آیه ۱۹ زخرف و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «== «سَتُكْتَبُ شَهادَتُهُمْ وَ يُسْأَلُونَ»<ref>زخرف / ۱۹. واقعه قرآنى غدير: ص...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
ديگرى آيه ۳۹ همين سوره كه فرمود: | ديگرى آيه ۳۹ همين سوره كه فرمود: | ||
وَ لَنْ يَنْفَعَكُمُ الْيَوْمَ اِذْ ظَلَمْتُ«مْ اَنَّكُمْ فِى الْعَذابِ مُشْتَرِكُونَ »: «بيزاى شما از يكديگر در روز قيامت فايدهاى به حالتان ندارد چرا كه ظلم كرده ايد و در نتيجه در عذاب مشترك خواهيد بود» ، و اين گونه بود كه در كنار اتمام حجت عظيم غدير توطئه هاى اساسى دشمنان ولايت نيز | وَ لَنْ يَنْفَعَكُمُ الْيَوْمَ اِذْ ظَلَمْتُ«مْ اَنَّكُمْ فِى الْعَذابِ مُشْتَرِكُونَ »: «بيزاى شما از يكديگر در روز قيامت فايدهاى به حالتان ندارد چرا كه ظلم كرده ايد و در نتيجه در عذاب مشترك خواهيد بود» ، و اين گونه بود كه در كنار اتمام حجت عظيم غدير توطئه هاى اساسى دشمنان ولايت نيز پى ريزى م ىشد و مرحله به مرحله پيش مى رفت.<ref>بحار الانوار: ج ۲۴ ص ۳۱۹ و ج ۳۱ ص ۶۱۰ و ج ۳۶ ص ۱۵۳.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۱۴ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۰
«سَتُكْتَبُ شَهادَتُهُمْ وَ يُسْأَلُونَ»[۱]
پس از اتمام مراسم حجةالوداع در روز دوازدهم ذىالحجه، منافقين مخفيانه و به طور مداوم در تكاپو و گفتگو و توطئه بودند! در همين راستا ابوبكر و عمر ابتدا ابوعبيده جرّاح را به عنوان امين خود انتخاب كردند، و با پيوستن معاذ بن جبل به اين گروه سه نفره مشكل آنان حل شد.
در ادامه معاذ هم قول داد با ارتباط با رؤساى اوس و خزرج - يعنى بشير و سعيد - آنان را در پيمان خود داخل كند.
سالم مولى ابی حُذَيفه در يكى از مذاكرات سرّى اين چهار نفر متوجه سخنان آنان شد و طى مراحلى او را نيز در پيمان خود داخل نمودند. ×× آنان تا آنجا پيش رفتند كه پيمان نامهاى براى برنامه هاى آينده خود آماده كردند تا براى مقابله با اسلام منسجمتر عمل كنند، ولى هنوز آن را امضا نكرده بودند. خداوند اين اقدام آنان را كه قبل از پايان مراسم حج هنوز عملى نكرده بودند با دو آيه قرآن به پيامبرش خبر داد.
يكى آيه ۱۹ سوره زخرف كه فرمود:
« سَتُكْتَبُ شَهادَتُهُمْ وَ يُسْأَلُونَ» : «به زودى شهادت آنان نوشته مى شود و مورد سؤال قرار مى گيرند» .
ديگرى آيه ۳۹ همين سوره كه فرمود:
وَ لَنْ يَنْفَعَكُمُ الْيَوْمَ اِذْ ظَلَمْتُ«مْ اَنَّكُمْ فِى الْعَذابِ مُشْتَرِكُونَ »: «بيزاى شما از يكديگر در روز قيامت فايدهاى به حالتان ندارد چرا كه ظلم كرده ايد و در نتيجه در عذاب مشترك خواهيد بود» ، و اين گونه بود كه در كنار اتمام حجت عظيم غدير توطئه هاى اساسى دشمنان ولايت نيز پى ريزى م ىشد و مرحله به مرحله پيش مى رفت.[۲]