آیه ۲۴ رعد و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '<references />' به '{{پانویس}}') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== «سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ»<ref>رعد / | == «سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ»<ref>رعد / ۲۴؛ چهارده قرن با غدير: ص ۲۵؛ واقعه قرآنى غدير: ص ۱۵۳؛اسرار غدير: ص۶۰.</ref> == | ||
پس از اعتراض [[حارث بن نعمان فهری|حارث فهری]] در غدير و نزول [[حارث بن نعمان فهری|سنگ آسمانی]] بر او پيامبر صلى الله عليه و آله خطاب به جمعيت فرمود: | پس از اعتراض [[حارث بن نعمان فهری|حارث فهری]] در غدير و نزول [[حارث بن نعمان فهری|سنگ آسمانی]] بر او پيامبر صلى الله عليه و آله خطاب به جمعيت فرمود: | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
«خوشا به حال كسى كه على را دوست بدارد، و واى به حال كسى كه با او دشمنى كند. | «خوشا به حال كسى كه على را دوست بدارد، و واى به حال كسى كه با او دشمنى كند. | ||
گويا على و شيعيانش را مى بينم كه در روز | گويا على و شيعيانش را مى بينم كه در روز قیامت سوار بر شترانى به طرف باغ هاى [[بهشت]] برده مى شوند، در حالى كه چهره هايشان جوان و تاج بر سر و سرمه كشيده اند» | ||
حضرت در ادامه سخنانش پس از اشاره به آيه ۴۹ سوره اعراف و آيه ۷۲ سوره توبه و آيه ۷۱ سوره زخرف، آيه ۲۴ سوره رعد را قرائت فرمود: | حضرت در ادامه سخنانش پس از اشاره به آيه ۴۹ سوره اعراف و آيه ۷۲ سوره توبه و آيه ۷۱ سوره زخرف، آيه ۲۴ سوره رعد را قرائت فرمود: | ||
{{متن قرآن|سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ}}، و سپس فرمود: | |||
«ملائكه به آنان مى گويند: سلام بر شما به خاطر صبرى كه كرديد و اين عاقبت نيكويى است».<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص | «ملائكه به آنان مى گويند: سلام بر شما به خاطر صبرى كه كرديد و اين عاقبت نيكويى است».<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۶۷،۱۶۲،۱۳۶؛عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۵۶، ۵۷، ۱۲۹، ۱۴۴؛ الغدير: ج ۱ ص ۱۹۳.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:قرآن و غدیر]] | [[رده:قرآن و غدیر]] | ||
نسخهٔ ۲۳ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۰۳
«سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ»[۱]
پس از اعتراض حارث فهری در غدير و نزول سنگ آسمانی بر او پيامبر صلى الله عليه و آله خطاب به جمعيت فرمود:
آيا با چشم خود ديديد؟
گفتند: آرى. فرمود: آيا با گوش خود شنيديد؟
گفتند: آرى. فرمود:
«خوشا به حال كسى كه على را دوست بدارد، و واى به حال كسى كه با او دشمنى كند.
گويا على و شيعيانش را مى بينم كه در روز قیامت سوار بر شترانى به طرف باغ هاى بهشت برده مى شوند، در حالى كه چهره هايشان جوان و تاج بر سر و سرمه كشيده اند»
حضرت در ادامه سخنانش پس از اشاره به آيه ۴۹ سوره اعراف و آيه ۷۲ سوره توبه و آيه ۷۱ سوره زخرف، آيه ۲۴ سوره رعد را قرائت فرمود:
سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ 
، و سپس فرمود:
«ملائكه به آنان مى گويند: سلام بر شما به خاطر صبرى كه كرديد و اين عاقبت نيكويى است».[۲]