بدعت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
== | ==افشاگرى اميرالمؤمنين عليه السلام از بدعت در غدير<ref>اسرار غدير: ۲۶۳-۲۷۲ .</ref>== | ||
در زمان عمر، در مسجد پيامبر صلى الله عليه و آله مجلسى از بنى هاشم تشكيل شد و اميرالمؤمنين عليه السلام بدعت هاى [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبکر]] و [[عمر بن خطاب|عمر]] را شمردند، و از جمله فرمودند: | |||
عمر بود كه در روز غدير خم - وقتى پيامبر صلى الله عليه وآله مرا براى ولايت نصب كرد - با رفيقش [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبکر]] گفتگو كردند. آنگاه كه كار معرفى و منصوب شدن من پايان يافته بود ابوبكر گفت: «اين واقعاً كرامت بزرگى است» ! عمر با تندى به او نگاه كرد و گفت: «نه به خدا قسم، ابدا اين سخن او را گوش نمى دهم و از او اطاعت نمى كنم» ، سپس به او تكيه داد و با تكبر به راه افتادند.<ref> كتاب سليم: حديث ۱۴. </ref> | |||
== | ==دعاهاى روز غدير و بيان بدعت گزار<ref>اسرار غدير: ص ۲۵۴-۳۶۳،۳۶۲،۲۵۶ . چهارده قرن با غدير: ص ۲۳۶،۲۳۵.</ref>== | ||
يكى از مضامينى كه در دعاهاى روز غدير آمده<ref>اين مضامين از دعاهايى كه در كتاب «الاقبال» سيد ابن طاووس: ص ۴۶۰ به بعد مذكور است انتخاب شده است. در عوالم العلوم: ج ۱۵ /۳ ص ۲۱۵-۲۲۰ نيز ذكر شده است. </ref> مسئله بدعت است كه با تعبير: تغيير دهندگان دين و [[تحریف]] كنندگان آمده است: | |||
خدايا تو را شكر مى كنيم بر ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام و بر [[اتمام نعمت]] و تجديد عهد و پيمان بر ولايت او، و اينكه ما را از اتباع تغيير دهندگان دين و تحريف كنندگان قرار ندادى. | |||
== | == معيار بدعت<ref>اسرار غدير: ص ۲۲۳.</ref>== | ||
پيامبر صلى الله عليه وآله در خطبه غدير درباره آنچه از احكام كه باقيمانده بود و خود نفرموده بودند، مردم را به ائمه عليهم السلام ارجاع دادند. در ضمن فرمودند كه هيچ كس درباره احكام الهى جز پيامبر و ائمه عليهم السلام حق اخبار ندارد و مردم هم جز ايشان راهى به حلال و حرام ندارند. بنابر اين، پيروى از هر راه ديگرى بدعت و ضلالت و خلاف حكم الهى را به دست آوردن است. | |||
== | ==نماز و زكات بدون بدعت<ref><big>اسرار غدير: ص ۲۲۱.</big> </ref>== | ||
پيامبر صلى الله عليه وآله در خطبه غدير درباره نماز و زكات فرمودند كه انجام اين دو وظيفه آن طور كه خداوند دستور فرموده (كما امركم اللَّه) ، به طورى كه هرگونه بدعت و كم و زياد كردن عمدى ارزشِ آنها را ساقط مى كند. و اين بدان معنى است كه خداوند مى خواهد درجه اطاعت كامل مردم را با اين دو عمل بسنجد و بدين وسيله مردم ميزانِ «الاسلام هو التسليم» را در خود محک بزنند. | |||
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ ۸ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۳۵
افشاگرى اميرالمؤمنين عليه السلام از بدعت در غدير[۱]
در زمان عمر، در مسجد پيامبر صلى الله عليه و آله مجلسى از بنى هاشم تشكيل شد و اميرالمؤمنين عليه السلام بدعت هاى ابوبکر و عمر را شمردند، و از جمله فرمودند:
عمر بود كه در روز غدير خم - وقتى پيامبر صلى الله عليه وآله مرا براى ولايت نصب كرد - با رفيقش ابوبکر گفتگو كردند. آنگاه كه كار معرفى و منصوب شدن من پايان يافته بود ابوبكر گفت: «اين واقعاً كرامت بزرگى است» ! عمر با تندى به او نگاه كرد و گفت: «نه به خدا قسم، ابدا اين سخن او را گوش نمى دهم و از او اطاعت نمى كنم» ، سپس به او تكيه داد و با تكبر به راه افتادند.[۲]
دعاهاى روز غدير و بيان بدعت گزار[۳]
يكى از مضامينى كه در دعاهاى روز غدير آمده[۴] مسئله بدعت است كه با تعبير: تغيير دهندگان دين و تحریف كنندگان آمده است:
خدايا تو را شكر مى كنيم بر ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام و بر اتمام نعمت و تجديد عهد و پيمان بر ولايت او، و اينكه ما را از اتباع تغيير دهندگان دين و تحريف كنندگان قرار ندادى.
معيار بدعت[۵]
پيامبر صلى الله عليه وآله در خطبه غدير درباره آنچه از احكام كه باقيمانده بود و خود نفرموده بودند، مردم را به ائمه عليهم السلام ارجاع دادند. در ضمن فرمودند كه هيچ كس درباره احكام الهى جز پيامبر و ائمه عليهم السلام حق اخبار ندارد و مردم هم جز ايشان راهى به حلال و حرام ندارند. بنابر اين، پيروى از هر راه ديگرى بدعت و ضلالت و خلاف حكم الهى را به دست آوردن است.
نماز و زكات بدون بدعت[۶]
پيامبر صلى الله عليه وآله در خطبه غدير درباره نماز و زكات فرمودند كه انجام اين دو وظيفه آن طور كه خداوند دستور فرموده (كما امركم اللَّه) ، به طورى كه هرگونه بدعت و كم و زياد كردن عمدى ارزشِ آنها را ساقط مى كند. و اين بدان معنى است كه خداوند مى خواهد درجه اطاعت كامل مردم را با اين دو عمل بسنجد و بدين وسيله مردم ميزانِ «الاسلام هو التسليم» را در خود محک بزنند.
پانویس
- ↑ اسرار غدير: ۲۶۳-۲۷۲ .
- ↑ كتاب سليم: حديث ۱۴.
- ↑ اسرار غدير: ص ۲۵۴-۳۶۳،۳۶۲،۲۵۶ . چهارده قرن با غدير: ص ۲۳۶،۲۳۵.
- ↑ اين مضامين از دعاهايى كه در كتاب «الاقبال» سيد ابن طاووس: ص ۴۶۰ به بعد مذكور است انتخاب شده است. در عوالم العلوم: ج ۱۵ /۳ ص ۲۱۵-۲۲۰ نيز ذكر شده است.
- ↑ اسرار غدير: ص ۲۲۳.
- ↑ اسرار غدير: ص ۲۲۱.