آيه ۱۴۰ بقره و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

آیه ۱۴۰ بقره و غدیر
مشخصات آیه
نام سوره	بقره
شماره آیه	۱۴۰
جزء	۱
محتوای آیه
مکان نزول	مدینه
موضوع	ظلم کسانی کتمان شهادت می‌کنند.
	ترتیل آیه;

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۱۶

آیه ۱۴۰ سوره بقره آیه‌ای که کتمان‌کنندگان توطئه‌های علیه غدیر در آن مورد سرزنش قرار گرفته‌اند.

برخی محققان بستر استفاده از آیه ۱۴۰ سوره بقره را در جریان رخداد غدیر چنین ترسیم کرده‌اند: پس از ترور نافرجام پيامبر صلى الله عليه و آله توسط منافقان در عقبه هَرشى، كاروان غدیر به منزل بعدى رسيد و نماز صبح را به‌پا داشتند. پيامبر صلى الله عليه و آله گروه توطئه‌گران را ديد كه مشغول نجوا هستند. با اينكه حضرت در طول سه روزه مراسم غدير تمام حركات منافقين را تحمل مى‏‌كرد تا آسيبى به برنامه اعلام ولايت و بيعت وارد نشود، بعد از حركت از غدير به‌قدرى ارتباطات توطئه‏‌آميز آنان شدت يافت كه احساس خطرى علنى و فتنه‌‏اى مخرب مشهود بود.

پس حضرت دستور دادند تا منادى ندا كند: «لا تَجْتَمِعْ ثَلاثَةُ نَفَرٍ مِنَ النّاسِ يَتَناجُونَ فيما بَيْنَهُمْ بِسِرٍّ؛ هيچ سه‌نفرى حق ندارند بر سر سخنان سِرّى با هم اجتماع كنند».^[۱] منظور پیامبر جلوگيرى از بروز آشوب و درگيرى بود كه ضربه به غدير مى‌‏زد. اين دستور حضرت توطئه‏‌ها را خنثى كرد و تا ورود به مدينه دشمنان ولايت نتوانستند تماس اساسى با يكديگر بگیرند، جز چند مورد كه در يكى از آنها ابوبكر، عمر و سالم مولی ابی‌حذیفه با یکدیگر نجوى مى‏‌كردند.

این چند تن نجواکننده وقتى خواستند از آنجا بروند پيامبر صلى الله عليه و آله از آنان پرسيد: درباره چه چيزى نجوى مى‏‌كرديد؟ گفتند: ما اصلاً با يكديگر ارتباطى نداشته‌‏ايم و فقط اكنون يكديگر را ديده‌‏ايم. حضرت نگاهی به آنان كرد و آيه ۱۴۰ سوره بقره را براى آنان خواند: اَنْتُمْ اَعْلَمُ اَمِ اللَّهُ، وَ مَنْ اَظْلَمُ مِمَّنْ كَتَمَ شَهادَةً عِنْدَهُ مِنَ اللَّهِ، وَ ما اللَّهُ بِغافِلٍ عَمّا تَعْمَلُونَ؛ آيا شما آگاه‌تريد يا خدا؟ چه كسى ظالم‌تر است از كسى كه شهادتى نزد خود را از خدا كتمان مى‏‌كند و خداوند از آنچه شما انجام مى‌دهيد غافل نيست پرونده:La bracket.png؛ سپس چهار آيه ديگر به دنبال اين آيه نازل شد.^[۲]

پانویس

↑ بحارالانوار، ج۲۸، ص۱۰۱.
↑ واقعه قرآنى غدير، ص۱۶۷.

منابع

بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار؛ محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، بیروت: دار إحياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
واقعه قرآنی غدیر: گزارش سفر یک‌ماهه پیامبر برای اعلان ولایت در سایه آیات قرآنی؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.

[1] بحارالانوار، ج۲۸، ص۱۰۱.

[2] واقعه قرآنى غدير، ص۱۶۷.

[۱]

[۲]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-== آيه«اَنْتُمْ اَعْلَمُ اَمِ اللَّهُ . وَ مَنْ اَظْلَمُ مِمَّنْ كَتَمَ شَهادَةً...»<ref>بقره /  ۱۴۰. واقعه قرآنى غدير: ص ۱۶۷. </ref> ==
+{{جعبه اطلاعات آیه
-پس از ترور نافرجام پيامبر صلى الله عليه و آله توسط منافقين در عقبه هَرشى، كاروان به منزل بعدى رسيد و نماز صبح را به پا داشتند. پيامبر صلى الله عليه و آله همين گروه را ديد كه مشغول نجوا هستند. با اينكه حضرت در طول سه روزه مراسم غدير تمام حركات منافقين را تحمل مى‏ كرد تا آسيبى به برنامه اعلام ولايت و بيعت وارد نشود، ولى بعد از حركت از غدير به قدرى ارتباطات توطئه‏ آميز آنان شدت يافت كه احساس خطرى علنى و فتنه‏اى مخرب مشهود بود. لذا حضرت دستور دادند تا منادى ندا كند: لا تَجْتَمِعْ ثَلاثَةُ نَفَرٍ مِنَ النّاسِ يَتَناجُونَ فيما بَيْنَهُمْ بِسِرٍّ
+	 | عرض =
+	 | تصویر =آیه ۱۴۰ سوره بقره.png
+	 | اندازه تصویر =
+	 | توضیح_تصویر =
+	 | عنوان =آیه ۱۴۰ بقره و غدیر
+	 | سوره =بقره
+	 | آیه =۱۴۰
+	 | جزء =۱
+	 | شأن نزول =
+	 | مکان نزول =مدینه
+	 | موضوع =ظلم کسانی کتمان شهادت می‌کنند.
+	 | صوت =آیه ۱۴۰ بقره.mp3
+	 | توضیح صوت =ترتیل آیه ۱۴۰ سوره بقره با صدای شهریار پرهیزگار
+}}
-«هيچ سه نفرى حق ندارند بر سر سخنان سِرّى با هم اجتماع كنند!».
+'''آیه ۱۴۰ سوره بقره''' آیه‌ای که کتمان‌کنندگان توطئه‌های علیه غدیر در آن مورد سرزنش قرار گرفته‌اند.
-منظور حضرت دقيقاً جلوگيرى از بروز آشوب و درگيرى بود كه ضربه به غدير مى ‏زد. اين امرِ حضرت توطئه‏ هاى مهمى را خنثى كرد و اجتماعات فتنه‏ آميز لغو شد، و تا ورود به مدينه دشمنان ولايت نتوانستند تماس اساسى با يكديگر داشته باشند، جز چند مورد كه در يكى از آنها ابوبكر و عمر و سالم نجوى مى‏ كردند
+برخی محققان بستر استفاده از آیه ۱۴۰ سوره بقره را در جریان رخداد غدیر چنین ترسیم کرده‌اند: پس از ترور نافرجام پيامبر صلى الله عليه و آله توسط منافقان در عقبه هَرشى، كاروان غدیر به منزل بعدى رسيد و نماز صبح را به‌پا داشتند. پيامبر صلى الله عليه و آله گروه توطئه‌گران را ديد كه مشغول نجوا هستند. با اينكه حضرت در طول سه روزه مراسم غدير تمام حركات منافقين را تحمل مى‏‌كرد تا آسيبى به برنامه اعلام ولايت و بيعت وارد نشود، بعد از حركت از غدير به‌قدرى ارتباطات توطئه‏‌آميز آنان شدت يافت كه احساس خطرى علنى و فتنه‌‏اى مخرب مشهود بود.
-وقتى خواستند از آنجا حركت كنند پيامبر صلى الله عليه و آله از آنان پرسيد: درباره چه چيزى نجوى مى‏ كرديد؟ گفتند: ما اصلاً با يكديگر ارتباطى نداشته ‏ايم و فقط اكنون يكديگر را ديده ‏ايم!! حضرت نگاه معنى دارى به آنان كرد و آيه ۱۴۰ سوره بقره را براى آنان خواند: {{قرآن|اَنْتُمْ اَعْلَمُ اَمِ اللَّهُ، وَ مَنْ اَظْلَمُ مِمَّنْ كَتَمَ شَهادَةً عِنْدَهُ مِنَ اللَّهِ، وَ ما اللَّهُ بِغافِلٍ عَمّا تَعْمَلُونَ}}:
+پس حضرت دستور دادند تا منادى ندا كند: {{متن عربی|لا تَجْتَمِعْ ثَلاثَةُ نَفَرٍ مِنَ النّاسِ يَتَناجُونَ فيما بَيْنَهُمْ بِسِرٍّ|ترجمه=هيچ سه‌نفرى حق ندارند بر سر سخنان سِرّى با هم اجتماع كنند}}.<ref>بحارالانوار، ج۲۸، ص۱۰۱.</ref> منظور پیامبر جلوگيرى از بروز آشوب و درگيرى بود كه ضربه به غدير مى‌‏زد. اين دستور حضرت توطئه‏‌ها را خنثى كرد و تا ورود به مدينه دشمنان ولايت نتوانستند تماس اساسى با يكديگر بگیرند، جز چند مورد كه در يكى از آنها [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبكر]]، [[عمر بن خطاب|عمر]] و [[سالم مولی ابی‌حذیفه]] با یکدیگر نجوى مى‏‌كردند.
-«آيا شما آگاه تريد يا خدا؟ چه كسى ظالم تر است از كسى كه شهادتى نزد خود را از خدا كتمان مى‏ كند، و خداوند از آنچه شما انجام مى ‏دهيد غافل نيست».
+این چند تن نجواکننده وقتى خواستند از آنجا بروند پيامبر صلى الله عليه و آله از آنان پرسيد: درباره چه چيزى نجوى مى‏‌كرديد؟ گفتند: ما اصلاً با يكديگر ارتباطى نداشته‌‏ايم و فقط اكنون يكديگر را ديده‌‏ايم. حضرت نگاهی به آنان كرد و آيه ۱۴۰ سوره بقره را براى آنان خواند: {{قرآن|اَنْتُمْ اَعْلَمُ اَمِ اللَّهُ، وَ مَنْ اَظْلَمُ مِمَّنْ كَتَمَ شَهادَةً عِنْدَهُ مِنَ اللَّهِ، وَ ما اللَّهُ بِغافِلٍ عَمّا تَعْمَلُونَ|ترجمه=آيا شما آگاه‌تريد يا خدا؟ چه كسى ظالم‌تر است از كسى كه شهادتى نزد خود را از خدا كتمان مى‏‌كند و خداوند از آنچه شما انجام مى‌دهيد غافل نيست}}؛ سپس چهار آيه ديگر به دنبال اين آيه نازل شد.<ref>واقعه قرآنى غدير، ص۱۶۷.</ref>
-سپس چهار آيه ديگر به دنبال اين آيه نازل شد.
+== پانویس ==
+{{پانویس}}
-== پانویس ==
+==منابع==
-<references />
+{{منابع}}
+* '''بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار'''؛ محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، بیروت: دار إحياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
+* '''واقعه قرآنی غدیر: گزارش سفر یک‌ماهه پیامبر برای اعلان ولایت در سایه آیات قرآنی'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.
+{{پایان منابع}}
 [[رده:قرآن و غدیر]]