سیر صعودی نفاق در آغاز اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی غدیر
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
== سير صعودى نفاق در آغاز اسلام<ref>غدير در قرآن: ج ۲ ص ۱۲۱  - ۱۲۲.</ref> ==
== سير صعودى نفاق در آغاز اسلام<ref>غدير در قرآن: ج ۲ ص ۱۲۱  - ۱۲۲.</ref> ==
  «صحيفه» به معناى نوشته است، و «صحيفه ملعونه» اولين و اساسى‏ ترين پيمان نامه ‏اى بود كه بر ضد خلافت و امامت امير المؤمنين‏ عليه السلام امضا شد. خط فكرى اين پيمان‏ نامه از روزهاى آغازين ظهور اسلام در مكه نشأت گرفت و عده ‏اى با نيت‏ هاى سوء و با طمع در آينده جامعه اسلامى به پيامبر صلى الله عليه و آله گرويدند و از همان روز فكرهاى دور و درازى را در سر مى‏ پروراندند و دائماً موقعيت‏ ها را زير نظر داشتند.
«صحيفه» به معناى نوشته است، و «[[صحیفه ملعونه]]» اولين و اساسى‏ ترين پيمان نامه ‏اى بود كه بر ضد [[جانشین|خلافت]] و [[امامت]] [[امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امیرالمؤمنین‏ علیه السلام]] امضا شد.


در اين باره احمد بن اسحاق قمى اين سؤال را از محضر بقية اللَّه الاعظم ارواحنا فداه پرسيد: آيا اولى و دومى به اختيار خود مسلمان شدند يا به اجبار؟ و آن حضرت فرمود: آنان از روى طمع اسلام را پذيرفتند.<ref>دلائل الامامة: ص ۵۱۶ . بحار الانوار: ج ۵۲ ص ۸۶ .</ref>
خط فكرى اين پيمان‏ نامه از روزهاى آغازين ظهور [[اسلام]] در مكه نشأت گرفت و عده ‏اى با نيت‏ هاى سوء و با طمع در آينده جامعه اسلامى به [[حضرت محمّد صلی الله علیه و آله|پيامبر صلی الله علیه و آله]] گرويدند و از همان روز فكرهاى دور و درازى را در سر مى‏ پروراندند و دائماً موقعيت‏ ها را زير نظر داشتند.
 
در اين باره احمد بن اسحاق قمى اين سؤال را از محضر بقية الله الاعظم ارواحنا فداه پرسيد:
 
آيا اولى و دومى به اختيار خود مسلمان شدند يا به اجبار؟ و آن حضرت فرمود: آنان از روى طمع اسلام را پذيرفتند.<ref>دلائل الامامة: ص ۵۱۶ . بحار الانوار: ج ۵۲ ص ۸۶ .</ref>


هر روز كه اسلام پيروزى ‏هاى جديدى به دست مى ‏آورد، انبوهى از مردم دين جديد را مى‏ پذيرفتند. در ميان آنان دو رويان هم بودند كه در ظاهر اسلام مى‏ آوردند.
هر روز كه اسلام پيروزى ‏هاى جديدى به دست مى ‏آورد، انبوهى از مردم دين جديد را مى‏ پذيرفتند. در ميان آنان دو رويان هم بودند كه در ظاهر اسلام مى‏ آوردند.


آن دو نفر مخفيانه ارتباط خود را با منافقين قوى كردند و بدين گونه در موارد متعددى در فرامين پيامبر صلى الله عليه و آله و نظام جامعه‏ اى كه پيامبر صلى الله عليه و آله ساخته بود كارشكنى مى‏ كردند.
آن دو نفر مخفيانه ارتباط خود را با [[منافقین]] قوى كردند و بدين گونه در موارد متعددى در فرامين پيامبر صلى الله عليه و آله و نظام جامعه‏ اى كه پيامبر صلى الله عليه و آله ساخته بود كارشكنى مى‏ كردند.


هر چه به سال‏ هاى آخر عمر حضرت نزديك‏ تر مى‏شد عده منافقين بيشتر و اقدامات آنان علنى ‏تر مى ‏گشت و خطر آنان جدى ‏تر احساس مى‏ شد، تا آن جا كه اكثر آيات مربوط به منافقين در سال ‏هاى اخير حيات حضرت نازل شده است.<ref>بحار الانوار: ج ۲۲، و نيز به سوره هاى آل عمران، نساء، مائده، انفال، توبه، عنكبوت، احزاب، محمد صلى الله عليه و آله، فتح، مجادله، حديد، منافقين، و حشر مراجعه شود.</ref>
هر چه به سال‏ هاى آخر عمر حضرت نزديک‏ تر مى‏ شد عده منافقين بيشتر و اقدامات آنان علنى ‏تر مى ‏گشت و خطر آنان جدى ‏تر احساس مى‏ شد، تا آن جا كه اكثر آيات مربوط به منافقين در سال ‏هاى اخير حيات حضرت نازل شده است.<ref>بحار الانوار: ج ۲۲، و نيز به سوره هاى آل عمران، نساء، مائده، انفال، توبه، عنكبوت، احزاب، محمد صلى الله عليه و آله، فتح، مجادله، حديد، منافقين، و حشر مراجعه شود.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۵

سير صعودى نفاق در آغاز اسلام[۱]

«صحيفه» به معناى نوشته است، و «صحیفه ملعونه» اولين و اساسى‏ ترين پيمان نامه ‏اى بود كه بر ضد خلافت و امامت امیرالمؤمنین‏ علیه السلام امضا شد.

خط فكرى اين پيمان‏ نامه از روزهاى آغازين ظهور اسلام در مكه نشأت گرفت و عده ‏اى با نيت‏ هاى سوء و با طمع در آينده جامعه اسلامى به پيامبر صلی الله علیه و آله گرويدند و از همان روز فكرهاى دور و درازى را در سر مى‏ پروراندند و دائماً موقعيت‏ ها را زير نظر داشتند.

در اين باره احمد بن اسحاق قمى اين سؤال را از محضر بقية الله الاعظم ارواحنا فداه پرسيد:

آيا اولى و دومى به اختيار خود مسلمان شدند يا به اجبار؟ و آن حضرت فرمود: آنان از روى طمع اسلام را پذيرفتند.[۲]

هر روز كه اسلام پيروزى ‏هاى جديدى به دست مى ‏آورد، انبوهى از مردم دين جديد را مى‏ پذيرفتند. در ميان آنان دو رويان هم بودند كه در ظاهر اسلام مى‏ آوردند.

آن دو نفر مخفيانه ارتباط خود را با منافقین قوى كردند و بدين گونه در موارد متعددى در فرامين پيامبر صلى الله عليه و آله و نظام جامعه‏ اى كه پيامبر صلى الله عليه و آله ساخته بود كارشكنى مى‏ كردند.

هر چه به سال‏ هاى آخر عمر حضرت نزديک‏ تر مى‏ شد عده منافقين بيشتر و اقدامات آنان علنى ‏تر مى ‏گشت و خطر آنان جدى ‏تر احساس مى‏ شد، تا آن جا كه اكثر آيات مربوط به منافقين در سال ‏هاى اخير حيات حضرت نازل شده است.[۳]

پانویس

  1. غدير در قرآن: ج ۲ ص ۱۲۱  - ۱۲۲.
  2. دلائل الامامة: ص ۵۱۶ . بحار الانوار: ج ۵۲ ص ۸۶ .
  3. بحار الانوار: ج ۲۲، و نيز به سوره هاى آل عمران، نساء، مائده، انفال، توبه، عنكبوت، احزاب، محمد صلى الله عليه و آله، فتح، مجادله، حديد، منافقين، و حشر مراجعه شود.