اخلاق: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
== | == ابلاغ رسالت در سايه اخلاق عظيم پيامبر صلى الله عليه و آله<ref>غدير در قرآن: ج ۱ ص ۳۱۰.</ref> == | ||
در لحظاتى كه خطابه [[حضرت محمّد صلی الله علیه و آله|پیامبر صلی الله علیه و آله]] به اوج خود رسيد و حضرت جمله معروف «مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلاهُ» را بر زبان جارى فرمود، [[منافقین]] و به خصوص اصحاب [[صحیفه ملعونه|صحیفه]] طاقتشان تمام شد و از همان مقابل [[منبر]] سخنانى توهین آميز بين خود رد و بدل كردند. | |||
خداوند در پاسخ به اين اهانت ها اين آيات را نازل كرد: | |||
«ن. وَ الْقَلَمِ وَ ما يَسْطُرُونَ. ما أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ. وَ إِنَّ لَكَ لَأَجْراً غَيْرَ مَمْنُونٍ. وَ إِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيمٍ. فَسَتُبْصِرُ وَ يُبْصِرُونَ. بِأَيِّكُمُ الْمَفْتُونُ. إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ»<ref>قلم/۱-۸.</ref> | |||
«ن. قسم به قلم و آنچه مى نگارند. تو به بركت [[نعمت]] پروردگارت ديوانه نيستى. و براى تو اجرى بى منّت است، و تو صاحب اخلاقى عظيم هستى. | |||
== | به زودى مى بينى و آنان هم مى بينند كه كداميک از شما مغرور شده ايد. پروردگار تو به كسانى كه از راه او منحرف شده اند و به هدايت شدگان آگاهتر است». | ||
نكته قابل توجه در آيه «وَ إِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيمٍ» است كه اشاره به اخلاق و مدارا و صبر پیامبر صلى الله عليه و آله است، وقتى در ضمن آيات مربوط به غدير و تحركات منافقین قرار مى گيرد، معناى دقيق ترى را نشان مى دهد. | |||
آن نكته ظريف اين است كه يكى از علل و رموز اجراى دقيق و بى شائبه برنامه مفصل غدير، اخلاق عظيم و تحمل بيش از حدّ پيامبر صلى الله عليه و آله در برابر ناهنجارى ها و جسارت ها و تحركات مغرضانه [[منافقین]] بود. | |||
== پانویس == | |||
<references /> | <references /> | ||
[[رده: | [[رده:خطابه غدیر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۲۹
ابلاغ رسالت در سايه اخلاق عظيم پيامبر صلى الله عليه و آله[۱]
در لحظاتى كه خطابه پیامبر صلی الله علیه و آله به اوج خود رسيد و حضرت جمله معروف «مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلاهُ» را بر زبان جارى فرمود، منافقین و به خصوص اصحاب صحیفه طاقتشان تمام شد و از همان مقابل منبر سخنانى توهین آميز بين خود رد و بدل كردند.
خداوند در پاسخ به اين اهانت ها اين آيات را نازل كرد:
«ن. وَ الْقَلَمِ وَ ما يَسْطُرُونَ. ما أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ. وَ إِنَّ لَكَ لَأَجْراً غَيْرَ مَمْنُونٍ. وَ إِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيمٍ. فَسَتُبْصِرُ وَ يُبْصِرُونَ. بِأَيِّكُمُ الْمَفْتُونُ. إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ»[۲]
«ن. قسم به قلم و آنچه مى نگارند. تو به بركت نعمت پروردگارت ديوانه نيستى. و براى تو اجرى بى منّت است، و تو صاحب اخلاقى عظيم هستى.
به زودى مى بينى و آنان هم مى بينند كه كداميک از شما مغرور شده ايد. پروردگار تو به كسانى كه از راه او منحرف شده اند و به هدايت شدگان آگاهتر است».
نكته قابل توجه در آيه «وَ إِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيمٍ» است كه اشاره به اخلاق و مدارا و صبر پیامبر صلى الله عليه و آله است، وقتى در ضمن آيات مربوط به غدير و تحركات منافقین قرار مى گيرد، معناى دقيق ترى را نشان مى دهد.
آن نكته ظريف اين است كه يكى از علل و رموز اجراى دقيق و بى شائبه برنامه مفصل غدير، اخلاق عظيم و تحمل بيش از حدّ پيامبر صلى الله عليه و آله در برابر ناهنجارى ها و جسارت ها و تحركات مغرضانه منافقین بود.