رابغ: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «اين راه، از راه اصلى مكّه و مدينه جدا مى شود. پيش از ورود به شهر رابُغ و از سمت راست كسى كه از مكّه مى آيد، از زير تابلوى راهنما، به راست مى پيچى و از كنار خانه هايى مى گذرى كه برخى ، از حلبى و برخى گِلى و متعلّق به باديه نشينان منطقه اند. سپس به راه...» ایجاد کرد) |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (انتقال از رده:مکان های مرتبط با غدیر به رده:مکان‌های مرتبط با غدیر ردهانبوه) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اين راه، از راه اصلى مكّه و مدينه جدا مى شود. پيش از ورود به شهر | اين راه، از راه اصلى مكّه و مدينه جدا مى شود. پيش از ورود به شهر رابغ و از سمت راست كسى كه از مكّه مى آيد، از زير تابلوى راهنما، به راست مى پيچى و از كنار خانه هايى مى گذرى كه برخى ، از حلبى و برخى گِلى و متعلّق به باديه نشينان منطقه اند. سپس به راه قديمى شوسه مى رسى كه به سمت چپ مى پيچد و آن، همان راه اصلى قديمى است كه بقاياى آن، در پشت فرودگاه رابُغ، باقى است. پس از طى ده كيلومتر و در سمت راست، راهى از آن جدا مى شود كه به غدير مى رسد و فاصله رابُغ تا غدير در حدود ۲۶كيلومتر است. و از آنچه گفتيم، چنين نتيجه مى شود: غدير خم، در حدود هشت كيلومترى شرق ميقاتِ جحفه و ۲۶ كيلومترى جنوب شرقى رابُغ ، واقع است. | ||
== منبع == | |||
دانشنامه اميرالمؤمنين علیه السلام بر پايه قرآن، حديث و تاريخ (ري شهري)؛ج۲،ص ۴۲۷ | |||
[[رده:مکان‌های مرتبط با غدیر]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۴۷
اين راه، از راه اصلى مكّه و مدينه جدا مى شود. پيش از ورود به شهر رابغ و از سمت راست كسى كه از مكّه مى آيد، از زير تابلوى راهنما، به راست مى پيچى و از كنار خانه هايى مى گذرى كه برخى ، از حلبى و برخى گِلى و متعلّق به باديه نشينان منطقه اند. سپس به راه قديمى شوسه مى رسى كه به سمت چپ مى پيچد و آن، همان راه اصلى قديمى است كه بقاياى آن، در پشت فرودگاه رابُغ، باقى است. پس از طى ده كيلومتر و در سمت راست، راهى از آن جدا مى شود كه به غدير مى رسد و فاصله رابُغ تا غدير در حدود ۲۶كيلومتر است. و از آنچه گفتيم، چنين نتيجه مى شود: غدير خم، در حدود هشت كيلومترى شرق ميقاتِ جحفه و ۲۶ كيلومترى جنوب شرقى رابُغ ، واقع است.
منبع
دانشنامه اميرالمؤمنين علیه السلام بر پايه قرآن، حديث و تاريخ (ري شهري)؛ج۲،ص ۴۲۷