آيه ۳۲ حج و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه غدیر
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
== «وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ»<ref>حج ۳۲. اسرار غدير: ص ۲۲۴.</ref> ==
{{متن آیه
| متن آیه = ذَٰلِكَ وَمَنْ يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ
 
| ترجمه = «این است [برنامه های حج و حدود و مقرّرات خدا] و هر کس شعایر خدا را بزرگ شمارد، بدون تردید این بزرگ شمردن ناشی از تقوای دل هاست.»
}}
{{جعبه اطلاعات آیه
| شماره آیه = ۳۲  
| سوره = حج
| تصویر =
| اندازه تصویر =
| توضیح_تصویر =
| شماره سوره = ۲۲
| جزء = ۱۷
| نزول =
| شأن نزول =
| مکان نزول = مدینه
| موضوع = تعظیم شعائر الهی نشانه پرهیزگاری
}}
 
پيامبر صلى الله عليه و آله درباره حج و عمره چهار جنبه مهم را در [[خطبه غدیر]] مورد تأكيد قرار دادند.
پيامبر صلى الله عليه و آله درباره حج و عمره چهار جنبه مهم را در [[خطبه غدیر]] مورد تأكيد قرار دادند.


از جمله فرمودند كه حج و عمره از شعائر الهى است كه «وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ»، و احياى  آن احياى دين خداست.
از جمله فرمودند كه حج و عمره از شعائر الهى است كه {{متن قرآن|وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ}} و احياى  آن احياى دين خداست.<ref>حج/۳۲؛ اسرار غدير: ص ۲۲۴.</ref>
 
امام صادق علیه السلام فرمود: دوچندان‌شدنِ کفّاره[ی شکار حیوان در محدوده‌ی حرم در حال احرام که هم باید به تناسبِ آن شکار، حیوانی را به‌عنوان کفّاره بدهد و هم قیمت آن صید را صدقه بدهد] تا زمانی است که کفّاره، کمتر از شتر باشد؛ ولی هرگاه کفّاره‌ای که باید بپردازد شتر باشد کفّاره دو چندان نمی‌شود (یعنی دادن همان شتر کافی است و لازم نیست قیمتش را صدقه بدهد) زیرا شتر بزرگترین کفّاره‌ای است که می‌توان پرداخت و خداوند عزّوجلّ فرموده است: {{متن قرآن|وَمَنْ یُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَی الْقُلُوبِ.}} (با توجه به آیه‌ی ۳۶ از همین سوره که می‌فرماید: شتران قربانی را برای شما از شعائر الهی قرار دادیم).<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۹، ص۶۵۴؛ الکافی، ج۴، ص۳۹۵؛ وسایل الشیعة، ج۱۳، ص۹۲.</ref>
 
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: {{متن عربی|إنَّ مِن تَعظيمِ جَلالِ اللّه ِ عزَّوجلَ كَرامَةَ ذي الشَّيبَةِ ، وحامِلِ القُرآنِ ، والإمامِ العادِلِ}}: احترام نهادن به ريش سفيد و حافظ قرآن و پيشواى دادگر، گونه اى بزرگداشت جلال و شكوه خداوند عز و جل است.<ref>كنز العمّال: ۲۵۵۰۷؛ به نقل از کتابخانه احادیث شیعه</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
<references />
{{پانویس}}
[[رده:قرآن و غدیر]]
[[رده:قرآن و غدیر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۵۰

Ra bracket.png ذَٰلِكَ وَمَنْ يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ La bracket.png

«این است [برنامه های حج و حدود و مقرّرات خدا] و هر کس شعایر خدا را بزرگ شمارد، بدون تردید این بزرگ شمردن ناشی از تقوای دل هاست.»


آیه ۳۲ سوره حج
مشخصات آیه
سورهسوره حج (۲۲)
آیه۳۲
جزء۱۷
محتوای آیه
مکان نزولمدینه
موضوعتعظیم شعائر الهی نشانه پرهیزگاری


پيامبر صلى الله عليه و آله درباره حج و عمره چهار جنبه مهم را در خطبه غدیر مورد تأكيد قرار دادند.

از جمله فرمودند كه حج و عمره از شعائر الهى است كه Ra bracket.png وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ La bracket.png و احياى  آن احياى دين خداست.[۱]

امام صادق علیه السلام فرمود: دوچندان‌شدنِ کفّاره[ی شکار حیوان در محدوده‌ی حرم در حال احرام که هم باید به تناسبِ آن شکار، حیوانی را به‌عنوان کفّاره بدهد و هم قیمت آن صید را صدقه بدهد] تا زمانی است که کفّاره، کمتر از شتر باشد؛ ولی هرگاه کفّاره‌ای که باید بپردازد شتر باشد کفّاره دو چندان نمی‌شود (یعنی دادن همان شتر کافی است و لازم نیست قیمتش را صدقه بدهد) زیرا شتر بزرگترین کفّاره‌ای است که می‌توان پرداخت و خداوند عزّوجلّ فرموده است: Ra bracket.png وَمَنْ یُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَی الْقُلُوبِ. La bracket.png (با توجه به آیه‌ی ۳۶ از همین سوره که می‌فرماید: شتران قربانی را برای شما از شعائر الهی قرار دادیم).[۲]

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «إنَّ مِن تَعظيمِ جَلالِ اللّه ِ عزَّوجلَ كَرامَةَ ذي الشَّيبَةِ ، وحامِلِ القُرآنِ ، والإمامِ العادِلِ»: احترام نهادن به ريش سفيد و حافظ قرآن و پيشواى دادگر، گونه اى بزرگداشت جلال و شكوه خداوند عز و جل است.[۳]

پانویس

  1. حج/۳۲؛ اسرار غدير: ص ۲۲۴.
  2. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۹، ص۶۵۴؛ الکافی، ج۴، ص۳۹۵؛ وسایل الشیعة، ج۱۳، ص۹۲.
  3. كنز العمّال: ۲۵۵۰۷؛ به نقل از کتابخانه احادیث شیعه