حسن بن على تميمى (ابوعلى، ابن مُذهِب واعظ): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۲۶۵.</ref>== | == روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۲۶۵.</ref>== | ||
يكى از علما و بزرگان اهل سنت كه حديث غدير را نقل كرده حسن بن على تميمى واعظ، ابوعلى، ابن مُذهِب (ت ۳۵۵ - م ۴۴۴ق) است. حموينى در «فرائد السمطين» حديث غدير را در احتجاج اميرالمومنين عليه السلام در رحبه كوفه از ابوعلى ابن مُذهِب نقل كرده است.<ref>فرائد السمطين: ج ۱ ص ۹۶</ref>خطيب بغدادى و ابن جوزى<ref>تاريخ بغداد: ج ۷ ص ۳۹۰. المنتظم: ج ۸ ص ۱۵۵. </ref>او را ستوده اند. وى از ابوبكر بن مالک قطيعى، ابومحمد ابن ماسى، ابن شاهين، دارقطنى و محدثان بسيار ديگر روايت كرده و مسند احمد بن حنبل را به شكل كامل روايت می كرده، و خود خطيب از او روايت كرده است. خطيب امورى را درباره وى ذكر كرده كه نزد فقهاء موجب قدح نمی شود و تنها عوام محدثان آن امور را اسباب قدح می دانند. | يكى از علما و بزرگان اهل سنت كه حديث غدير را نقل كرده حسن بن على تميمى واعظ، ابوعلى، ابن مُذهِب (ت ۳۵۵ - م ۴۴۴ق) است. حموينى در «فرائد السمطين» حديث غدير را در احتجاج اميرالمومنين عليه السلام در رحبه كوفه از ابوعلى ابن مُذهِب نقل كرده است.<ref>فرائد السمطين: ج ۱ ص ۹۶</ref> | ||
خطيب بغدادى و ابن جوزى<ref>تاريخ بغداد: ج ۷ ص ۳۹۰. المنتظم: ج ۸ ص ۱۵۵. </ref>او را ستوده اند. وى از ابوبكر بن مالک قطيعى، ابومحمد ابن ماسى، ابن شاهين، دارقطنى و محدثان بسيار ديگر روايت كرده و مسند احمد بن حنبل را به شكل كامل روايت می كرده، و خود خطيب از او روايت كرده است. خطيب امورى را درباره وى ذكر كرده كه نزد فقهاء موجب قدح نمی شود و تنها عوام محدثان آن امور را اسباب قدح می دانند. | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
[[رده:اهل سنت]] | [[رده:اهل سنت]] | ||
[[رده:حدیث غدیر]] | [[رده:حدیث غدیر]] | ||
نسخهٔ ۱۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۹
روايت حديث غدير[۱]
يكى از علما و بزرگان اهل سنت كه حديث غدير را نقل كرده حسن بن على تميمى واعظ، ابوعلى، ابن مُذهِب (ت ۳۵۵ - م ۴۴۴ق) است. حموينى در «فرائد السمطين» حديث غدير را در احتجاج اميرالمومنين عليه السلام در رحبه كوفه از ابوعلى ابن مُذهِب نقل كرده است.[۲]
خطيب بغدادى و ابن جوزى[۳]او را ستوده اند. وى از ابوبكر بن مالک قطيعى، ابومحمد ابن ماسى، ابن شاهين، دارقطنى و محدثان بسيار ديگر روايت كرده و مسند احمد بن حنبل را به شكل كامل روايت می كرده، و خود خطيب از او روايت كرده است. خطيب امورى را درباره وى ذكر كرده كه نزد فقهاء موجب قدح نمی شود و تنها عوام محدثان آن امور را اسباب قدح می دانند.