عليه السلام نشسته بودند كه [[امام حسین علیه السلام]] وارد شد، در حالى كه شش سال از عمر آن حضرت مى گذشت. | |||
اميرالمؤمنين عليه السلام پرسيد: يا رسول الله، كداميک از ما دو نفر نزد شما محبوب تر هستيم؟! | |||
امام حسين عليه السلام هم مطالبى فرمود و در پايان عرضه داشت: شما نزد خداوند از من افضل هستى، ولى من از نظر پدران و مادران و اجداد بر شما فخر مى نمايم! سپس امام حسين عليه السلام با پدر هم آغوش شدند و يكديگر را بوسيدند.<ref>الفضائل (شاذان): ص ۸۴ .</ref> | امام حسين عليه السلام عرض كرد: پدرجان، هر كدام از ما شرافت و فضيلتش بالاتر باشد نزد پيامبر صلى الله عليه و آله محبوب تر و مقرب تر است. | ||
اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: اى حسين، حاضرى افتخارات خود را در برابر يكديگر بگوييم؟ | |||
عرض كرد: پدرجان، اگر شما مايل باشيد، من حاضرم! | |||
اميرالمؤمنين عليه السلام با ذكر دو آيه «نبأ عظيم» و «[[تمام نعمت|اکمال دین]]» و بيان ارتباط اين دو آيه در غدير فرمود: | |||
يا حسين، من اميرالمؤمنينم، من لسان صادقينم، من وزير مصطفايم... ، من آن نعمت خداى تعالى هستم كه بر خلقش عنايت فرموده است. | |||
منم آن كسى كه خداوند تعالى در حق من فرموده: «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً»<ref>مائده / ۳.</ref>، پس هر كس مرا دوست بدارد مسلمان مؤمن است و دينش كامل است ... ، من نبأ عظيمى<ref>اشاره به آيه «عَمَّ يَتَساءَلُونَ، عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ» در سوره نبأ: آيه ۲،۱.</ref> هستم كه خداوند در روز غدير خم دين را با او كامل نمود. منم آنكه پيامبر صلى الله عليه و آله درباره ام فرمود: «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاهُ»... . | |||
امام حسين عليه السلام هم مطالبى فرمود و در پايان عرضه داشت: شما نزد خداوند از من افضل هستى، ولى من از نظر پدران و مادران و اجداد بر شما فخر مى نمايم! | |||
سپس امام حسين عليه السلام با پدر هم آغوش شدند و يكديگر را بوسيدند.<ref>الفضائل (شاذان): ص ۸۴ .</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
[[رده:امام شناسی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۰۷
غدير در مفاخره اميرالمؤمنين با امام حسين عليهما السلام[۱]
مفاخره بين معصومین علیهم السلام براى بيان فضايل ايشان به صورت زيبايى در تاریخ ثبت شده، و اتمام حجتى است بر آنان كه از حقايق بسيارى درباره ولايت اهل بیت علیهم السلام بى اطلاعند.
روزى پيامبر صلى الله عليه و آله و اميرالمؤمنين عليه السلام نشسته بودند كه امام حسین علیه السلام وارد شد، در حالى كه شش سال از عمر آن حضرت مى گذشت.
اميرالمؤمنين عليه السلام پرسيد: يا رسول الله، كداميک از ما دو نفر نزد شما محبوب تر هستيم؟!
امام حسين عليه السلام عرض كرد: پدرجان، هر كدام از ما شرافت و فضيلتش بالاتر باشد نزد پيامبر صلى الله عليه و آله محبوب تر و مقرب تر است.
اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: اى حسين، حاضرى افتخارات خود را در برابر يكديگر بگوييم؟
عرض كرد: پدرجان، اگر شما مايل باشيد، من حاضرم!
اميرالمؤمنين عليه السلام با ذكر دو آيه «نبأ عظيم» و «اکمال دین» و بيان ارتباط اين دو آيه در غدير فرمود:
يا حسين، من اميرالمؤمنينم، من لسان صادقينم، من وزير مصطفايم... ، من آن نعمت خداى تعالى هستم كه بر خلقش عنايت فرموده است.
منم آن كسى كه خداوند تعالى در حق من فرموده: «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً»[۲]، پس هر كس مرا دوست بدارد مسلمان مؤمن است و دينش كامل است ... ، من نبأ عظيمى[۳] هستم كه خداوند در روز غدير خم دين را با او كامل نمود. منم آنكه پيامبر صلى الله عليه و آله درباره ام فرمود: «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاهُ»... .
امام حسين عليه السلام هم مطالبى فرمود و در پايان عرضه داشت: شما نزد خداوند از من افضل هستى، ولى من از نظر پدران و مادران و اجداد بر شما فخر مى نمايم!
سپس امام حسين عليه السلام با پدر هم آغوش شدند و يكديگر را بوسيدند.[۴]