فیض الغدیر (کتاب)

ف‍ی‍ض‌ ال‍ق‍دی‍ر ف‍ی‍م‍ا ی‍ت‍ع‍ل‍ق‌ ب‍ح‍دی‍ث‌ ال‍غ‍دی‍ر

خ‍لاص‍ه‌ ع‍ب‍ق‍ات‌ الان‍وار درب‍اره‌ ح‍دی‍ث‌ غ‍دی‍ر
اطلاعات کتاب
نویسنده	شیخ عباس قمی
مذهب	شیعه
زبان	فارسی
موضوع	غدیرخم
تعداد جلد	۱ ج
اطلاعات نشر
ناشر	دفتر تبلیغات
محل نشر	قم
سال نشر	۱۳۷۶ ش
تعداد صفحه	۴۶۲ص
شابک	۹۶۴-۴۲۴-۳۲۲-۶‬
شماره ملی	۷۷۲۴ -‭م‌۷۷

«فیْضُ الْقَدیر فیما یَتَعَلّقُ بِحَدیثِ الْغَدیر» تألیف شیخ عباس قمی است این اثر خلاصه‌ای از کتاب عبقات الانوار خلاصه‌ای از دو جلد آن است که به واقعه غدیر خم و جریان انتصاب حضرت علی علیه السلام به امامت می‌پردازد.

نویسنده

عباس بن محمدرضا القمی (۱۲۹۴-۱۳۵۹ق)، معروف به شیخ عباس قمی یا محدث قمی، از علمای برجسته شیعه در قرن چهاردهم قمری بود. او به‌عنوان محدث، مورخ و خطیب شناخته می‌شود و آثار ارزشمندی از خود به یادگار گذاشته است.

محدث قمی در سال ۱۳۵۹ق در شهر نجف درگذشت و در حرم امیرالمؤمنین علیه السلام به خاک سپرده شد.

تألیفات

شیخ عباس قمی (محدث قمی) آثار متعددی در زمینه حدیث، تاریخ، اخلاق، و عبادات به یادگار گذاشته است که بسیاری از آن‌ها همچنان در میان شیعیان مرجعیت دارند. مهم‌ترین آثار او عبارتند از:

1. مفاتیح‌الجنان

مجموعه‌ای از دعاها، زیارات، اعمال عبادی، و آداب اسلامی که یکی از مشهورترین و پرکاربردترین کتب عبادی در میان شیعیان است.

2. سفینة‌البحار و مدینة‌الحکم و الآثار

دایرة‌المعارفی حدیثی و موضوعی که با استفاده از کتاب بحارالانوار علامه مجلسی تألیف شده و احادیث را بر اساس موضوعات مرتب کرده است.

3. منتهی‌الآمال فی تواریخ النبی والآل

کتابی تاریخی که به شرح زندگی پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و اهل‌بیت می‌پردازد و از آثار برجسته در سیره‌نگاری شیعه به شمار می‌رود.

4. نفس‌المهموم

شرحی از وقایع کربلا و قیام امام حسین که به‌عنوان یکی از منابع معتبر درباره عاشورا شناخته می‌شود.

5. الکنی و الألقاب

اثری جامع درباره شرح حال علما، بزرگان و شخصیت‌های اسلامی با ذکر کنیه‌ها و القاب آن‌ها.

6. فوائد الرضویه

شرحی بر زندگینامه علمای شیعه و شخصیت‌های برجسته اسلامی.

7. تحفة‌الأحباب و بغیة‌الطلاب

کتابی درباره علم رجال و بررسی احوال راویان حدیث.

8. فیض‌القدیر فیما یتعلق بحدیث الغدیر

خلاصه‌ای از دو جلد کتاب عبقات‌الانوار میرحامد حسین، که به حدیث غدیر و امامت حضرت علی پرداخته است.

9. بیت‌الأحزان فی مصائب سیده النساء

شرحی بر مصائب و مظلومیت حضرت فاطمه زهرا با تکیه بر منابع معتبر تاریخی و حدیثی.

10. تاریخ الوقایع و الحوادث

اثری تاریخی که به شرح رویدادهای مهم اسلامی و جهان شیعه پرداخته است.

11. رساله الباقیات الصالحات

مجموعه‌ای از دعاها و اذکار کوتاه که به‌عنوان ضمیمه مفاتیح‌الجنان منتشر شده است.

12. تتمة المنتهی

تکمیل و شرح اضافی بر کتاب منتهی‌الآمال.

این آثار گویای عمق علمی، تقوای اخلاقی، و اهتمام شیخ عباس قمی به حفظ و انتقال میراث اسلامی است.

محتوای کتاب

این کتاب در سال ۱۳۲۱ق در نجف اشرف تألیف شده و به بررسی حدیث غدیر و دلالت آن بر امامت حضرت علی علیه السلام می‌پردازد. ساختار کتاب شامل دو مقصد است:

مقصد اول: اثبات تواتر حدیث غدیر

این مقصد در سه باب تنظیم شده است:

1. باب اول:
   • اثبات تواتر حدیث غدیر.
   • معرفی علمای اهل سنت که درباره این حدیث کتاب نوشته‌اند.
   • شامل ۸ فصل.
2. باب دوم:
   • بررسی و نقد سخنان فخر رازی در رد حدیث غدیر.
   • پاسخ به شبهات او.
   • شامل ۹ فصل و یک خاتمه.
3. باب سوم:
   • معرفی کسانی که به تقلید از فخر رازی، حدیث غدیر را مورد قدح قرار داده‌اند.
   • بیان سخنان آن‌ها و پاسخ به ادعاهایشان.
   • شامل ۲ فصل و ۲ مقام.

مقصد دوم: دلالت حدیث غدیر بر امامت حضرت علی علیه السلام

• بررسی استدلال‌های موجود در حدیث غدیر و اثبات دلالت آن بر امامت امیرالمؤمنین علیه السلام
• رد سخنان عبدالعزیز دهلوی در کتاب تحفة‌الاثنی‌عشریه.
• این مقصد شامل ۱۲ فصل است.

فهرست مطالب

• شناسنامه كتاب
• سخن ناشر
• فهرست مطالب
• پيشگفتار
• سرآغاز

مقصد اول در اثبات تواتر حديث غدير و نقض ايرادات فخر رازى و مقلدين او

• باب اول در اثبات تواتر حديث غدير و ذكر علمائى كه از اهل سنت در خصوص اين حديث شريف كتابى تأليف كرده اند
  • فصل اوّل در ذكر كتاب ابن عقده در طرق حديث غدير.
    • نام كسانى كه در حديث غدير از آنان روايت شده
    • اثبات اينكه ابن عقده در مورد حديث غدير، كتاب داشته است
  • فصل دوّم: در اثبات وثاقت ابن عقده
  • فصل سوم در ذكر كتاب طبرى در حديث غدير و مدايح طبرى
    • وصل
  • فصل چهارم در ذكر كتاب حسكانى در حديث غدير
  • فصل پنجم در ذكر كتاب ابو سعيد سجستانى در حديث غدير
  • فصل ششم در ذكر كتاب ذهبى در حديث غدير
  • فصل هفتم در بيان آنكه تا بيست و هشت مجلّد يا زياده در جمع طرق حديث غدير تصنيف شده
  • فصل هشتم در بيان آنكه علماء اهل سنت اثبات تواتر حديث غدير نموده اند، و ذكر دوازده نفر از آنها
    • اوّل: شمس الدين ابو عبد اللّه محمد بن احمد ذهبى
    • دوّم: شمس الدين ابو الخير قاضى القضاة محمد بن محمد المقرى
    • سيّم: جلال الدين سيوطى
    • چهارم: و از جمله على متّقى
    • پنجم: ميرزا مخدوم بن مير عبد الباقى
    • ششم: جمال الدين عطاء اللّه بن فضل اللّه نيشابورى -
    • هفتم: على بن محمّد هروى قارى
    • هشتم: علامه ضياء الدين صالح بن مهدى مقبلى
    • نهم: محمد بن اسماعيل بن صلاح الامير،
    • دهم: محمد صدر عالم
    • يازدهم: قاضى سناء الله پانى پتى
    • دوازدهم: محمّد مبين
    • خاتمه:
• باب دوّم: ذكر كلمات فخر رازى در قدح حديث شريف غدير و جواب آن
  • فصل اوّل: در نقل ايراد رازى بر حديث غدير و ردّ آن:
  • فصل دوّم در بطلان تمسّك رازى در قدح حديث غدير، به عدم نقل بخارى و مسلم حديث را در صحيحين و قدح صحيحين.
    • وجوه بطلان تمسك رازى
    • وجه اوّل
    • وجه دوم
    • وجه سيم
    • وجه چهارم
    • وجه پنجم
    • ترجمه و مدح ابو ذرعه قادح مسلم صاحب «صحيح»
    • قدح ابو زرعه و ابو حاتم رازيان در صحيحين
    • مدح ابى حاتم
  • فصل سيّم در قدح و جرح واقدى، كه فخر رازى در قدح حديث غدير به عدم روايت او تمسك كرده
  • فصل چهارم در ابطال تمسّك رازى در قدح حديث غدير به عدم روايت ابن اسحاق آن را
  • فصل پنجم در اثبات تعصبيّت جاحظ، قادح حديث غدير، كه فخر رازى به سبب قدح او، قدح در حديث غدير خواسته.
    • تتميم
  • فصل ششم در ابطال تمسّك رازى در قدح حديث غدير به قدح ابن ابى داود در آن
  • فصل هفتم در ابطال تمسّك رازى در قدح حديث غدير به قدح ابى حاتم
  • فصل هشتم در جواب آن حديثى كه قادحين در قدح حديث غدير به آن تمسّك نموده اند
    • عود الى بدء
  • فصل نهم در ابطال استدلال دوّم قادحين حديث غدير
  • خاتمه در ترجمۀ فخر رازى و قدح آن امام المشككين
• باب سيم: ذكر كسانى كه در قدح حديث غدير، تقليد رازى كرده اند، و نقل كلمات بعضى
  • فصل اول در نقل كلام بعض مقلدين رازى در قدح حديث غدير و ابطال آن
  • فصل دوم در ذكر ناقلين و مخرجين حديث غدير و موضع كلمات و روايات آنها و در آن دو مقام است
    • مقام اول در اسماء ناقلين حديث شريف
      • مائة ثانية
      • مائة ثالثة
      • مائة رابعة
      • مائة خامسة
      • مائة سادسة
      • مائة سابعة
      • مائة ثامنة
      • مائة تاسعة
      • مائة عاشرة
      • مائة حادى عشر
      • مائة ثانى عشر
      • مائة ثالث عشر
    • مقام دوم در تفصيل مختصرى از اجمال سابق
      • 1 - اما روايت محمد بن اسحاق حديث را
      • 4 و 3 و 2 - و اما روايت معمر بن راشد و اسرائيل بن يونس و شريك بن عبد الله النخعى
      • 5 - و اما روايت محمد بن جعفر
      • 6 - اما روايت وكيع
      • 9 و 8 و 7 - اما روايت عبد الله بن نمير و محمد بن عبد الله زهرى و يحيى بن آدم
      • 10 - اما روايت محمد بن ادريس الشافعى
      • 11 - اما روايت اسود بن عامر
      • 12 - اما روايت عبد الرزاق بن همام
      • 15 و 14 و 13 - اما روايت حسين بن محمد بن بهرام و ابو نعيم فضل بن دكين و عفان بن مسلم حديث غدير را
      • 16 - اما روايت سعيد بن منصور
      • 17 - اما روايت ابراهيم بن الحجاج
      • 18 - اما روايت على بن حكيم
      • 19 - اما روايت على بن محمد بن الطنافسى
      • 20 - اما روايت هدبة بن خالد
      • 21 - اما روايت عبد الله بن محمد ابن ابى شيبه
      • 22 - اما روايت عبيد الله بن عمر قواريرى
      • 23 - اما روايت ابن راهويه
      • 24 - اما روايت عثمان بن محمد ابو الحسن بن ابى شيبه حديث غدير را
      • 25 - اما روايت قتيبة بن سعيد
      • 26 - اما روايت احمد بن حنبل حديث غدير را
      • 27 - اما روايت هارون بن عبد الله البغدادى
      • 28 - و اما روايت محمد بن بشار
      • 29 - اما روايت محمد بن المثنى
      • 30 - اما روايت ابو على الحسن بن عرفه
      • 31 - اما روايت محمد بن يحيى بن عبد الله
      • 32 - اما روايت حجاج بن يوسف شاعر
      • 33 - اما روايت اسماعيل بن عبد الله العبدى الملقب به سمويه
      • 34 - اما روايت حسن بن على بن عفان
      • 35 - اما روايت محمد بن يزيد بن ماجة القزوينى
      • 36 - اما روايت احمد بن يحيى البلاذرى
      • 37 - اما روايت عبد الله بن مسلم بن قتيبه
      • 38 - اما روايت محمد بن عيسى الترمذى
      • 39 - اما روايت احمد بن عمرو بن ابى عاصم الشيبانى
      • 40 - اما روايت زكريا بن يحيى السنجرى
      • 41 - اما روايت عبد الله بن احمد بن حنبل
      • 42 - اما روايت على بن محمد مصيصى
      • 43 - اما روايت ابراهيم بن يونس
      • 44 - اما روايت احمد بن عمرو بن عبد الخالق البزار
      • 45 - اما روايت ابو عبد الرحمن احمد بن شعيب نسائى حديث غدير را
      • 46 - اما روايت ابو العباس حسن بن سفيان بن عامر
      • 47 - اما روايت احمد بن على الموصلى
      • 48 - اما روايت محمد بن جرير الطبرى الشافعى
      • 49 - اما روايت عبد الله بن محمد البغوى
      • 50 - اما روايت محمد بن على بن الحسين المعروف بالحكيم الترمذى
      • 51 - اما روايت احمد بن محمد بن سلامة الطحاوى
      • 52 - اما روايت احمد بن محمد بن عبد ربه
      • 53 - اما روايت حسين بن اسماعيل المحاملى
      • 54 - اما روايت ابو العباس احمد بن محمد بن سعيد الكوفى المعروف بابن عقده حديث غدير را
      • 56 و 55 - اما روايت يحيى بن عبد الله الغبرى و دعلج بن احمد السنجرى
      • 57 - اما روايت محمد بن عبد الله البزار
      • 58 - اما روايت ابو حاتم محمد بن حيّان البستى
      • 59 - اما روايت سليمان بن احمد طبرانى
      • 60 - اما روايت احمد قطيعى
      • 61 - اما روايت عبد الله بن محمد المعروف بابن بطه
      • 62 - اما روايت على بن عمر دارقطنى
      • 63 - اما روايت محمد بن عبد الرحمن المخلّص الذهبى
      • 64 - اما روايت محمد بن عبد الله الحاكم
      • 65 - اما روايت عبد الملك بن محمد ابو سعد خرگوشى
      • 66 - اما روايت ابو بكر احمد الشيرازى
      • 67 - اما روايت احمد بن موسى بن مردويه اصفهانى
      • 68 - اما ذكر احمد بن محمد بن يعقوب ابو على مسكويه حديث غدير را
      • 69 - اما روايت احمد بن محمد ثعلبى
      • 70 - اما روايت حافظ ابو نعيم اصفهانى
      • 71 - اما روايت اسماعيل بن على المعروف بابن السمان
      • 72 - اما روايت احمد بن الحسين بن على البيهقى
      • 73 - اما روايت يوسف بن عبد الله المعروف بابن عبد البر النمرى
      • 74 - اما روايت احمد بن على الخطيب البغدادى
      • 75 - اما روايت على بن احمد الواحدى
      • 76 - اما روايت ابو سعيد مسعود بن ناصر السجستانى
      • 77 - اما روايت على بن محمد الجلابى المعروف بابن المغازلى
      • 78 - اما روايت عبيد الله بن عبد الله الحسكانى
      • 79 - اما روايت على بن حسن بن حسين الخليعى (الخلعى)
      • 80 - اما روايت ابو حامد محمد غزالى
      • 81 - اما روايت حسين بن مسعود
      • 82 - اما روايت زرين بن معاوية العبدرى
      • 83 - اما روايت احمد بن محمد العاصمى
      • 84 - اما ذكر محمود بن عمر زمخشرى حديث را
      • 85 - اما روايت ابو الفتح محمد بن على النطنزى
      • 86 - اما روايت عبد الكريم بن محمد المروزى السمعانى حديث غدير را
      • 87 - اما روايت موفق بن احمد المعروف با خطب خوارزم
      • 88 - اما روايت عمر بن محمد
      • 89 - اما روايت على بن الحسن المعروف بابن عساكر
      • 90 - اما روايت ابو موسى المدينى محمد بن ابى بكر
      • 91 - اما حكم فضل الله التوربشتى به اعتبار و شهرت حديث غدير
      • 92 - اما روايت عجلى ابو الفتوح (ابو الفتح) اسعد بن محمود
      • 93 - اما اثبات فخر رازى محمد بن عمر اجماع امت را بر حديث غدير
      • 94 - اما روايت ابو السعادت محمد بن محمد المعروف بابن الاثير الجزرى
      • 95 - اما روايت على بن محمد بن عبد الكريم الجزرى المعروف بابن الاثير
      • 96 - اما روايت ضياء الدين محمد بن عبد الواحد المقدسى الحنبلى
      • 97 - اما روايت يوسف بن محمد الشهير بابن الشيخ
      • 98 - اما روايت محمد بن طلحه القرشى النصيبى
      • 99 - اما روايت يوسف بن قزاغلى سبط ابن الجوزى
      • 100 - اما روايت محمد بن يوسف كنجى
      • 101 - اما روايت عبد الرزاق بن رزق الله الرسعنى
      • 102 - اما ذكر يحيى بن شرف نووى حديث غدير را
      • 103 - اما روايت محب الدين احمد بن عبد الله الطبرى
      • 104 - اما روايت ابراهيم بن عبد الله الوصابى
      • 105 - اما ذكر محمد بن احمد فرغانى حديث را
      • 106 - اما روايت ابراهيم بن محمد بن حمويه
      • 107 - اما روايت يوسف بن عبد الرحمن المزى
      • 134 - اما ذكر عبد الوهاب بن محمد رفيع
      • 135 - اما روايت شيخ احمد بن محمد بن على بن حجر المكى
      • 136 - و روايت على بن حسام متقى
      • 137 - اما ذكر محمد طاهر فتنى حديث را
      • 138 - اما ذكر ميرزا مخدوم بن عبد الباقى حديث را
      • 139 - اما روايت على بن سلطان محمد هروى قارى
      • 140 - اما روايت محمد المعروف بعبد الرءوف المناوى الشافعى.
      • 141 - اما روايت شيخ بن عبد الله
      • 142 - اما روايت محمود بن محمد بن على الشيخانى القادرى
      • 143 - اما روايت نور الدين على بن ابراهيم حلبى شافعى
      • 144 - و روايت شيخ احمد بن الفضل بن محمد باكثير المكى الشافعى
      • 145 - و روايت عبد الحق بن سيف الدين الدهلوى البخارى
      • 146 - و ذكر محمد بن محمد المصرى حديث را
      • 147 - و روايت محمد بن محبوب
      • 148 - اما اثبات علامه ضياء الدين صالح بن مهدى المقبلى حديث را
      • 149 - اما ذكر محمد بن عبد الرسول البرزنجى حديث غدير را
      • 150 - اما روايت حسام الدين بن محمد
      • 151 - اما روايت ميرزا محمد بن معتمد خان بدخشانى
      • 152 - اما روايت محمد صدر عالم
      • 153 - اما روايت ولى الله احمد بن عبد الرحيم
      • 154 - و روايت محمد بن اسماعيل بن صلاح الامير
      • 155 - اما روايت محمد بن على صبّان
      • 156 - اما ذكر ابراهيم بن مرعى بن عطيه مالكى
      • 157 - اما روايت احمد بن عبد القادر العجيلى
      • 158 - اما روايت فاضل رشيد خان
      • 159 - اما روايت مولوى محمد مبين لكهنوى حديث غدير را
      • 160 - اما ذكر مولوى محمد سالم دهلوى نجدى
      • 161 - اما روايت مولوى ولى الله لكهنوى
      • 162 - اما ذكر مولوى حيدر على حديث غدير را

مقصد دوّم: بيان دلالت حديث غدير بر امامت حضرت امير (عليه السلام) و نقض كلمات شاه صاحب دهلوى

• باب اوّل: در نقل كلام شاه صاحب در قدح بر دلالت حديث غدير و شروع در ردّ آن و مشتمل است بر چند فصل.
  • فصل اوّل: در نقل كلام شاه صاحب دهلوى در ابطال استدلال شيعه به حديث غدير بر امامت جناب امير (ع).
    • اول حديث غدير
  • فصل دوم: جواب كلمات شاه صاحب و ايراد چند روايت از روايت از كتب اهل سنت در
    • روايات حديث غدير، از كتب اهل سنت
    • اوّل: على بن شهاب همدانى،
    • دوّم: و شمس الدين محمد بن محمد الجزرى
    • سيّم: و عطاء بن فضل الله المعروف بجمال الدين،
    • چهارم: و نور الدين على بن ابراهيم بن على الحلبى الشافعى
    • پنجم: و عبد الحق دهلوى
    • ششم: و سيد شهاب الدين احمد،
  • فصل سيم در ابطال كلام مخاطب، ادعاى انكار اهل عربيت را بر مجيء مولى به معنى اولى و اثبات آن از كلام جماعتى از علماء عربيت:
    • اول: محمد بن سائب كلبى
    • دوم: يحيى بن زياد الفراء
    • سيم: ابو زيد انصارى
    • چهارم: ابو عبيدۀ بصرى
    • پنجم: ابو الحسن معروف به اخفش
    • ششم: ابو العباس ثعلب بغدادى
    • هفتم: ابو العباس ثعلب بغدادى
      • مدائح سيد مرتضى
    • هشتم: ابراهيم بن محمد ابو اسحاق زجاج
    • نهم: محمد بن قاسم انبارى
    • دهم: محمد بن عزيز سجستانى عزيزى
    • يازدهم: على بن عيساى رمانى
    • دوازدهم: ابو نصر اسماعيل بن حماد معروف به جوهرى
    • سيزدهم: ابو اسحاق ثعلبى
    • چهاردهم: ابو الحسن واحدى
    • پانزدهم: يوسف بن سليمان
    • شانزدهم: حسين بن احمد زوزنى
    • هفدهم: خطيب تبريزى
    • هجدهم: فراء بغوى
    • نوزدهم: زمخشرى
    • بيستم: ابن الجوزى
    • بيست و يكم: احمد درواجكى
    • بيست و دوم: نظام الدين نيشابورى
    • بيست و سوم: ابو سالم نصيبى
    • بيست و چهارم: سبط ابن الجوزى
    • بيست و پنجم: بيضاوى
    • بيست و ششم:
    • بيست و هفتم: محمد بن ابى بكر رازى
    • بيست و هشتم: جلال الدين خجندى
    • بيست و نهم: عبد الله نسفى
    • سيم: عمر بن عبد الرحمن فارسى قزوينى
    • سى و يكم: ابن صباغ مالكى
    • سى و دوم: جلال الدين شافعى
    • سى و سيم: حسين كاشفى
    • سى و چهارم: ابو السعود عمادى
    • سى و پنجم: سعيد چلپى
    • سى و ششم: شهاب الدين خفاجى
    • سى و هفتم: شيخ سليمان حمل
    • سى و هشتم: ملا جار الله الله آبادى
    • سى و نهم: محب الدين افندى
    • چهلم: محمد بن صلاح الامير يمانى
    • چهل و يكم: عبد الرحيم بن عبد الكريم
    • چهل و دوم: رشيد
    • چهل و سيم: سيد مؤمن شبلبخى
    • پاورقيها
  • فصل چهارم: كسانى كه تقليد رازى نكرده، و تصريح به شيوع آمدن مولى به معنى اولى به تصرف كرده اند
    • محقق تفتازانى
    • علاء الدين قوشجى
  • فصل پنجم: بيان آن كه مولى به معنى متولى امر نيز آمده
    • اعتراف رازى
  • فصل ششم بيان دلالت مولى بر اولى به تصرّف از فرمايش حضرت رسول (ص)
  • فصل هفتم: بيان كلماتى كه براى آنها نظير ديده نشده
    • بيان كفايت قول ابى زيد در آمدن مولى به معنى اولى
      • اوّل: آن كه سيوطى در «مزهر» گفته
      • دوّم: آن كه: فاضل مذكور در كتاب مزبور گفته
      • سيّم: در «تدريب» شرح تقريب نووى
      • چهارم: آن كه ابن هشام - كه از اكابر محققين
      • پنجم: آن كه شافعى آيه شريفۀ
      • ششم: آن كه ابو زيد، حسب افادات علماء رجال و غيرهم گويد
    • نص كلام رازى
    • رد كلام رازى
    • ظاهر بودن ركاكت شبهه رازى به چند وجه،
      • اوّل: آن كه شارح «مقاصد» و شارح «تجريد» در رد اين شبهه افاده كرده اند
      • دوّم: آن كه شاه صاحب من حيث لا يشعر اين شبهه را قريب به آن، باطل و مضمحل نموده،
      • سيّم: افادۀ بطلان اين شبهه از كلام شاه صاحب
      • چهارم: اعتراف رازى بر بطلان هفوات خود
      • پنجم: مذهب رازى همين است كه وقوع احد المترادفين مقام آخر لازم نيست
      • ششم: افادات اهل اصول و ارباب منطق، عدم لزوم قيام احد المترادفين مقام آخر
      • هفتم: عدم لزوم قيام احد المترادفين مقام آخر
      • هشتم: مذهب محققين آن است كه قياس در لغت روا نيست
      • نهم:
  • فصل هشتم: مخدوش بودن كلام شاه صاحب به چند وجه
  • فصل نهم
    • ذكر مجمل واقعه غدير خم
    • وجوه دلالت حديث غدير بر امامت و خلافت حضرت امير المؤمنين عليه السلام
    • دليل اوّل: وجوه دلالت حديث غدير بر امامت و خلافت حضرت امير المؤمنين عليه السلام
    • پاورقيهاى فصل نهم
    • دليل دوّم: روايت كردن 7 نفر از علماى جليل الشأن، نزول آيۀ «اَلْيَوْمَ أَكْمَلْتُ ...» را، در واقعۀ غدير خم
      • 1 - اما روايت ابو بكر احمد بن موسى بن مردويه الاصفهانى نزول آيه را در واقعۀ غدير
      • 2 - اما روايت ابو نعيم احمد بن عبد اللّه الاصفهانى.
      • 3 - اما روايت ابو الحسن على بن محمد بن الخطيب الجلابى المعروف بابن المغازلى نزول آيه را
      • 4 - اما روايت موفق بن احمد بن ابى سعيد المعروف باخطب خوارزم
      • 5 - اما روايت ابو الفتح محمد بن على بن ابراهيم النطنزى
      • 6 - اما روايت ابو حامد محمد بن حسين بن يحيى الصالحانى
      • 7 - اما روايت ابراهيم بن المؤيد بن عبد اللّه الحموينى نزول آيه را در واقعه غدير
    • دليل سيم: از دلائل زاهره بر ارادۀ امامت از حديث غدير اشعار درربار حسان بن ثابت است.
      • 1 - اما روايت ابن مردويه
      • 2 - اما روايت ابو نعيم احمد بن عبد الله الاصفهانى
      • 3 - اما روايت اخطب خوارزم موفق بن احمد، اشعار حسان را
      • 4 - اما روايت ابو الفتح محمد بن على النطنزى
      • 5 - اما روايت ابو المظفر يوسف بن قزاوغلى سبط ابن الجوزى اشعار حسان را
      • 6 - اما روايت صدر الدين ابراهيم بن محمد بن المؤيد الحموينى اشعار حسان را
      • 7 - اما روايت ابو عبد الله محمد بن يوسف الكنجى الشافعى اشعار حسان را
      • 8 - اما روايت جلال الدين عبد الرحمن بن ابى بكر سيوطى اشعار حسان را
      • وجوه صحت استدلال به اين شعر
    • دليل چهارم: مراد از حديث غدير، امامت و استخلاف جناب امير المؤمنين (ع)
    • دليل پنجم: از دلائل واضحه بر ارادۀ امامت و خلافت از حديث غدير
      • حكايت:
      • وجوه دلالت اين اشعار بر امامت و خلافت آن حضرت
    • دليل ششم: نزول «سَأَلَ سٰائِلٌ بِعَذٰابٍ واقِعٍ » درحق حارث بن نعمان
      • 1 - اما روايت ابو اسحاق احمد بن محمد بن ابراهيم الثعلبى
      • 2 - اما روايت سبط ابن الجوزى نزول آيه را درحق حارث
      • 3 - اما روايت ابراهيم بن عبد الله اليمنى الوصابى نزول آيه را درحق حارث
      • 4 - اما روايت محمد بن يوسف زرندى
      • 5 - اما روايت ملك العلماء شهاب الدين دولت آبادى نزول آيه را
      • 6 - اما روايت سيد نور الدين على بن عبد الله الحسنى السمهودى الشافعى نزول آيه سأل سائل را درحق حارث
      • 7 - اما روايت ابن الصباغ
      • 8 - اما روايت سيد جمال الدين عطاء الله بن فضل الله المحدث الشيرازى
      • 9 - اما روايت شمس الدين عبد الرءوف بن تاج العارفين المناوى
      • 10 - اما روايت شيخ بن عبد الله العيدروس با علوى نزول سأل سائل را درحق حارث
      • 11 - اما روايت محمود بن محمد القادرى
      • 12 - اما روايت نور الدين على بن ابراهيم الحلبى نزول آيه را درحق حارث
      • 13 - اما روايت احمد بن الفضل بن محمد با كثير نزول آيه سأل سائل را در واقعه غدير
      • 14 - اما روايت محبوب عالم
      • 15 - اما روايت محمد صدر عالم سبط شيخ ابو الرضا
      • 16 - اما روايت محمد بن اسماعيل بن صلاح الامير صنعانى نزول آيه را درحق حارث
      • 17 - اما روايت احمد بن عبد القادر الحفظى الشافعى قصّۀ نزول سأل سائل را
      • 18 - اما روايت سيد مؤمن بن حسن مؤمن الشبلنجى
    • دليل هفتم: دلالت استشهاد حضرت امير به حديث غدير، بر امامت آن حضرت
      • نقل و روايت 44 نفر از ائمۀ سنيه اين استشهاد را
      • ابو بكر محمد بن عبد الله البزار الشافعى
    • دليل هشتم: روايت كردن اكثر ناقلين حديث غدير فقرۀ «الست اولى...» را
      • تكذيب رازى اين فقره را
      • جواب سخن رازى
      • دلالت اين فقره بر اولويت به تصرف
      • بطلان كلام شاه صاحب
      • مراد است از اين فقره به چند وجه
      • پاورقيهاى اين قسمت
    • دليل نهم: روايت كردن سليمان بن احمد الطبرانى حديث غدير را به لفظ «من كنت اولى به من نفسه...»
    • دليل دهم: تهنيت خليفۀ ثانى به حضرت امير (ع) به حصول مرتبۀ مولائيت براى آن حضرت
      • نقل كردن بسيارى از اكابر، تهنيت ثانى را
      • دلالت تهنيت بر امامت آن حضرت
  • فصل در اعتراف علماى اهل سنت به دلالت حديث غدير بر امامت حضرت امير (ع)
  • عود على بدء رد مناقشات دهلوى در دلالت حديث
  • 108 - اما روايت محمد بن احمد ذهبى
  • 110 و 109 - اما روايت حسن بن حسين نيسابورى و روايت احمد بن محمد سمنانى
  • 111 - اما روايت محمد بن عبد الله الخطيب
  • 112 - اما روايت عمر بن مظفر المعروف بابن الوردى
  • 113 - اما ذكر تاج الدين احمد بن عبد القادر قبسى حديث غدير را
  • 114 - اما روايت محمد بن يوسف الزرندى
  • 115 - اما ذكر عبد اللّه بن اسعد يمنى يافعى حديث غدير را
  • 116 - اما ذكر محمد بن مسعود الكازرونى حديث را
  • 117 - اما روايت اسماعيل بن عمر المعروف بابن كثير دمشقى شافعى
  • 118 - اما روايت عمر بن الحسن المراغى
  • 119 - اما روايت على بن شهاب الدين همدانى
  • 120 - اما روايت محمد بن عبد الله المقدسى حديث غدير را
  • 121 - و روايت محمد بن محمد الحافظى مشهور به خواجه پارسا
  • 122 - و روايت محمد بن محمد الجزرى
  • 123 - اما روايت احمد بن عبد القادر المقريزى
  • 124 - اما روايت شهاب الدين بن شمس الدين دولت آبادى
  • 125 - و روايت احمد بن على المعروف بابن حجر
  • 126 - و روايت على بن محمد المعروف بابن الصباغ المالكى
  • 127 - و روايت حسين ميبذى
  • 128 - و روايت محمود عينى
  • 129 - و روايت عبد الله بن عبد الرحمن المشتهر باصيل الدين الواعظ
  • 130 - اما اثبات فضل الله بن روزبهان شيرازى حديث غدير را
  • 131 - اما روايت على بن عبد الله سمهودى
  • 132 - اما روايت جلال الدين عبد الرحمن بن ابى بكر سيوطى
  • 133 - اما روايت عطاء الدين فضل المعروف بجمال الدين

ارجاعات