آمار اتمامحجتهای قرآنی غدیر: تفاوت میان نسخهها
(←منبع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آمار اتمامحجتهای قرآنی غدیر''' شامل برخی آیات برجسته در رابطه با غدیر، چون آیه ۳ و ۶۷ سوره مائده و آیاتی که در روایات با استفاده از آنها درباره غدیر اتمامحجت شده است. | |||
به گفته برخی محققان، خداوند تعالى با آوردن سه آيه برجسته (آیات ۳ و ۶۷ سوره مائده و آیه ۱ سوره معارج) درباره غدير، اولين اتمام حجت قرآنى غدير را عملاً نشان داده است. در این آیات، غدیر را بهعنوان يک حكم استثنايى از متن قرآن مطرح کرده كه چنين آياتى درباره هيچ يک از دستورات الهى نازل نشده است | |||
در میان آمارها اتمامحجتهای قرآنی غدیر مواردى هم یاد شده که پيامبر و ائمه عليهم السلام و اصحابشان در دفاع از غدير به آيات قرآن استناد کردهاند. نيز اقرارهاى دشمنان غدیر درباره برخی آیات که به غدیر مربوط هستند جزء آمار این اتمامحجتها قرار گرفتهاند. | |||
به | == اتمامحجّتهای قرآنی غدیر == | ||
به گفته برخی محققان، خداوند تعالى با آوردن سه آيه برجسته در قرآن درباره غدير، اولين اتمام حجت قرآنى غدير را عملاً نشان داده است. در این آیات، غدیر را بهعنوان يک حكم استثنايى از متن قرآن مطرح کرده كه چنين آياتى درباره هيچ يک از دستورات الهى نازل نشده است: | |||
*يكى آيه {{قرآن|يا أَيُّهَا الرَّسُولُ ...}}<ref>مائده/۶۷.</ref> كه در آن آمده: {{قرآن|وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ}} ؛يعنى ابلاغنكردن حكم غدير بهمعناى ابلاغنكردن همه اسلام است. چنين آيهاى درباره هيچ يک از احكام الهى نازل نشده و پيداست كه براى بالاترين مسائل اسلام چنين پيامدى در نظر گرفته شده است. اين اولين اتمامحجت غديرى قرآنى بر همه كسانى است كه قرآن را قبول دارند و آن را تلاوت میکنند. | |||
*دوم آيه {{قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ ...}}<ref>مائده/۳.</ref> يعنى درجه كمال دين و كاملشدن همه نعمتهاى پروردگار در غدير بوده است. اين موضوع نشانی از اهميت محتواى غدير دانسته شده تا آنجا كه كمال دين با آن همراه شده است. اين دومين اتمام حجت قرآنى درباره غدير است كه با تلاوت اين آيه به همه مسلمانان هشدار مىدهد. | |||
آياتى كه در خطابه غدير | *سوم آيه {{قرآن|سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ}}<ref>معارج/۱.</ref> که در آن پاسخ دشمن غدير عذاب آسمانى دانسته شده است؛ دشمنی كه بعد از آن همه اتمامحجت هنوز در برابر خداوند سركشى مىكند و آن را زير سؤال مىبرد. اين حاكى از اتمامحجت نهايى و عظمت غدير در پيشگاه الهى است كه هم سخن دشمن را نقل كرده و هم نزول عذاب بر او را ثبت کرده تا احتجاجى برای همه مخالفان غدير باشد. | ||
گفته شده اگر به اين سه آيه، آيات ديگر قرآنى را، که درباره غدیر هستند، اضافه كنيم اهميت آن چندين برابر جلوه خواهد كرد. همچنین، گفته شده که میتوان همه احاديث واردشده در ارتباط غدير با قرآن را بهنوعى اتمامحجت غديرى-قرآنى بهحساب آورد. از سوى ديگر استشهاد به آيات قرآن در بسيارى از مواضع خطابه غدير -آن هم از زبان پيامبر معظم صلى الله عليه و آله- بُعد ديگرى از جنبه قرآنى غدير قلمداد شده است. آياتى كه در خطابه غدير بهعنوان شاهد يا تفسير قرآن آمده ۵۰ مورد دانسته شده كه اهميت اين سند دائمى غدير را با پشتوانه قرآنى جلوهگر مىسازد. با توجه به همين استناد ريشهاى غدير به قرآن، اتمامحجتها و دفاع از حريم غدير با تكيه بر آيات قرآنى در طول چهارده قرن بوده است.<ref>غدیر در قرآن: ج۳ ص۳۱۵-۳۵۴.</ref> | |||
== اتمامحجتهای قرآنی غدیر در روایات == | |||
مواردى از اتمامحجتهاى پيامبر و ائمه عليهم السلام و اصحابشان كه در دفاع از غدير با استناد به آيات قرآن صورت گرفته، نيز اقرارهاى دشمنان در اين باره چنین صورتبندی شده است:{{یادداشت|توضيح موارد در عنوان اتمامحجت آمده است. نيز هر كدام از اين آيات در محل خود در عنوان «قرآن» و نيز همه مواردى كه ذيلاً مطرح شده در عنوان خود مفصلاً آمده و با ذكر منابع شرح داده شده است.}} | |||
# پيامبر صلى الله عليه و آله: {{متن قرآن|سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ}}<ref>معارج/۱.</ref> را شنيديد؟ | |||
# اميرالمؤمنين عليه السلام: {{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ...}}<ref>مائده/۳.</ref> ولايت من است. | |||
# اميرالمؤمنين عليه السلام: سورهاى از قرآن درباره من نازل شده است. | |||
# اميرالمؤمنين عليه السلام: {{متن قرآن|فَلا صَدَّقَ وَ لا صَلَّى}}<ref>قیامه/۳۱.</ref> درباره مسخرهكنندگان غدير است. | |||
# پيامبر صلى الله عليه و آله: {{متن قرآن|سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ}} را شنيديد؟ | |||
# اميرالمؤمنين عليه السلام: {{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ...}} ولايت من است. | |||
# اميرالمؤمنين عليه السلام: | |||
# اميرالمؤمنين عليه السلام: {{متن قرآن|فَلا صَدَّقَ وَ لا صَلَّى}} درباره | |||
# اميرالمؤمنين عليه السلام: با نزول آيه «اكمال» نداى تكبير برخاست. | # اميرالمؤمنين عليه السلام: با نزول آيه «اكمال» نداى تكبير برخاست. | ||
# اميرالمؤمنين عليه السلام: به حكم {{متن قرآن|يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ}} | # اميرالمؤمنين عليه السلام: به حكم {{متن قرآن|يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ}}<ref>مائده/۶۷.</ref> پيامبر صلى الله عليه وآله مأمور به ابلاغ شد. | ||
# اميرالمؤمنين عليه السلام: آيات {{متن قرآن|اولوا الامر}} و{{متن قرآن|إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ}}در غدير تفسير شد. | # اميرالمؤمنين عليه السلام: آيات {{متن قرآن|اولوا الامر}}<ref>نساء/۵۹.</ref> و {{متن قرآن|إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ}}<ref>مائده/۵۵.</ref> در غدير تفسير شد. | ||
# اميرالمؤمنين عليه السلام: {{متن قرآن|نَبَأِ عَظيم}} من هستم. | # اميرالمؤمنين عليه السلام: {{متن قرآن|نَبَأِ عَظيم}}<ref>نبأ/۲.</ref> که دین را کامل کرد من هستم. | ||
# اميرالمؤمنين عليه السلام: {{متن قرآن|أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى}}<ref>مائده/۳.</ref> با ولايت من بود. | |||
# اميرالمؤمنين عليه السلام:{{متن قرآن|أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى}} با ولايت من بود | # اميرالمؤمنين عليه السلام: {{متن قرآن|النَّبِىُّ أَوْلى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ}}<ref>احزاب/۶.</ref> دليل من است. | ||
# امام باقر عليه السلام: {{متن قرآن|بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ}}<ref>مائده/۶۷.</ref> براى چه نازل شد؟ | |||
# اميرالمؤمنين عليه السلام: {{متن قرآن|النَّبِىُّ أَوْلى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ}} دليل من است. | # امام باقر عليه السلام: {{متن قرآن|اولُو الامْر}}<ref>نساء/۵۹.</ref> را بايد پيامبر صلى الله عليه و آله معرفى كند. | ||
# امام باقر عليه السلام: {{متن قرآن|بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ}}براى چه نازل شد؟ | # امام صادق عليه السلام: {{متن قرآن|يَعْرِفُونَ نِعْمَتَ اللَّهِ ثُمَّ يُنْكِرُونَها}}<ref>نحل/۸۳.</ref> ولايت است. | ||
# امام باقر عليه السلام: {{متن قرآن|اولُو الامْر}} را بايد پيامبر صلى الله عليه و آله معرفى كند. | # امام صادق عليه السلام: آيه تبليغ<ref>مائده/۶۷.</ref> يعنى {{متن قرآن|مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ ...}}. | ||
# امام صادق عليه السلام: {{متن قرآن|يَعْرِفُونَ نِعْمَتَ اللَّهِ ثُمَّ يُنْكِرُونَها}}ولايت است. | # امام صادق عليه السلام: {{متن قرآن|فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ}}<ref>انشراح/۸.</ref> اشاره به آيه تبليغ است. | ||
# امام صادق عليه السلام: آيه تبليغ يعنى {{متن قرآن|مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ ...}} | # امام صادق عليه السلام: {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا}}<ref>نساء/۱۳۷.</ref> كافرين به ولايتاند. | ||
# امام صادق عليه السلام: {{متن قرآن|فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ}}اشاره به آيه تبليغ است. | # امام كاظم عليه السلام: {{متن قرآن|مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ}}<ref>مطففین/۳۴.</ref> سزاى دشمنان غدير است. | ||
# امام صادق عليه السلام:{{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا}}كافرين به | # امام رضا عليه السلام: {{متن قرآن|أَكْمَلْتُ لَكُمْ}}<ref>مائده/۳.</ref> يعنى بدون دخالت مردم دين كامل است. | ||
# امام كاظم عليه السلام: {{متن قرآن|مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ}} | # امام عسكرى عليه السلام: آيه «اكمال»<ref>مائده/۳.</ref> منت خدا بر مردم است. | ||
# امام رضا عليه السلام: {{متن قرآن|أَكْمَلْتُ لَكُمْ}}يعنى بدون دخالت مردم دين كامل است | # حذيفه يمانى: {{متن قرآن|أَ حَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا}}<ref>عنکبوت/۲.</ref> اشاره به فتنه سقيفه است. | ||
# حذيفه يمانى: {{متن قرآن|وَ إِذْ أَسَرَّ النَّبِىُّ إِلى بَعْضِ أَزْواجِهِ}}<ref>تحریم/۳.</ref> عايشه است. | |||
# حذيفه: پيامبر صلى الله عليه و آله {{متن قرآن|يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ}}<ref>مائده/۶۷.</ref> را در خطبه غدير يادآور شد. | |||
# امام عسكرى عليه السلام: آيه «اكمال» منت خدا بر مردم است. | |||
# حذيفه يمانى: {{متن قرآن|أَ حَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا}} اشاره به فتنه سقيفه است. | |||
# حذيفه يمانى: {{متن قرآن|وَ إِذْ أَسَرَّ النَّبِىُّ إِلى بَعْضِ أَزْواجِهِ}} عايشه است. | |||
# حذيفه: پيامبر صلى الله عليه و آله {{متن قرآن|يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ}} را در خطبه غدير يادآور شد. | |||
# حذيفه: سه آيه درباره صحيفه ملعونه نازل شده است. | # حذيفه: سه آيه درباره صحيفه ملعونه نازل شده است. | ||
# بلال: {{متن قرآن|لا تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَىِ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ}} اجازه بيعت با سقيفه را | # بلال: {{متن قرآن|لا تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَىِ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ}}<ref>حجرات/۱.</ref> اجازه بيعت با سقيفه را نمىدهد. | ||
# ابوسعيد | # ابوسعيد خُدْرى: {{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ}}<ref>مائده/۳.</ref> بر فراز منبر نازل شد. | ||
# بُرَيده اسلمى: {{متن قرآن|أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ}}ناظر به ملک عظيم آل محمّد علیهم السلام است. | # بُرَيده اسلمى: {{متن قرآن|أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ}}<ref>نساء/۵۴.</ref> ناظر به ملک عظيم آل محمّد علیهم السلام است. | ||
# ابوهريره:{{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ}} در غدير نازل شد. | # ابوهريره:{{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ}}<ref>مائده/۳.</ref> در غدير نازل شد. | ||
== منبع == | == منبع == |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۲۸
آمار اتمامحجتهای قرآنی غدیر شامل برخی آیات برجسته در رابطه با غدیر، چون آیه ۳ و ۶۷ سوره مائده و آیاتی که در روایات با استفاده از آنها درباره غدیر اتمامحجت شده است.
به گفته برخی محققان، خداوند تعالى با آوردن سه آيه برجسته (آیات ۳ و ۶۷ سوره مائده و آیه ۱ سوره معارج) درباره غدير، اولين اتمام حجت قرآنى غدير را عملاً نشان داده است. در این آیات، غدیر را بهعنوان يک حكم استثنايى از متن قرآن مطرح کرده كه چنين آياتى درباره هيچ يک از دستورات الهى نازل نشده است
در میان آمارها اتمامحجتهای قرآنی غدیر مواردى هم یاد شده که پيامبر و ائمه عليهم السلام و اصحابشان در دفاع از غدير به آيات قرآن استناد کردهاند. نيز اقرارهاى دشمنان غدیر درباره برخی آیات که به غدیر مربوط هستند جزء آمار این اتمامحجتها قرار گرفتهاند.
اتمامحجّتهای قرآنی غدیر
به گفته برخی محققان، خداوند تعالى با آوردن سه آيه برجسته در قرآن درباره غدير، اولين اتمام حجت قرآنى غدير را عملاً نشان داده است. در این آیات، غدیر را بهعنوان يک حكم استثنايى از متن قرآن مطرح کرده كه چنين آياتى درباره هيچ يک از دستورات الهى نازل نشده است:
- يكى آيه يا أَيُّهَا الرَّسُولُ ... [۱] كه در آن آمده: وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ ؛يعنى ابلاغنكردن حكم غدير بهمعناى ابلاغنكردن همه اسلام است. چنين آيهاى درباره هيچ يک از احكام الهى نازل نشده و پيداست كه براى بالاترين مسائل اسلام چنين پيامدى در نظر گرفته شده است. اين اولين اتمامحجت غديرى قرآنى بر همه كسانى است كه قرآن را قبول دارند و آن را تلاوت میکنند.
- دوم آيه الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ ... [۲] يعنى درجه كمال دين و كاملشدن همه نعمتهاى پروردگار در غدير بوده است. اين موضوع نشانی از اهميت محتواى غدير دانسته شده تا آنجا كه كمال دين با آن همراه شده است. اين دومين اتمام حجت قرآنى درباره غدير است كه با تلاوت اين آيه به همه مسلمانان هشدار مىدهد.
- سوم آيه سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ [۳] که در آن پاسخ دشمن غدير عذاب آسمانى دانسته شده است؛ دشمنی كه بعد از آن همه اتمامحجت هنوز در برابر خداوند سركشى مىكند و آن را زير سؤال مىبرد. اين حاكى از اتمامحجت نهايى و عظمت غدير در پيشگاه الهى است كه هم سخن دشمن را نقل كرده و هم نزول عذاب بر او را ثبت کرده تا احتجاجى برای همه مخالفان غدير باشد.
گفته شده اگر به اين سه آيه، آيات ديگر قرآنى را، که درباره غدیر هستند، اضافه كنيم اهميت آن چندين برابر جلوه خواهد كرد. همچنین، گفته شده که میتوان همه احاديث واردشده در ارتباط غدير با قرآن را بهنوعى اتمامحجت غديرى-قرآنى بهحساب آورد. از سوى ديگر استشهاد به آيات قرآن در بسيارى از مواضع خطابه غدير -آن هم از زبان پيامبر معظم صلى الله عليه و آله- بُعد ديگرى از جنبه قرآنى غدير قلمداد شده است. آياتى كه در خطابه غدير بهعنوان شاهد يا تفسير قرآن آمده ۵۰ مورد دانسته شده كه اهميت اين سند دائمى غدير را با پشتوانه قرآنى جلوهگر مىسازد. با توجه به همين استناد ريشهاى غدير به قرآن، اتمامحجتها و دفاع از حريم غدير با تكيه بر آيات قرآنى در طول چهارده قرن بوده است.[۴]
اتمامحجتهای قرآنی غدیر در روایات
مواردى از اتمامحجتهاى پيامبر و ائمه عليهم السلام و اصحابشان كه در دفاع از غدير با استناد به آيات قرآن صورت گرفته، نيز اقرارهاى دشمنان در اين باره چنین صورتبندی شده است:[یادداشت ۱]
- پيامبر صلى الله عليه و آله: سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ [۵] را شنيديد؟
- اميرالمؤمنين عليه السلام: الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ... [۶] ولايت من است.
- اميرالمؤمنين عليه السلام: سورهاى از قرآن درباره من نازل شده است.
- اميرالمؤمنين عليه السلام: فَلا صَدَّقَ وَ لا صَلَّى [۷] درباره مسخرهكنندگان غدير است.
- اميرالمؤمنين عليه السلام: با نزول آيه «اكمال» نداى تكبير برخاست.
- اميرالمؤمنين عليه السلام: به حكم يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ [۸] پيامبر صلى الله عليه وآله مأمور به ابلاغ شد.
- اميرالمؤمنين عليه السلام: آيات اولوا الامر [۹] و إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ [۱۰] در غدير تفسير شد.
- اميرالمؤمنين عليه السلام: نَبَأِ عَظيم [۱۱] که دین را کامل کرد من هستم.
- اميرالمؤمنين عليه السلام: أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى [۱۲] با ولايت من بود.
- اميرالمؤمنين عليه السلام: النَّبِىُّ أَوْلى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ [۱۳] دليل من است.
- امام باقر عليه السلام: بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ [۱۴] براى چه نازل شد؟
- امام باقر عليه السلام: اولُو الامْر [۱۵] را بايد پيامبر صلى الله عليه و آله معرفى كند.
- امام صادق عليه السلام: يَعْرِفُونَ نِعْمَتَ اللَّهِ ثُمَّ يُنْكِرُونَها [۱۶] ولايت است.
- امام صادق عليه السلام: آيه تبليغ[۱۷] يعنى مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ ... .
- امام صادق عليه السلام: فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ [۱۸] اشاره به آيه تبليغ است.
- امام صادق عليه السلام: إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا [۱۹] كافرين به ولايتاند.
- امام كاظم عليه السلام: مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ [۲۰] سزاى دشمنان غدير است.
- امام رضا عليه السلام: أَكْمَلْتُ لَكُمْ [۲۱] يعنى بدون دخالت مردم دين كامل است.
- امام عسكرى عليه السلام: آيه «اكمال»[۲۲] منت خدا بر مردم است.
- حذيفه يمانى: أَ حَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا [۲۳] اشاره به فتنه سقيفه است.
- حذيفه يمانى: وَ إِذْ أَسَرَّ النَّبِىُّ إِلى بَعْضِ أَزْواجِهِ [۲۴] عايشه است.
- حذيفه: پيامبر صلى الله عليه و آله يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ [۲۵] را در خطبه غدير يادآور شد.
- حذيفه: سه آيه درباره صحيفه ملعونه نازل شده است.
- بلال: لا تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَىِ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ [۲۶] اجازه بيعت با سقيفه را نمىدهد.
- ابوسعيد خُدْرى: الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ [۲۷] بر فراز منبر نازل شد.
- بُرَيده اسلمى: أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ [۲۸] ناظر به ملک عظيم آل محمّد علیهم السلام است.
- ابوهريره: الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ [۲۹] در غدير نازل شد.
منبع
دانشنامه غدیر،جلد ۲،صفحه ۳۹
پانویس
- ↑ مائده/۶۷.
- ↑ مائده/۳.
- ↑ معارج/۱.
- ↑ غدیر در قرآن: ج۳ ص۳۱۵-۳۵۴.
- ↑ معارج/۱.
- ↑ مائده/۳.
- ↑ قیامه/۳۱.
- ↑ مائده/۶۷.
- ↑ نساء/۵۹.
- ↑ مائده/۵۵.
- ↑ نبأ/۲.
- ↑ مائده/۳.
- ↑ احزاب/۶.
- ↑ مائده/۶۷.
- ↑ نساء/۵۹.
- ↑ نحل/۸۳.
- ↑ مائده/۶۷.
- ↑ انشراح/۸.
- ↑ نساء/۱۳۷.
- ↑ مطففین/۳۴.
- ↑ مائده/۳.
- ↑ مائده/۳.
- ↑ عنکبوت/۲.
- ↑ تحریم/۳.
- ↑ مائده/۶۷.
- ↑ حجرات/۱.
- ↑ مائده/۳.
- ↑ نساء/۵۴.
- ↑ مائده/۳.
- ↑ توضيح موارد در عنوان اتمامحجت آمده است. نيز هر كدام از اين آيات در محل خود در عنوان «قرآن» و نيز همه مواردى كه ذيلاً مطرح شده در عنوان خود مفصلاً آمده و با ذكر منابع شرح داده شده است.