حسن بن عطيّة قرشى (بزّاز): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی غدیر
(صفحه‌ای تازه حاوی «== <big>روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۲۳۰.</ref></big> ==    <big>ي...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
== <big>روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۲۳۰.</ref></big> ==
== <big>روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۲۳۰.</ref></big> ==
   <big>يكى از علما و بزرگان [[اهل ‏سنت]] كه حديث غدير را نقل كرده حسن بن عطيّة بن نجيح قرشى كوفى بزّاز (م ۲۱۱ ق)است. دولابى در «الكنى و الاسماء» حديث غدير را در ماجراى احتجاج [[اميرالمومنين]]‏ عليه السلام در رحبه كوفه از حسن بن عطيّه نقل كرده است.<ref>الكنى و الاسماء: ج ۲ ص ۸۸ </ref>[[ذهبی]] و ابن حجر<ref>الكاشف: ج ۱ ص ۲۲۳. تقريب التهذيب: ج ۱ ص ۱۶۸</ref>از حمزه و اسرائيل روايت كرده، و ابوزُرعه، ابوحاتِم، [[بخارى]] در تاريخش و ترمذى از او روايت كرده‏ اند. ابوحاتِم و حسن بن عطيّه او را ثقه می ‏دانند.</big>
   <big>يكى از علما و بزرگان [[اهل ‏سنت]] كه حديث غدير را نقل كرده حسن بن عطيّة بن نجيح قرشى كوفى بزّاز (م ۲۱۱ ق)است. دولابى در «الكنى و الاسماء» حديث غدير را در ماجراى احتجاج [[اميرالمومنين]]‏ عليه السلام در رحبه كوفه از حسن بن عطيّه نقل كرده است.<ref>الكنى و الاسماء: ج ۲ ص ۸۸ </ref>[[ذهبی]] و ابن حجر<ref>الكاشف: ج ۱ ص ۲۲۳. تقريب التهذيب: ج ۱ ص ۱۶۸</ref>از حمزه و اسرائيل روايت كرده، و ابوزُرعه، ابوحاتِم، [[بخارى]] در تاريخش و ترمذى از او روايت كرده‏ اند. ابوحاتِم و حسن بن عطيّه او را ثقه می ‏دانند.</big>
== <big>پانویس</big> ==
[[رده:اهل سنت]]
[[رده:اهل سنت]]
[[رده:اميرالمومنين]]
[[رده:اميرالمومنين]]

نسخهٔ ‏۱۳ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۴۵

روايت حديث غدير[۱]

   يكى از علما و بزرگان اهل ‏سنت كه حديث غدير را نقل كرده حسن بن عطيّة بن نجيح قرشى كوفى بزّاز (م ۲۱۱ ق)است. دولابى در «الكنى و الاسماء» حديث غدير را در ماجراى احتجاج اميرالمومنين‏ عليه السلام در رحبه كوفه از حسن بن عطيّه نقل كرده است.[۲]ذهبی و ابن حجر[۳]از حمزه و اسرائيل روايت كرده، و ابوزُرعه، ابوحاتِم، بخارى در تاريخش و ترمذى از او روايت كرده‏ اند. ابوحاتِم و حسن بن عطيّه او را ثقه می ‏دانند.

پانویس

  1. چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۲۳۰.
  2. الكنى و الاسماء: ج ۲ ص ۸۸
  3. الكاشف: ج ۱ ص ۲۲۳. تقريب التهذيب: ج ۱ ص ۱۶۸