شیر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
در [[آسمان]] ها روز غدير را مى شناسند و اكنون آغاز پانزدهمين قرنى است كه حتى در يک سال آن [[جشن غدیر]] ترک نشده است. از جمله [[نثار حضرت زهرا]]<nowiki/>عليها السلام در جشن غدير در آسمانهاست: | در [[آسمان]] ها روز غدير را مى شناسند و اكنون آغاز پانزدهمين قرنى است كه حتى در يک سال آن [[جشن غدیر]] ترک نشده است. از جمله [[نثار حضرت زهرا]]<nowiki/>عليها السلام در جشن غدير در آسمانهاست: | ||
امام رضاعليه السلام از پدرش امام موسى بن جعفرعليه السلام از جدش امام صادق عليه السلام نقل مى فرمايد كه فرمود: روز | امام رضاعليه السلام از پدرش امام موسى بن جعفرعليه السلام از جدش امام صادق عليه السلام نقل مى فرمايد كه فرمود: [[روز غدیر]] نزد اهل آسمان مشهورتر از اهل زمين است. خداوند تعالى در بهشت قصرى خلق فرموده كه بناى آن خشتى از نقره و خشتى از طلا است. در آن قصر صد هزار اتاق سرخ رنگ و صد هزار خيمه سبز رنگ وجود دارد و خاک آن از [[مشک و عنبر]] است. | ||
در آن قصر چهار نهر جارى است: نهرى از شراب و نهرى از آب و نهرى از شير و نهرى از عسل. در كناره هاى اين نهرها درختانى از انواع ميوه ها قرار دارد، و بر آن درختان طيورى هستند كه بدن هاى آنها از لؤلؤ و بال هايشان از ياقوت است و به انواع صداها مى خوانند. | در آن [[قصر]] چهار نهر جارى است: نهرى از شراب و نهرى از آب و نهرى از شير و نهرى از عسل. در كناره هاى اين نهرها درختانى از انواع ميوه ها قرار دارد، و بر آن درختان طيورى هستند كه بدن هاى آنها از لؤلؤ و بال هايشان از ياقوت است و به انواع صداها مى خوانند. | ||
روز غدير كه فرا مى رسد اهل آسمان ها وارد اين قصر مى شوند و | روز غدير كه فرا مى رسد اهل آسمان ها وارد اين قصر مى شوند و [[تهلیل|تسبیح]] و تقديس و [[تهلیل|تهليل]] مى گويند.آن پرندگان هم به پرواز در مى آيند و خود را به آب مى زنند، و سپس در آن مشک و عنبر مى غلطند. آنگاه كه ملائكه جمع شدند بار ديگر به پرواز در مى آيند و آن عطرها را بر آنان مى پاشند. | ||
ملائكه در روز غدير «نثار فاطمه عليها السلام»<ref>نثار فاطمه عليها السلام همان ميوه هاى درخت طوبى است كه در شب زفاف حضرت، به امر الهى از آن درخت در آسمانها پخش شد و ملائكه آنها را به عنوان يادگار برداشتند. بحار الانوار: ج ۴۳ ص ۱۰۹.</ref>را به يكديگر | ملائكه در روز غدير «نثار فاطمه عليها السلام»<ref>نثار فاطمه عليها السلام همان ميوه هاى درخت طوبى است كه در شب زفاف حضرت، به امر الهى از آن درخت در آسمانها پخش شد و ملائكه آنها را به عنوان يادگار برداشتند. بحار الانوار: ج ۴۳ ص ۱۰۹.</ref>را به يكديگر [[هدیه]] مى دهند. وقتى آخرين ساعات روز غدير فرا مى رسد ندا مى آيد:«به مراتب و درجات خود برگرديد كه به احترام محمدصلى الله عليه وآله و على عليه السلام تا سال آينده در چنين روزى، از لغزش و خطر در امان خواهيد بود» .<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۶۳. عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۲۲۱.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۵ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۶
نهر شير در قصرِ غدير در آسمانها[۱]
در آسمان ها روز غدير را مى شناسند و اكنون آغاز پانزدهمين قرنى است كه حتى در يک سال آن جشن غدیر ترک نشده است. از جمله نثار حضرت زهراعليها السلام در جشن غدير در آسمانهاست:
امام رضاعليه السلام از پدرش امام موسى بن جعفرعليه السلام از جدش امام صادق عليه السلام نقل مى فرمايد كه فرمود: روز غدیر نزد اهل آسمان مشهورتر از اهل زمين است. خداوند تعالى در بهشت قصرى خلق فرموده كه بناى آن خشتى از نقره و خشتى از طلا است. در آن قصر صد هزار اتاق سرخ رنگ و صد هزار خيمه سبز رنگ وجود دارد و خاک آن از مشک و عنبر است.
در آن قصر چهار نهر جارى است: نهرى از شراب و نهرى از آب و نهرى از شير و نهرى از عسل. در كناره هاى اين نهرها درختانى از انواع ميوه ها قرار دارد، و بر آن درختان طيورى هستند كه بدن هاى آنها از لؤلؤ و بال هايشان از ياقوت است و به انواع صداها مى خوانند.
روز غدير كه فرا مى رسد اهل آسمان ها وارد اين قصر مى شوند و تسبیح و تقديس و تهليل مى گويند.آن پرندگان هم به پرواز در مى آيند و خود را به آب مى زنند، و سپس در آن مشک و عنبر مى غلطند. آنگاه كه ملائكه جمع شدند بار ديگر به پرواز در مى آيند و آن عطرها را بر آنان مى پاشند.
ملائكه در روز غدير «نثار فاطمه عليها السلام»[۲]را به يكديگر هدیه مى دهند. وقتى آخرين ساعات روز غدير فرا مى رسد ندا مى آيد:«به مراتب و درجات خود برگرديد كه به احترام محمدصلى الله عليه وآله و على عليه السلام تا سال آينده در چنين روزى، از لغزش و خطر در امان خواهيد بود» .[۳]
پانویس
- ↑ اسرار غدير: ص ۲۴۳ - ۲۴۱. چهارده قرن با غدير: ص ۲۳۲ ۲۳۱.
- ↑ نثار فاطمه عليها السلام همان ميوه هاى درخت طوبى است كه در شب زفاف حضرت، به امر الهى از آن درخت در آسمانها پخش شد و ملائكه آنها را به عنوان يادگار برداشتند. بحار الانوار: ج ۴۳ ص ۱۰۹.
- ↑ بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۶۳. عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۲۲۱.