آیه ۲۴ رعد و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Modir صفحهٔ آیه «سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ» را به آیه ۲۴ رعد و غدیر منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
= | {{متن آیه | ||
| متن آیه = سَلَامٌ عَلَيْكُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ ۚ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ | |||
| ترجمه = «[و به آنان گویند:] سلام بر شما به پاس استقامت و صبرتان [در برابر عبادت، معصیت و مصیبت] پس نیکوست فرجام این سرای.» | |||
}} | |||
{{جعبه اطلاعات آیه | |||
| شماره آیه = | |||
| سوره = | |||
| تصویر = | |||
| اندازه تصویر = | |||
| توضیح_تصویر = | |||
| شماره سوره = ۱۳ | |||
| جزء = ۱۳ | |||
| نزول = | |||
| شأن نزول = | |||
| مکان نزول = مدینه | |||
| موضوع = پاداش استقامت در راه حق | |||
}} | |||
پس از اعتراض [[حارث بن نعمان فهری|حارث فهری]] در غدير و نزول [[حارث بن نعمان فهری|سنگ آسمانی]] بر او پيامبر صلى الله عليه و آله خطاب به جمعيت فرمود: | |||
آيا با چشم خود ديديد؟ | آيا با چشم خود ديديد؟ | ||
| خط ۱۰: | خط ۲۶: | ||
«خوشا به حال كسى كه على را دوست بدارد، و واى به حال كسى كه با او دشمنى كند. | «خوشا به حال كسى كه على را دوست بدارد، و واى به حال كسى كه با او دشمنى كند. | ||
گويا على و شيعيانش را مى بينم كه در روز | گويا على و شيعيانش را مى بينم كه در روز قیامت سوار بر شترانى به طرف باغ هاى [[بهشت]] برده مى شوند، در حالى كه چهره هايشان جوان و تاج بر سر و سرمه كشيده اند» | ||
حضرت در ادامه سخنانش پس از اشاره به آيه ۴۹ سوره اعراف و آيه ۷۲ سوره توبه و آيه ۷۱ سوره زخرف، آيه ۲۴ سوره رعد را قرائت فرمود: | حضرت در ادامه سخنانش پس از اشاره به آيه ۴۹ سوره اعراف و آيه ۷۲ سوره توبه و آيه ۷۱ سوره زخرف، آيه ۲۴ سوره رعد را قرائت فرمود:<ref>رعد / ۲۴؛ چهارده قرن با غدير: ص ۲۵؛ واقعه قرآنى غدير: ص ۱۵۳؛اسرار غدير: ص۶۰.</ref> | ||
{{متن قرآن|سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ}} و سپس فرمود: | |||
«[و به آنان گویند:] سلام بر شما به پاس استقامت و صبرتان [در برابر عبادت، معصیت و مصیبت] پس نیکوست فرجام این سرای.»<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۶۷،۱۶۲،۱۳۶؛عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۵۶، ۵۷، ۱۲۹، ۱۴۴؛ الغدير: ج ۱ ص ۱۹۳.</ref> | |||
از علیّ‌بن‌ابراهیم قمی نقل شده که گفته است: این آیه درباره‌ی ائمّه‌ی اطهار علیهم السلام و شیعیانی که شکیبایی ورزیده‌اند، نازل شده است.<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۷، ص۲۷۲؛ بحارالأنوار، ج۶۸، ص۸۴؛ تفسیر القمی؛ ج۱، ص۳۶۵.</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
[[رده:قرآن و غدیر]] | [[رده:قرآن و غدیر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۰۸
| مشخصات آیه | |
|---|---|
| سوره | سوره (۱۳) |
| جزء | ۱۳ |
| محتوای آیه | |
| مکان نزول | مدینه |
| موضوع | پاداش استقامت در راه حق |
پس از اعتراض حارث فهری در غدير و نزول سنگ آسمانی بر او پيامبر صلى الله عليه و آله خطاب به جمعيت فرمود:
آيا با چشم خود ديديد؟
گفتند: آرى. فرمود: آيا با گوش خود شنيديد؟
گفتند: آرى. فرمود:
«خوشا به حال كسى كه على را دوست بدارد، و واى به حال كسى كه با او دشمنى كند.
گويا على و شيعيانش را مى بينم كه در روز قیامت سوار بر شترانى به طرف باغ هاى بهشت برده مى شوند، در حالى كه چهره هايشان جوان و تاج بر سر و سرمه كشيده اند»
حضرت در ادامه سخنانش پس از اشاره به آيه ۴۹ سوره اعراف و آيه ۷۲ سوره توبه و آيه ۷۱ سوره زخرف، آيه ۲۴ سوره رعد را قرائت فرمود:[۱]
سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ 
و سپس فرمود:
«[و به آنان گویند:] سلام بر شما به پاس استقامت و صبرتان [در برابر عبادت، معصیت و مصیبت] پس نیکوست فرجام این سرای.»[۲]
از علیّ‌بن‌ابراهیم قمی نقل شده که گفته است: این آیه درباره‌ی ائمّه‌ی اطهار علیهم السلام و شیعیانی که شکیبایی ورزیده‌اند، نازل شده است.[۳]