اخلاق: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
== <big>ابلاغ رسالت در سايه اخلاق عظيم پيامبرصلى الله عليه وآله</big><ref>غدير در قرآن: ج ۱ ص ۳۱۰.</ref> == | == <big>ابلاغ رسالت در سايه اخلاق عظيم پيامبرصلى الله عليه وآله</big><ref>غدير در قرآن: ج ۱ ص ۳۱۰.</ref> == | ||
<big>در لحظاتى كه خطابه پيامبر صلى الله عليه و آله به اوج خود رسيد و حضرت جمله معروف «[[مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلاهُ]]» را بر زبان جارى فرمود، منافقين و به خصوص [[اصحاب صحیفه]] طاقتشان تمام شد و از همان مقابل منبر سخنانى [[توهین]] آميز بين خود رد و بدل كردند. خداوند در پاسخ به اين [[اهانت]] ها اين آيات را نازل كرد:</big> | <big>در لحظاتى كه خطابه پيامبر صلى الله عليه و آله به اوج خود رسيد و حضرت جمله معروف «[[مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلاهُ]]» را بر زبان جارى فرمود، منافقين و به خصوص [[اصحاب صحیفه]] طاقتشان تمام شد و از همان مقابل [[منبر]] سخنانى [[توهین]] آميز بين خود رد و بدل كردند. خداوند در پاسخ به اين [[اهانت]] ها اين آيات را نازل كرد:</big> | ||
<big>«ن . وَ الْقَلَمِ وَ ما يَسْطُرُونَ. ما أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ . وَ إِنَّ لَكَ لَأَجْراً غَيْرَ مَمْنُونٍ. وَ إِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيمٍ. فَسَتُبْصِرُ وَ يُبْصِرُونَ . بِأَيِّكُمُ الْمَفْتُونُ . إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ»<ref>قلم/۱-۸.</ref></big> | <big>«ن . وَ الْقَلَمِ وَ ما يَسْطُرُونَ. ما أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ . وَ إِنَّ لَكَ لَأَجْراً غَيْرَ مَمْنُونٍ. وَ إِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيمٍ. فَسَتُبْصِرُ وَ يُبْصِرُونَ . بِأَيِّكُمُ الْمَفْتُونُ . إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ»<ref>قلم/۱-۸.</ref></big> | ||
خط ۹: | خط ۹: | ||
== <big>پانویس</big> == | == <big>پانویس</big> == | ||
<references /> | |||
[[رده:اسلام]] | |||
[[رده:اخلاق اسلامی]] | |||
[[رده:صحیفه ملعونه]] | |||
[[رده:خطبه غدیر]] | |||
[[رده:مناسبت های اسلامی]] |
نسخهٔ ۷ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۵۶
ابلاغ رسالت در سايه اخلاق عظيم پيامبرصلى الله عليه وآله[۱]
در لحظاتى كه خطابه پيامبر صلى الله عليه و آله به اوج خود رسيد و حضرت جمله معروف «مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلاهُ» را بر زبان جارى فرمود، منافقين و به خصوص اصحاب صحیفه طاقتشان تمام شد و از همان مقابل منبر سخنانى توهین آميز بين خود رد و بدل كردند. خداوند در پاسخ به اين اهانت ها اين آيات را نازل كرد:
«ن . وَ الْقَلَمِ وَ ما يَسْطُرُونَ. ما أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ . وَ إِنَّ لَكَ لَأَجْراً غَيْرَ مَمْنُونٍ. وَ إِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيمٍ. فَسَتُبْصِرُ وَ يُبْصِرُونَ . بِأَيِّكُمُ الْمَفْتُونُ . إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ»[۲]
«ن. قسم به قلم و آنچه مى نگارند. تو به بركت نعمت پروردگارت ديوانه نيستى. و براى تو اجرى بى منّت است، و تو صاحب اخلاقى عظيم هستى. به زودى مى بينى و آنان هم مى بينند كه كداميک از شما مغرور شده ايد. پروردگار تو به كسانى كه از راه او منحرف شده اند و به هدايت شدگان آگاهتر است».
نكته قابل توجه در آيه «وَ إِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيمٍ» است كه اشاره به اخلاق و مدارا و صبر پيامبر صلى الله عليه و آله است، وقتى در ضمن آيات مربوط به غدير و تحركات منافقين قرار مى گيرد، معناى دقيق ترى را نشان مى دهد. آن نكته ظريف اين است كه يكى از علل و رموز اجراى دقيق و بى شائبه برنامه مفصل غدير، اخلاق عظيم و تحمل بيش از حدّ پيامبر صلى الله عليه و آله در برابر ناهنجارى ها و جسارت ها و تحركات مغرضانه منافقین بود.