آیه ۵۴ مائده و غدیر

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ۚ ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ

«ای اهل ایمان! هر کس از شما از دینش برگردد [زیانی به خدا نمی رساند] خدا به زودی گروهی را می آورد که آنان را دوست دارد، و آنان هم خدا را دوست دارند؛ در برابر مؤمنانْ فروتن اند، و در برابر کافرانْ سرسخت و قدرتمندند، همواره در راه خدا جهاد می کنند، و از سرزنش هیچ سرزنش کننده ای نمی ترسند. این فضل خداست که به هر کس بخواهد می دهد؛ و خدا بسیار عطاکننده و داناست.»

آیه ۵۴ سوره مائده

مشخصات آیه
سوره	سوره مائده (۵)
آیه	۵۴
جزء	۶
محتوای آیه
مکان نزول	مدینه
موضوع	ویژگی مؤمنان و مجاهدان واقعی؛سرزنش دیگران مانع انجام وظیفه الهی شان نمی شود.

در فرازى از فرازهاى مرحله سوم از خطبه غدیر، پيامبر صلى الله عليه و آله اشاره به مناط قرار دادن حق و باطل و معرفى مدافع تمام عيار آن داشت.

حضرت در فرازى از بخش سوم خطبه غدير و پس از بيان علم امامان‏ عليهم السلام، مناط قرار دادن حق و باطل و معرفى مدافع تمام عيار آن را مطرح فرمود.

حضرت با اشاره به آيه ۵۴ سوره مائده:

يُجاهِدُونَ فى سَبيلِ اللَّهِ وَ لا يَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ : «همواره در راه خدا جهاد می کنند، و از سرزنش هیچ سرزنش کننده ای نمی ترسند. این فضل خداست که به هر کس بخواهد می دهد؛ و خدا بسیار عطاکننده و داناست.»

فرمود: «على است كه به حق هدايت مى ‏كند، بدان عمل مى‏ نمايد، و باطل را ابطال نموده از آن نهى مى ‏كند؛ و در راه خدا ملامت سرزنش كننده ‏اى او را مانع نمى‏ شود»:

«مَعاشِرَ النّاسِ، لا تَضِلُّوا عَنْهُ وَ لا تَنْفِرُوا مِنْهُ وَ لا تَسْتَنْكِفُوا عَنْ وِلايَتِهِ، فَهُوَ الَّذى يَهْدى اِلَى الْحَقِّ وَ يَعْمَلُ بِهِ وَ يُزْهِقُ الْباطِلَ وَ يَنْهى عَنْهُ وَ لا تَأْخُذُهُ فِى اللَّهِ لَوْمَةُ لائِمٍ»

اى مردم، از على به سوى ديگرى گمراه نشويد، و از او روى برمگردانيد و از ولايت او سرباز نزنيد. اوست كه به حق هدايت نموده و به آن عمل مى‏ كند، و باطل را ابطال نموده و از آن نهى مى ‏نمايد، و در راه خدا سرزنش ملامت كننده ‏اى او را مانع نمى‏ شود.

مطابق روایات مقصود این آیه شریفه امیرالمؤمنین علیه السلام و یارانشان است. به عنوان مثال در حدیثی از امام باقر و امام صادق علیهم السلام نقل شده است که در تفسیر این آیه فرمودند: آن‌ها امیرالمؤمنین علی علیه السلام و یارانش هستند، زمانی که با گروه‌های ناکثین، قاسطین و مارقین جنگید.