آيه ۱۲ فرقان و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه غدیر
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
== آيه «اِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكانٍ بَعيدٍ سَمِعُوا لَها تَغَيُّظاً وَ زَفيراً»<ref>فرقان/۱۲؛ واقعه قرآنى غدير: ص۱۰۰؛ سخنرانى استثنائى غدير: ص ۲۰۱ - ۲۱۲.</ref>==
{{متن آیه
در بخش هفتم [[خطبه غدیر]] و پس از آن كه صراط مستقيم روشن شد، سخنرانى پيامبر صلى الله عليه و آله در معرفى دو گروه دوست و دشمن آنان ادامه يافت و وحشت از جهنم براى دشمنان ولايت بيان شد.
| متن آیه = إِذَا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ سَمِعُوا لَهَا تَغَيُّظًا وَزَفِيرًا


حضرت يازده جمله در اين باره فرمود كه شش جمله آن در توصيف اولياى [[معصومین علیهم السلام|اهل‏ بیت‏ علیهم السلام]] و پنج جمله در وصف اعداء بود.
| ترجمه = «که وقتی [آن آتش سوزان] آنان را از مکانی دور ببیند، از آن [نعره] خشم و خروشی هولناک بشنوند»
}}
{{جعبه اطلاعات آیه
| شماره آیه = ۱۲
| سوره = فرقان
| تصویر =
| اندازه تصویر =
| توضیح_تصویر =
| شماره سوره = ۲۵
| جزء = ۱۸
| نزول =
| شأن نزول =
| مکان نزول = مکه
| موضوع = توصیف عذاب جهنم
}}


جمله هشتم درباره دشمنان بود كه آيه ۷سوره ملک:{{قرآن|اِذا اُلْقُوا فيها سَمِعُوا لَها شَهيقاً وَ هِىَ تَفُورُ}} و آيه ۱۲ سوره فرقان:{{قرآن|اِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكانٍ بَعيدٍ سَمِعُوا لَها تَغَيُّظاً وَ زَفيراً}}  كنار هم قرار داده شد و حضرت فرمود:
'''آیه ۱۲ سوره فرقان''' آیه‌ای در وصف عاقبت دشمنان [[معصومین علیهم السلام|اهل بیت]] در جهنم که پیامبر صلى الله عليه و آله در خطبه غدیر به آن استناد کرد.


«بدانيد كه دشمنان ايشان كسانى‏ اند از جهنم در حالى كه مى ‏جوشد صداى وحشتناكى مى ‏شنوند و شعله كشيدن آن را مى ‏بينند».
به گفته برخی محققان، در بخش هفتم [[خطبه غدیر]]، پس از آن كه صراط مستقيم روشن شد، سخنرانى پيامبر صلى الله عليه و آله در معرفى دو گروه دوست و دشمن آنان ادامه يافت و وحشت از جهنم براى دشمنان ولايت بيان شد. پیامبر يازده جمله در اين باره گفت كه شش جمله آن در توصيف دوستان [[معصومین علیهم السلام|اهل‏ بیت‏ علیهم السلام]] و پنج جمله در وصف دشمنان آنان بود.


حضرت اين گونه فرمود:
گفته شده که در جمله هشتم درباره دشمنان اهل بیت، پیامبر صلى الله عليه و آله [[آيه ۷ سوره ملک]]: {{قرآن|اِذا اُلْقُوا فيها سَمِعُوا لَها شَهيقاً وَ هِىَ تَفُورُ|ترجمه=چون در آنجا افكنده شوند، از آن خروشى مى‌شنوند در حالى كه مى‌جوشد}} و آيه ۱۲ سوره فرقان: {{قرآن|اِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكانٍ بَعيدٍ سَمِعُوا لَها تَغَيُّظاً وَ زَفيراً}}  كنار هم قرار داد و چنین فرمود: {{متن عربی|اَلا اِنَّ اَعْداءَهُمُ الَّذينَ يَسْمَعُونَ لِجَهَنَّمَ شَهيقاً وَ هِىَ تَفُورُ وَ يَرَوْنَ لَها زَفيراً|ترجمه=بدانيد كه دشمنان ايشان كسانى‏‌اند که از جهنم در حالى كه مى‌‏جوشد صداى وحشتناكى مى‌‏شنوند و شعله‌كشيدن آن را مى‌‏بينند}}.<ref>فرقان/۱۲؛ واقعه قرآنى غدير، ص۱۰۰؛ سخنرانى استثنائى غدير، ص۲۰۱-۲۱۲.</ref>


{{متن عربی|اَلا اِنَّ اَعْداءَهُمُ الَّذينَ يَسْمَعُونَ لِجَهَنَّمَ شَهيقاً وَ هِىَ تَفُورُ وَ يَرَوْنَ لَها زَفيراً}}:
در تفسیر منهج الصادقین درباره آیه {{متن قرآن|اِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكانٍ بَعيدٍ سَمِعُوا لَها تَغَيُّظاً وَ زَفيراً}} آمده است: «چون در نزد ما حيات مشروط به بيّنه نيست، پس ممكن است كه حق تعالى در آتش حيات خلق فرمايد كه ببيند و غضب كند و غرش نمايد. دلیل این مدعا اين است كه از حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله درباره عبارت {{متن عربی|من كذّب علىّ متعمّدا فليتبوّء بين عينى جهنّم مقعدا|ترجمه=هر كه بر من دروغ بندد، خود را ميان چشمان جهنم جاى دهد}} پرسیدند که مگر جهنم چشم دارد. فرمود: نمى‌شنوى كه حق تعالى می‌فرمايد: {{متن قرآن|إِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكانٍ بَعِيدٍ ...}}».<ref>تفسیر منهج الصادقین، ج۶، ص۳۳۵.</ref>
 
صاحب انوار در تفسیر آیه {{متن قرآن|اِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكانٍ بَعيدٍ سَمِعُوا لَها تَغَيُّظاً وَ زَفيراً}} گفته است: چون در نزد ما حيات مشروط به بيّنه نيست، پس ممكن است كه حق تعالى در آتش حيات خلق فرمايد كه ببيند و غضب كند و غرش نمايد. دلیل این مدعا اين است كه از حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله پرسيدند: {{متن عربی|من كذّب علىّ متعمّدا فليتبوّء بين عينى جهنّم مقعدا}}: هر كه بر من دروغ بندد، خود را ميان چشمان جهنم جاى دهد. عرض كردند:مگر جهنم چشم دارد؟ فرمود: نمى‌شنوى كه حق تعالى می فرمايد {{متن قرآن|إِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكانٍ بَعِيدٍ ...}}<ref>تفسیر اثنی عشری، جلد ۹، صفحه ۳۱۰.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
[[رده:قرآن و غدیر]]
[[رده:قرآن و غدیر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۷

Ra bracket.png إِذَا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ سَمِعُوا لَهَا تَغَيُّظًا وَزَفِيرًا La bracket.png

«که وقتی [آن آتش سوزان] آنان را از مکانی دور ببیند، از آن [نعره] خشم و خروشی هولناک بشنوند»


آیه ۱۲ سوره فرقان
مشخصات آیه
سورهسوره فرقان (۲۵)
آیه۱۲
جزء۱۸
محتوای آیه
مکان نزولمکه
موضوعتوصیف عذاب جهنم


آیه ۱۲ سوره فرقان آیه‌ای در وصف عاقبت دشمنان اهل بیت در جهنم که پیامبر صلى الله عليه و آله در خطبه غدیر به آن استناد کرد.

به گفته برخی محققان، در بخش هفتم خطبه غدیر، پس از آن كه صراط مستقيم روشن شد، سخنرانى پيامبر صلى الله عليه و آله در معرفى دو گروه دوست و دشمن آنان ادامه يافت و وحشت از جهنم براى دشمنان ولايت بيان شد. پیامبر يازده جمله در اين باره گفت كه شش جمله آن در توصيف دوستان اهل‏ بیت‏ علیهم السلام و پنج جمله در وصف دشمنان آنان بود.

گفته شده که در جمله هشتم درباره دشمنان اهل بیت، پیامبر صلى الله عليه و آله آيه ۷ سوره ملک: Ra bracket.png اِذا اُلْقُوا فيها سَمِعُوا لَها شَهيقاً وَ هِىَ تَفُورُ؛ چون در آنجا افكنده شوند، از آن خروشى مى‌شنوند در حالى كه مى‌جوشد La bracket.png و آيه ۱۲ سوره فرقان: Ra bracket.png اِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكانٍ بَعيدٍ سَمِعُوا لَها تَغَيُّظاً وَ زَفيراً La bracket.png كنار هم قرار داد و چنین فرمود: «اَلا اِنَّ اَعْداءَهُمُ الَّذينَ يَسْمَعُونَ لِجَهَنَّمَ شَهيقاً وَ هِىَ تَفُورُ وَ يَرَوْنَ لَها زَفيراً؛ بدانيد كه دشمنان ايشان كسانى‏‌اند که از جهنم در حالى كه مى‌‏جوشد صداى وحشتناكى مى‌‏شنوند و شعله‌كشيدن آن را مى‌‏بينند».[۱]

در تفسیر منهج الصادقین درباره آیه Ra bracket.png اِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكانٍ بَعيدٍ سَمِعُوا لَها تَغَيُّظاً وَ زَفيراً La bracket.png آمده است: «چون در نزد ما حيات مشروط به بيّنه نيست، پس ممكن است كه حق تعالى در آتش حيات خلق فرمايد كه ببيند و غضب كند و غرش نمايد. دلیل این مدعا اين است كه از حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله درباره عبارت «من كذّب علىّ متعمّدا فليتبوّء بين عينى جهنّم مقعدا؛ هر كه بر من دروغ بندد، خود را ميان چشمان جهنم جاى دهد» پرسیدند که مگر جهنم چشم دارد. فرمود: نمى‌شنوى كه حق تعالى می‌فرمايد: Ra bracket.png إِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكانٍ بَعِيدٍ ... La bracket.png».[۲]

پانویس

  1. فرقان/۱۲؛ واقعه قرآنى غدير، ص۱۰۰؛ سخنرانى استثنائى غدير، ص۲۰۱-۲۱۲.
  2. تفسیر منهج الصادقین، ج۶، ص۳۳۵.