ابونعیم اصفهانی

روايتِ نزولِ آيه اكمال و آيه تبليغ در غدير

يكى از وجوه دلالت حدیث غدیر بر امامت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام نزول آیه اکمال و نيز آیه تبلیغ در رويداد غدير است. اختصاص آن به غدير هم نزد شيعه و غير شيعه از مسلمات است، و بين مفسرين و محدثين اهل‏ سنت مشهور است، اگر چه بعضى از آنان در صدد انحراف شأن نزول آيه بوده ‏اند.

در كنار شيعه، شمارى از بزرگان اهل‏ سنت و مشاهير اعيان علماى آنان نزول آيه اكمال و آيه تبليغ در روز غدير خم را نقل كرده ‏اند. از جمله احمد بن عبداللَّه بن احمد بن اسحاق بن موسى بن مهران اصفهانى، ابونُعَيم (ت ۳۳۴- م۴۳۰ ق) است.

ابونعيم اصفهانى در «ما نزل من القرآن فى على ‏عليه السلام» نزول آيه اكمال در روز غدير را از ابوسعيد خُدرى و نزول آيه تبليغ در واقعه غدير خم را از عطيّه روايت كرده است.

فاضل رشيدالدين خان دهلوى نيز در «ايضاح لطافة المقال» روايت ابونعيم را به نقل از شيخ على متخلّص به حزين آورده است. حاج عبدالوهّاب بن محمد نيز مانند همين روايت را از حافظ ابونعيم نقل كرده است.

ابن‏ خَلِّكان و صلاح صفدى و خطيب تبريزىاو را بسيار توثيق كرده و ستوده ‏اند. كتاب «حِليَة الأولياء» و «تاريخ اصفهان» و «المستخرج على الصحيحين» از او است.

نقلِ غديريّه حسّان بن ثابت

يكى از وجوه دلالت حديث غدير بر امامت و جانشينى، شعر حسّان بن ثابت است. قضيه شعر سرودن حسّان بن ثابت در روز غدير خم، در مقابل و به اذن پيامبرصلى الله عليه وآله را شمارى از بزرگان اهل ‏سنت نقل كرده ‏اند.

از جمله اين افراد احمد بن عبداللَّه اصفهانى، ابونُعَيم است. وى در «ما نزل من القرآن فى على‏ عليه السلام» نيز اشعار حسّان در غدير را پس از نقل مختصر ماجراى غدير و نزول آيه اكمال از ابوسعيد خُدرى روايت كرده است.