آيه ۱۲ فرقان و غدیر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
= | {{متن آیه | ||
| متن آیه = إِذَا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ سَمِعُوا لَهَا تَغَيُّظًا وَزَفِيرًا | |||
| ترجمه = «که وقتی [آن آتش سوزان] آنان را از مکانی دور ببیند، از آن [نعره] خشم و خروشی هولناک بشنوند» | |||
}} | |||
{{جعبه اطلاعات آیه | |||
| شماره آیه = ۱۲ | |||
| سوره = فرقان | |||
| تصویر = | |||
| اندازه تصویر = | |||
| توضیح_تصویر = | |||
| شماره سوره = ۲۵ | |||
| جزء = ۱۸ | |||
| نزول = | |||
| شأن نزول = | |||
| مکان نزول = مکه | |||
| موضوع = توصیف عذاب جهنم | |||
}} | |||
'''آیه ۱۲ سوره فرقان''' آیهای در وصف عاقبت دشمنان [[معصومین علیهم السلام|اهل بیت]] در جهنم که پیامبر صلى الله عليه و آله در خطبه غدیر به آن استناد کرد. | |||
به گفته برخی محققان، در بخش هفتم [[خطبه غدیر]]، پس از آن كه صراط مستقيم روشن شد، سخنرانى پيامبر صلى الله عليه و آله در معرفى دو گروه دوست و دشمن آنان ادامه يافت و وحشت از جهنم براى دشمنان ولايت بيان شد. پیامبر يازده جمله در اين باره گفت كه شش جمله آن در توصيف دوستان [[معصومین علیهم السلام|اهل بیت علیهم السلام]] و پنج جمله در وصف دشمنان آنان بود. | |||
گفته شده که در جمله هشتم درباره دشمنان اهل بیت، پیامبر صلى الله عليه و آله [[آيه ۷ سوره ملک]]: {{قرآن|اِذا اُلْقُوا فيها سَمِعُوا لَها شَهيقاً وَ هِىَ تَفُورُ|ترجمه=چون در آنجا افكنده شوند، از آن خروشى مىشنوند در حالى كه مىجوشد}} و آيه ۱۲ سوره فرقان: {{قرآن|اِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكانٍ بَعيدٍ سَمِعُوا لَها تَغَيُّظاً وَ زَفيراً}} كنار هم قرار داد و چنین فرمود: {{متن عربی|اَلا اِنَّ اَعْداءَهُمُ الَّذينَ يَسْمَعُونَ لِجَهَنَّمَ شَهيقاً وَ هِىَ تَفُورُ وَ يَرَوْنَ لَها زَفيراً|ترجمه=بدانيد كه دشمنان ايشان كسانىاند که از جهنم در حالى كه مىجوشد صداى وحشتناكى مىشنوند و شعلهكشيدن آن را مىبينند}}.<ref>فرقان/۱۲؛ واقعه قرآنى غدير، ص۱۰۰؛ سخنرانى استثنائى غدير، ص۲۰۱-۲۱۲.</ref> | |||
{{متن | در تفسیر منهج الصادقین درباره آیه {{متن قرآن|اِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكانٍ بَعيدٍ سَمِعُوا لَها تَغَيُّظاً وَ زَفيراً}} آمده است: «چون در نزد ما حيات مشروط به بيّنه نيست، پس ممكن است كه حق تعالى در آتش حيات خلق فرمايد كه ببيند و غضب كند و غرش نمايد. دلیل این مدعا اين است كه از حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله درباره عبارت {{متن عربی|من كذّب علىّ متعمّدا فليتبوّء بين عينى جهنّم مقعدا|ترجمه=هر كه بر من دروغ بندد، خود را ميان چشمان جهنم جاى دهد}} پرسیدند که مگر جهنم چشم دارد. فرمود: نمىشنوى كه حق تعالى میفرمايد: {{متن قرآن|إِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكانٍ بَعِيدٍ ...}}».<ref>تفسیر منهج الصادقین، ج۶، ص۳۳۵.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
[[رده:قرآن و غدیر]] | [[رده:قرآن و غدیر]] |
نسخهٔ کنونی تا ۷ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۷
مشخصات آیه | |
---|---|
سوره | سوره فرقان (۲۵) |
آیه | ۱۲ |
جزء | ۱۸ |
محتوای آیه | |
مکان نزول | مکه |
موضوع | توصیف عذاب جهنم |
آیه ۱۲ سوره فرقان آیهای در وصف عاقبت دشمنان اهل بیت در جهنم که پیامبر صلى الله عليه و آله در خطبه غدیر به آن استناد کرد.
به گفته برخی محققان، در بخش هفتم خطبه غدیر، پس از آن كه صراط مستقيم روشن شد، سخنرانى پيامبر صلى الله عليه و آله در معرفى دو گروه دوست و دشمن آنان ادامه يافت و وحشت از جهنم براى دشمنان ولايت بيان شد. پیامبر يازده جمله در اين باره گفت كه شش جمله آن در توصيف دوستان اهل بیت علیهم السلام و پنج جمله در وصف دشمنان آنان بود.
گفته شده که در جمله هشتم درباره دشمنان اهل بیت، پیامبر صلى الله عليه و آله آيه ۷ سوره ملک: اِذا اُلْقُوا فيها سَمِعُوا لَها شَهيقاً وَ هِىَ تَفُورُ؛ چون در آنجا افكنده شوند، از آن خروشى مىشنوند در حالى كه مىجوشد و آيه ۱۲ سوره فرقان: اِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكانٍ بَعيدٍ سَمِعُوا لَها تَغَيُّظاً وَ زَفيراً كنار هم قرار داد و چنین فرمود: «اَلا اِنَّ اَعْداءَهُمُ الَّذينَ يَسْمَعُونَ لِجَهَنَّمَ شَهيقاً وَ هِىَ تَفُورُ وَ يَرَوْنَ لَها زَفيراً؛ بدانيد كه دشمنان ايشان كسانىاند که از جهنم در حالى كه مىجوشد صداى وحشتناكى مىشنوند و شعلهكشيدن آن را مىبينند».[۱]
در تفسیر منهج الصادقین درباره آیه اِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكانٍ بَعيدٍ سَمِعُوا لَها تَغَيُّظاً وَ زَفيراً آمده است: «چون در نزد ما حيات مشروط به بيّنه نيست، پس ممكن است كه حق تعالى در آتش حيات خلق فرمايد كه ببيند و غضب كند و غرش نمايد. دلیل این مدعا اين است كه از حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله درباره عبارت «من كذّب علىّ متعمّدا فليتبوّء بين عينى جهنّم مقعدا؛ هر كه بر من دروغ بندد، خود را ميان چشمان جهنم جاى دهد» پرسیدند که مگر جهنم چشم دارد. فرمود: نمىشنوى كه حق تعالى میفرمايد: إِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكانٍ بَعِيدٍ ... ».[۲]