سلیمان بن مهران اعمش (ابومحمد): تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه غدیر
(اتمام عنوان سلیمان بن مهران اعمش (ابومحمد))
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۲: خط ۲:
يكى از [[تابعین]] كه [[حدیث غدیر]] را از صحابه نقل كرده سليمان بن مهران اعمش، ابومحمد (م ۱۴۷ يا ۱۴۸ ق) است.
يكى از [[تابعین]] كه [[حدیث غدیر]] را از صحابه نقل كرده سليمان بن مهران اعمش، ابومحمد (م ۱۴۷ يا ۱۴۸ ق) است.


نسايى در «الخصائص» و خوارزمى در «المناقب» و [[احمد بن حنبل]] در مسند خود ماجراى [[احتجاج]] اميرالمؤمنين ‏عليه السلام به حدیث غدیر در [[رحبه کوفه]] و نيز نزول آيه تبليغ در غدير را از سليمان بن مهران نقل كرده است.<ref>الخصائص (نسايى): ص ۱۵. المناقب (خوارزمى): ص ۹۳. مسند احمد بن حنبل: ج ۱ ص ۱۱۸.</ref> ذهبى و ديگران<ref>تذكرة الحفاظ (ذهبى): ج ۱ ص ۱۳۸.</ref>: او را توثيق كرده و اينكه از شدت راستى و درستى او را مصحف مى ‏نامند.
[[نسایی]] در «الخصائص» و خوارزمى در «المناقب» و [[احمد بن حنبل]] در مسند خود ماجراى [[احتجاج]] [[امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امیرالمؤمنین ‏علیه السلام]] به حدیث غدیر در [[رحبه کوفه]] و نيز نزول [[آیه تبلیغ و شبهات|آیه تبلیغ]] در غدير را از سليمان بن مهران نقل كرده است.<ref>الخصائص (نسايى): ص ۱۵. المناقب (خوارزمى): ص ۹۳. مسند احمد بن حنبل: ج ۱ ص ۱۱۸.</ref>
 
ذهبى و ديگران<ref>تذكرة الحفاظ (ذهبى): ج ۱ ص ۱۳۸.</ref>: او را توثيق كرده و اينكه از شدت راستى و درستى او را مصحف مى ‏نامند.
 
== منبع ==
دانشنامه غدیر،جلد ۱۱،صفحه ۴۲۸.


== پانویس ==
== پانویس ==
[[رده:حدیث غدیر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۰۹

روايت حديث غدير[۱]

يكى از تابعین كه حدیث غدیر را از صحابه نقل كرده سليمان بن مهران اعمش، ابومحمد (م ۱۴۷ يا ۱۴۸ ق) است.

نسایی در «الخصائص» و خوارزمى در «المناقب» و احمد بن حنبل در مسند خود ماجراى احتجاج امیرالمؤمنین ‏علیه السلام به حدیث غدیر در رحبه کوفه و نيز نزول آیه تبلیغ در غدير را از سليمان بن مهران نقل كرده است.[۲]

ذهبى و ديگران[۳]: او را توثيق كرده و اينكه از شدت راستى و درستى او را مصحف مى ‏نامند.

منبع

دانشنامه غدیر،جلد ۱۱،صفحه ۴۲۸.

پانویس

  1. چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۱۶۹.
  2. الخصائص (نسايى): ص ۱۵. المناقب (خوارزمى): ص ۹۳. مسند احمد بن حنبل: ج ۱ ص ۱۱۸.
  3. تذكرة الحفاظ (ذهبى): ج ۱ ص ۱۳۸.