آيه ۲۷ حج و غدیر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
(۳۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
== | {{جعبه اطلاعات آیه | ||
| عرض = | |||
| تصویر = آیه ۲۷ سوره حج.png | |||
| اندازه تصویر = | |||
| توضیح_تصویر = | |||
| عنوان = آیه ۲۷ حج و غدیر | |||
| سوره = حج | |||
| آیه = ۲۷ | |||
| جزء = ۱۷ | |||
| شأن نزول = | |||
| مکان نزول = مدینه | |||
| موضوع = آیهای درباره حجةالوداع و فراخوان مسلمانان برای شرکت در آن پیش از غدیر | |||
| صوت =صوت ۲۷ حج.mp3.mp3 | |||
| ترجمه صوتی = ترجمه.mp3 | |||
}} | |||
'''آیه ۲۷ سوره حج''' آیهای درباره حجةالوداع و فراخوان مسلمانان برای شرکت در آن پیش از غدیر. | |||
درباره ارتباط آیه ۲۷ سوره حج و غدیر چنین گفته شده است: یکی از رخدادهای مهم پیش از [[حجةالوداع]] و غدیر نزول آیات حج از جمله آیه ۲۷ سوره حج است:{{متن قرآن|وَ اَذِّنْ فِی النّاسِ بِالْحَجِّ یَأْتُوکَ رِجالاً وَ عَلی کُلِّ ضامِرٍ یَأْتینَ مِنْ کُلِّ فَجٍّ عَمیقٍ|ترجمه=و در میان مردم برای حج بانگ زن تا پیاده و سوار بر هر شتر باریکاندام [چابک و چالاک] که از هر راه دور میآیند، بهسوی تو آیند}}. | |||
با | در سال نهم هجرت، سال قبل از حجةالوداع، مسلمانان و مشرکان با هم حج بهجا آوردند. در همان سال امیرالمؤمنین علیه السلام از طرف پیامبر صلی الله علیه و آله به فرمان آیه ۳ سوره توبه اعلام کرد: از سال آینده فقط مسلمانان حج بهجا آورند و مشرکان حق حضور در حج را ندارند.<ref>معانی الاخبار، ص۲۹۶؛ علل الشرائع، ج۲، ص۴۴۲؛ الصافی، ج۲، ص۳۲۱؛ کنز الدقائق، ج۵، ص۳۹۹؛ تفسیر نور الثقلین، ج۲، ص۱۸۴؛ المیزان فی تفسیر القرآن، ج۹، ص۱۴۹.</ref> | ||
از | بهدلیل دستور برائت، در سال دهم هجری برای اولین بار خانه خدا از مشرکان خالی شد و حج ابراهیمی به دور از بدعتهای جاهلی تحقق یافت. اینک مردم با دقت منتظر بودند تا ببینند فرق حج جاهلی با حج ابراهیمی چیست تا جزئیات آن را از پیامبر صلی الله علیه وآله بیاموزند. با نزول آیه ۲۷ سوره حج، پیامبر صلی الله علیه وآله اعلان عمومی برای این سفر روحانی داد و با ورود ماه ذیالقعده دستور آمادگی مردم برای حرکت بهسوی حج را صادر کرد.<ref>السیرة النبویه، ج۴، ص۲۴۸.</ref> | ||
از | آن حضرت مردم را برای حج ترغیب نمود و فرمود: «هر کس قصد حج دارد عجله کند، چرا که ممکن است مریض شود یا کاری برایش پیش آید».<ref>مسند احمد، ج۳، ص۳۳۲، ح۱۸۳۳ و ۱۸۳۴؛ سنن ابنماجه، ج۴، ص۳۹۲.</ref> از یک سو منادیانی را در مدینه و اطراف آن فرستاد تا تصمیم حضرت برای این سفر را به اطلاع همه برسانند. از سوی دیگر به مناطق دوردست از قلمرو اسلام نامهای نوشتند که پیامبر صلی الله علیه وآله قصد حج دارد و برای هر کس امکان دارد در این سفر حضور داشته باشد. با این روش، خبر این سفر به همه رسید و مردم نیز آماده سفر شدند. از آبادیهای دور و نزدیک مدینه و چادرنشینان، جمعیت بسیاری برای همراهی حضرت در این سفر وارد مدینه شدند تا اعمال حج را از نزدیک ببینند و از خود حضرت بیاموزند.<ref>الکافی، ج۴، ص۲۴۵؛ تهذیب الاحکام، ج۵، ص۴۵۴؛ الوافی، ج۱۲، ص۱۷۰؛ التفسیر الاصفی، ج۲، ص۸۰۳؛ وسائل الشیعه، ج۱۱، ص۲۱۴؛ بحارالانوار، ج۲۱، ص۳۹۰ البرهان، ج۳، ص۸۷۱؛ الغدیر، ج۱، ص۹.</ref> | ||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
== فهرست منابع == | |||
{{منابع}} | |||
* '''الاصفی فی تفسیر القرآن؛''' محمدمحسن فیض کاشانی، م ۱۰۹۱ق، محقق: محمدرضا نعمتی و محمدحسین درایتی، قم: مکتب الاعلام الاسلامی، بیتا. | |||
* '''بحارالانوار؛''' محمدباقر مجلسی، م ۱۱۱۰ق، بیروت: دار إحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق. | |||
[[رده: | * '''البرهان فی تفسیر القرآن؛''' سید هاشم بن سلیمان بحرانی، م ۱۱۰۷ق، قم: مؤسسة البعثة، ۱۳۷۴ش. | ||
* '''تفسیر الصافی؛''' محمدمحسن فیض کاشانی، م ۱۰۹۱ق، مصحح: حسین اعلمی، تهران: مکتبه الصدر، ۱۴۱۵ق. | |||
* '''تفسیر کنز الدقائق و بحر الغرائب'''؛ محمد بن محمدرضا قمی مشهدی، محقق: حسین درگاهی، تهران: وزارة الثقافة و الإرشاد الإسلامی (مؤسسة الطبع و النشر)، ۱۳۶۷ش. | |||
* '''تفسیر نور الثقلین؛''' عبدعلی بن جمعة العروسی الحویزی، م ۱۱۱۲ق، تحقیق: هاشم رسولی محلاتی، قم: اسماعیلیان، ۱۴۱۵ق. | |||
* '''تهذیب الأحکام؛''' محمد بن الحسن طوسی، م ۴۶۰ق، تحقیق: حسن الموسوی خرسان، تهران: دار الکتب الإسلامیة، ۱۴۰۷ق. | |||
* '''سنن ابن ماجه؛''' محمد بن یزید ابن ماجه، م ۲۷۳ق، محقق: بشار عواد معروف، بیروت: دار الجیل، ۱۴۱۸ق. | |||
* '''السیرة النبویة؛''' عبدالملک بن هشام، تحقیق: ابراهیم آبیاری و مصطفی سقا و عبدالحفیظ شبلی، بیجا: بینا، ۱۳۵۵ق. | |||
* '''علل الشرائع؛''' محمد بن علی بن بابویه قمی، م ۳۸۱ق، قم: داوری، ۱۳۸۵ش. | |||
* '''الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب؛''' عبدالحسین امینی، م ۱۲۸۱ق، تحقیق: مرکز الغدیر للدراسات الاسلامی، قم: مرکز الغدیر للدراسات الاسلامیه، ۱۳۷۵ش. | |||
* '''الکافی؛''' محمد بن یعقوب بن اسحاق کلینی، م ۳۲۹ق، تحقیق: علیاکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران: دار الکتب الإسلامیة، ۱۴۰۷ق. | |||
* '''مسند احمد بن حنبل'''؛ احمد بن محمد حنبل، م ۲۴۱ق، بیروت: مؤسسة الرسالة، ۱۴۱۶ق. | |||
* '''مناقب آل أبیطالب علیهم السلام؛''' محمد بن علی ابن شهرآشوب مازندرانی، م ۵۸۸ق، قم: علامه، ۱۳۷۹ق. | |||
* '''المیزان فی تفسیر القرآن؛''' سید محمدحسین طباطبایی، م ۱۳۶۰ش، بیروت: مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۲ق. | |||
* '''وسائل الشیعة؛''' محمد بن حسن حر عاملی، م ۱۱۰۴ق، مصحح: مؤسسة آل البیت علیهم السلام، قم: مؤسسة آل البیت علیهم السلام، ۱۴۰۹ق. | |||
{{پایان منابع}} | |||
[[رده:آیات سوره حج]] | |||
[[رده:آيات مربوط به اقدامات پيامبر صلَّى اللّٰه عليه و آله در غدير]] |
نسخهٔ کنونی تا ۵ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۵۹
مشخصات آیه | |
---|---|
نام سوره | حج |
شماره آیه | ۲۷ |
جزء | ۱۷ |
محتوای آیه | |
مکان نزول | مدینه |
موضوع | آیهای درباره حجةالوداع و فراخوان مسلمانان برای شرکت در آن پیش از غدیر |
ترتیل آیه 0:14 ترجمه صوتی 0:13 |
آیه ۲۷ سوره حج آیهای درباره حجةالوداع و فراخوان مسلمانان برای شرکت در آن پیش از غدیر.
درباره ارتباط آیه ۲۷ سوره حج و غدیر چنین گفته شده است: یکی از رخدادهای مهم پیش از حجةالوداع و غدیر نزول آیات حج از جمله آیه ۲۷ سوره حج است: وَ اَذِّنْ فِی النّاسِ بِالْحَجِّ یَأْتُوکَ رِجالاً وَ عَلی کُلِّ ضامِرٍ یَأْتینَ مِنْ کُلِّ فَجٍّ عَمیقٍ؛ و در میان مردم برای حج بانگ زن تا پیاده و سوار بر هر شتر باریکاندام [چابک و چالاک] که از هر راه دور میآیند، بهسوی تو آیند
.
در سال نهم هجرت، سال قبل از حجةالوداع، مسلمانان و مشرکان با هم حج بهجا آوردند. در همان سال امیرالمؤمنین علیه السلام از طرف پیامبر صلی الله علیه و آله به فرمان آیه ۳ سوره توبه اعلام کرد: از سال آینده فقط مسلمانان حج بهجا آورند و مشرکان حق حضور در حج را ندارند.[۱]
بهدلیل دستور برائت، در سال دهم هجری برای اولین بار خانه خدا از مشرکان خالی شد و حج ابراهیمی به دور از بدعتهای جاهلی تحقق یافت. اینک مردم با دقت منتظر بودند تا ببینند فرق حج جاهلی با حج ابراهیمی چیست تا جزئیات آن را از پیامبر صلی الله علیه وآله بیاموزند. با نزول آیه ۲۷ سوره حج، پیامبر صلی الله علیه وآله اعلان عمومی برای این سفر روحانی داد و با ورود ماه ذیالقعده دستور آمادگی مردم برای حرکت بهسوی حج را صادر کرد.[۲]
آن حضرت مردم را برای حج ترغیب نمود و فرمود: «هر کس قصد حج دارد عجله کند، چرا که ممکن است مریض شود یا کاری برایش پیش آید».[۳] از یک سو منادیانی را در مدینه و اطراف آن فرستاد تا تصمیم حضرت برای این سفر را به اطلاع همه برسانند. از سوی دیگر به مناطق دوردست از قلمرو اسلام نامهای نوشتند که پیامبر صلی الله علیه وآله قصد حج دارد و برای هر کس امکان دارد در این سفر حضور داشته باشد. با این روش، خبر این سفر به همه رسید و مردم نیز آماده سفر شدند. از آبادیهای دور و نزدیک مدینه و چادرنشینان، جمعیت بسیاری برای همراهی حضرت در این سفر وارد مدینه شدند تا اعمال حج را از نزدیک ببینند و از خود حضرت بیاموزند.[۴]
پانویس
- ↑ معانی الاخبار، ص۲۹۶؛ علل الشرائع، ج۲، ص۴۴۲؛ الصافی، ج۲، ص۳۲۱؛ کنز الدقائق، ج۵، ص۳۹۹؛ تفسیر نور الثقلین، ج۲، ص۱۸۴؛ المیزان فی تفسیر القرآن، ج۹، ص۱۴۹.
- ↑ السیرة النبویه، ج۴، ص۲۴۸.
- ↑ مسند احمد، ج۳، ص۳۳۲، ح۱۸۳۳ و ۱۸۳۴؛ سنن ابنماجه، ج۴، ص۳۹۲.
- ↑ الکافی، ج۴، ص۲۴۵؛ تهذیب الاحکام، ج۵، ص۴۵۴؛ الوافی، ج۱۲، ص۱۷۰؛ التفسیر الاصفی، ج۲، ص۸۰۳؛ وسائل الشیعه، ج۱۱، ص۲۱۴؛ بحارالانوار، ج۲۱، ص۳۹۰ البرهان، ج۳، ص۸۷۱؛ الغدیر، ج۱، ص۹.
فهرست منابع
- الاصفی فی تفسیر القرآن؛ محمدمحسن فیض کاشانی، م ۱۰۹۱ق، محقق: محمدرضا نعمتی و محمدحسین درایتی، قم: مکتب الاعلام الاسلامی، بیتا.
- بحارالانوار؛ محمدباقر مجلسی، م ۱۱۱۰ق، بیروت: دار إحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
- البرهان فی تفسیر القرآن؛ سید هاشم بن سلیمان بحرانی، م ۱۱۰۷ق، قم: مؤسسة البعثة، ۱۳۷۴ش.
- تفسیر الصافی؛ محمدمحسن فیض کاشانی، م ۱۰۹۱ق، مصحح: حسین اعلمی، تهران: مکتبه الصدر، ۱۴۱۵ق.
- تفسیر کنز الدقائق و بحر الغرائب؛ محمد بن محمدرضا قمی مشهدی، محقق: حسین درگاهی، تهران: وزارة الثقافة و الإرشاد الإسلامی (مؤسسة الطبع و النشر)، ۱۳۶۷ش.
- تفسیر نور الثقلین؛ عبدعلی بن جمعة العروسی الحویزی، م ۱۱۱۲ق، تحقیق: هاشم رسولی محلاتی، قم: اسماعیلیان، ۱۴۱۵ق.
- تهذیب الأحکام؛ محمد بن الحسن طوسی، م ۴۶۰ق، تحقیق: حسن الموسوی خرسان، تهران: دار الکتب الإسلامیة، ۱۴۰۷ق.
- سنن ابن ماجه؛ محمد بن یزید ابن ماجه، م ۲۷۳ق، محقق: بشار عواد معروف، بیروت: دار الجیل، ۱۴۱۸ق.
- السیرة النبویة؛ عبدالملک بن هشام، تحقیق: ابراهیم آبیاری و مصطفی سقا و عبدالحفیظ شبلی، بیجا: بینا، ۱۳۵۵ق.
- علل الشرائع؛ محمد بن علی بن بابویه قمی، م ۳۸۱ق، قم: داوری، ۱۳۸۵ش.
- الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب؛ عبدالحسین امینی، م ۱۲۸۱ق، تحقیق: مرکز الغدیر للدراسات الاسلامی، قم: مرکز الغدیر للدراسات الاسلامیه، ۱۳۷۵ش.
- الکافی؛ محمد بن یعقوب بن اسحاق کلینی، م ۳۲۹ق، تحقیق: علیاکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران: دار الکتب الإسلامیة، ۱۴۰۷ق.
- مسند احمد بن حنبل؛ احمد بن محمد حنبل، م ۲۴۱ق، بیروت: مؤسسة الرسالة، ۱۴۱۶ق.
- مناقب آل أبیطالب علیهم السلام؛ محمد بن علی ابن شهرآشوب مازندرانی، م ۵۸۸ق، قم: علامه، ۱۳۷۹ق.
- المیزان فی تفسیر القرآن؛ سید محمدحسین طباطبایی، م ۱۳۶۰ش، بیروت: مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۲ق.
- وسائل الشیعة؛ محمد بن حسن حر عاملی، م ۱۱۰۴ق، مصحح: مؤسسة آل البیت علیهم السلام، قم: مؤسسة آل البیت علیهم السلام، ۱۴۰۹ق.