آیه ۷۲ توبه و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات آیه | عرض = | تصویر =آیه ۷۲ سوره توبه.png | اندازه تصویر = | توضیح_تصویر = | عنوان =آیه ۷۲ توبه و غدیر | سوره =توبه | آیه =۷۲ | جزء =۱۰ | شأن نزول = | مکان نزول =مدینه | موضوع =توصیف وضع دوستداران امیرالمؤمنین علیه السلام در قیامت | صوت =صوت ۷۲ ت...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
برخی محققان بستر استفاده از این آیه را چنین ترسیم کرده‌اند:<ref>چهارده قرن با غدير، ص۲۵؛ واقعه قرآنى غدير، ص۱۵۳؛ اسرار غدير، ص۶۰.</ref> پس از اعتراض [[حارث بن نعمان فهری|حارث بن نعمان فهرى]] در غدير به امر امامت و ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام و نزول سنگ آسمانى بر او<ref>بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۳۶؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۶۲-۱۶۳؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۵۶؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۵۷-۵۸؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۱۲۹؛ الغدير، ج۱، ص۴۶۰-۴۶۳.</ref> و صدور مطالبی از پيامبر صلى الله عليه و آله در اين باره، حضرت خطاب به جمعيت فرمود: آيا با چشم خود ديديد؛ گفتند: آرى. فرمود: آيا با گوش خود شنيديد؛ گفتند: آرى. فرمود: «خوشا به حال كسى كه على را دوست بدارد و واى به حال كسى كه با او دشمنى كند. گويا على و شيعيانش را مى‌بينم كه در روز قيامت سوار بر شترانى به‌طرف باغ‌هاى بهشت برده مى‌شوند، در حالى كه چهرههايشان جوان و تاج بر سر دارند و سرمهكشيدهاند». | برخی محققان بستر استفاده از این آیه را چنین ترسیم کرده‌اند:<ref>چهارده قرن با غدير، ص۲۵؛ واقعه قرآنى غدير، ص۱۵۳؛ اسرار غدير، ص۶۰.</ref> پس از اعتراض [[حارث بن نعمان فهری|حارث بن نعمان فهرى]] در غدير به امر امامت و ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام و نزول سنگ آسمانى بر او<ref>بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۳۶؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۶۲-۱۶۳؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۵۶؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۵۷-۵۸؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۱۲۹؛ الغدير، ج۱، ص۴۶۰-۴۶۳.</ref> و صدور مطالبی از پيامبر صلى الله عليه و آله در اين باره، حضرت خطاب به جمعيت فرمود: آيا با چشم خود ديديد؛ گفتند: آرى. فرمود: آيا با گوش خود شنيديد؛ گفتند: آرى. فرمود: «خوشا به حال كسى كه على را دوست بدارد و واى به حال كسى كه با او دشمنى كند. گويا على و شيعيانش را مى‌بينم كه در روز قيامت سوار بر شترانى به‌طرف باغ‌هاى بهشت برده مى‌شوند، در حالى كه چهرههايشان جوان و تاج بر سر دارند و سرمهكشيدهاند». | ||
پیامبر صلی الله علیه و آله در ادامه سخنانش به قسمتی از آيه ۷۲ سوره توبه اشاره كرد: {{قرآن|ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَ لا اَنْتُمْ تَحْزَنُونَ|ترجمه=ترسى بر آنان نيست و محزون نمى‌شوند}}. | پیامبر صلی الله علیه و آله در ادامه سخنانش به قسمتی از آيه ۷۲ سوره توبه اشاره كرد: {{قرآن|ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَ لا اَنْتُمْ تَحْزَنُونَ|ترجمه=ترسى بر آنان نيست و محزون نمى‌شوند}}. حضرت پیش از این آیه به [[آيه ۴۹ اعراف و غدیر|آیه ۴۹ سوره اعراف]] اشاره کرده بود.<ref>جامع الاخبار، ص۱۲؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۶۷؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۱۴۴-۱۴۵؛ الغدير، ج۱، ص۱۹۳.</ref> | ||
حضرت پیش از این آیه به آیه ۴۹ سوره اعراف اشاره کرده بود.<ref>جامع الاخبار، ص۱۲؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۶۷؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۱۴۴-۱۴۵؛ الغدير، ج۱، ص۱۹۳.</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۳
 | |
| مشخصات آیه | |
|---|---|
| نام سوره | توبه |
| شماره آیه | ۷۲ |
| جزء | ۱۰ |
| محتوای آیه | |
| مکان نزول | مدینه |
| موضوع | توصیف وضع دوستداران امیرالمؤمنین علیه السلام در قیامت |
| ترتیل آیه ترجمه صوتی | |
آیه ۷۲ سوره توبه آیه‌ای که در رخدادهای غدیر برای توصیف وضع دوستداران امیرالمؤمنین علیه السلام در قیامت توسط پیامبر صلی الله علیه و آله به‌کار گرفته شد.
برخی محققان بستر استفاده از این آیه را چنین ترسیم کرده‌اند:[۱] پس از اعتراض حارث بن نعمان فهرى در غدير به امر امامت و ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام و نزول سنگ آسمانى بر او[۲] و صدور مطالبی از پيامبر صلى الله عليه و آله در اين باره، حضرت خطاب به جمعيت فرمود: آيا با چشم خود ديديد؛ گفتند: آرى. فرمود: آيا با گوش خود شنيديد؛ گفتند: آرى. فرمود: «خوشا به حال كسى كه على را دوست بدارد و واى به حال كسى كه با او دشمنى كند. گويا على و شيعيانش را مى‌بينم كه در روز قيامت سوار بر شترانى به‌طرف باغ‌هاى بهشت برده مى‌شوند، در حالى كه چهرههايشان جوان و تاج بر سر دارند و سرمهكشيدهاند».
پیامبر صلی الله علیه و آله در ادامه سخنانش به قسمتی از آيه ۷۲ سوره توبه اشاره كرد: 
ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَ لا اَنْتُمْ تَحْزَنُونَ؛ ترسى بر آنان نيست و محزون نمى‌شوند 
. حضرت پیش از این آیه به آیه ۴۹ سوره اعراف اشاره کرده بود.[۳]
پانویس
- ↑ چهارده قرن با غدير، ص۲۵؛ واقعه قرآنى غدير، ص۱۵۳؛ اسرار غدير، ص۶۰.
- ↑ بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۳۶؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۶۲-۱۶۳؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۵۶؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۵۷-۵۸؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۱۲۹؛ الغدير، ج۱، ص۴۶۰-۴۶۳.
- ↑ جامع الاخبار، ص۱۲؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۶۷؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۱۴۴-۱۴۵؛ الغدير، ج۱، ص۱۹۳.
منابع
- اسرار غدیر؛ محمدباقر انصاری، تهران: نشر تک، ۱۳۸۴ش.
- بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار؛ محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، بیروت: دار إحياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
- جامع الاخبار؛ محمد بن محمد شعیری، نجف: المطبعة الحیدریة، بی‌تا.
- چهارده قرن با غدير (اتمام حجت‌ها، بحث‌های علمی، مناظرات، ميراث مکتوب، شعر و ادب، يادگارها و يادبودها)؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۷۹ش.
- عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال؛ عبدالله بن نورالله بحرانى اصفهانى، تحقیق: محمدباقر موحد ابطحى اصفهانى، قم: مؤسسة الإمام المهدى علیه السلام، ۱۳۸۲ش.
- الغدير في الكتاب و السنة و الأدب؛ عبدالحسین امینی، قم: مرکز الغدير للدراسات الإسلامية، ۱۴۱۶ق.
- واقعه قرآنی غدیر: گزارش سفر یک‌ماهه پیامبر برای اعلان ولایت در سایه آیات قرآنی؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.