آیه ۲۴ رعد و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «== «سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ» <ref>رعد / ۲۴....» ایجاد کرد) |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '<references />' به '{{پانویس}}') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== «سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ» <ref>رعد / ۲۴. چهارده قرن با غدير: ص ۲۵. واقعه قرآنى غدير: ص ۱۵۳. اسرار غدير: ص ۶۰ .</ref> == | == «سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ»<ref>رعد / ۲۴. چهارده قرن با غدير: ص ۲۵. واقعه قرآنى غدير: ص ۱۵۳. اسرار غدير: ص ۶۰ .</ref> == | ||
پس از اعتراض حارث | پس از اعتراض [[حارث بن نعمان فهری|حارث فهری]] در غدير و نزول [[حارث بن نعمان فهری|سنگ آسمانی]] بر او پيامبر صلى الله عليه و آله خطاب به جمعيت فرمود: | ||
آيا با چشم خود ديديد؟ | آيا با چشم خود ديديد؟ | ||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
گفتند: آرى. فرمود: آيا با گوش خود شنيديد؟ | گفتند: آرى. فرمود: آيا با گوش خود شنيديد؟ | ||
گفتند: آرى. فرمود:«خوشا به حال كسى كه على را دوست بدارد، و واى به حال كسى كه با او دشمنى كند. گويا على و شيعيانش را مى بينم كه در روز | گفتند: آرى. فرمود: | ||
«خوشا به حال كسى كه على را دوست بدارد، و واى به حال كسى كه با او دشمنى كند. | |||
گويا على و شيعيانش را مى بينم كه در روز [[قیامت]] سوار بر شترانى به طرف باغ هاى [[بهشت]] برده مى شوند، در حالى كه چهره هايشان جوان و تاج بر سر و سرمه كشيده اند». | |||
حضرت در ادامه سخنانش پس از اشاره به آيه ۴۹ سوره اعراف و آيه ۷۲ سوره توبه و آيه ۷۱ سوره زخرف، آيه ۲۴ سوره رعد را قرائت فرمود: | حضرت در ادامه سخنانش پس از اشاره به آيه ۴۹ سوره اعراف و آيه ۷۲ سوره توبه و آيه ۷۱ سوره زخرف، آيه ۲۴ سوره رعد را قرائت فرمود: | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۶: | ||
«سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ»، و سپس فرمود: | «سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ»، و سپس فرمود: | ||
«ملائكه به آنان مى گويند: سلام بر شما به خاطر صبرى كه كرديد و اين عاقبت نيكويى است» .<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص | «ملائكه به آنان مى گويند: سلام بر شما به خاطر صبرى كه كرديد و اين عاقبت نيكويى است».<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۶۷،۱۶۲،۱۳۶. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۵۶، ۵۷، ۱۲۹، ۱۴۴. الغدير: ج ۱ ص ۱۹۳.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
[[رده:قرآن و غدیر]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۶ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۳
«سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ»[۱]
پس از اعتراض حارث فهری در غدير و نزول سنگ آسمانی بر او پيامبر صلى الله عليه و آله خطاب به جمعيت فرمود:
آيا با چشم خود ديديد؟
گفتند: آرى. فرمود: آيا با گوش خود شنيديد؟
گفتند: آرى. فرمود:
«خوشا به حال كسى كه على را دوست بدارد، و واى به حال كسى كه با او دشمنى كند.
گويا على و شيعيانش را مى بينم كه در روز قیامت سوار بر شترانى به طرف باغ هاى بهشت برده مى شوند، در حالى كه چهره هايشان جوان و تاج بر سر و سرمه كشيده اند».
حضرت در ادامه سخنانش پس از اشاره به آيه ۴۹ سوره اعراف و آيه ۷۲ سوره توبه و آيه ۷۱ سوره زخرف، آيه ۲۴ سوره رعد را قرائت فرمود:
«سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ»، و سپس فرمود:
«ملائكه به آنان مى گويند: سلام بر شما به خاطر صبرى كه كرديد و اين عاقبت نيكويى است».[۲]