آيه ۲۲ مجادله و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «== «لا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ ...»<ref>مجاد...» ایجاد کرد)
 
(ابرابزار)
 
(۲۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
== «لا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ ...»<ref>مجادله ۲۲. سخنرانى استثنائى غدير: ص ۲۰۱-۲۱۲. واقعه قرآنى غدير: ص ۹۹.</ref> ==
{{جعبه اطلاعات آیه
در بخش هفتم خطبه غدير و پس از آنكه صراط مستقيم روشن شد، سخنرانى پيامبر صلى الله عليه وآله در معرفى دو گروه دوست و دشمن آنان ادامه يافت. حضرت يازده جمله در اين باره فرمود كه شش جمله آن در توصيف اولياى اهل‏بيت ‏عليهم السلام و پنج جمله در وصف اعداء بود.
| عرض =
| تصویر =آیه ۲۲ سوره مجادله.png
| اندازه تصویر =
| توضیح_تصویر =
| عنوان =آیه ۲۲ مجادله و غدیر
| سوره =مجادله
| آیه =۲۲
| جزء =۲۸
| شأن نزول =
| مکان نزول =مدینه
| موضوع =
| صوت =صوت آیه ۲۲ مجادله.mp3 .mp3
| ترجمه صوتی = ترجمه ۲۲ مجادله.mp3
}}
'''آیه ۲۲ سوره مجادله''' آیه‌ای در خطبه غدیر برای اثبات اینکه دوستی خدا با دوستی با دشمنان او جمع نمی‌شود.


حضرت در اين فراز از خطبه غدير، مستقيماً آيه ۲۲ سوره مجادله را در وصف آنان قرائت كرد كه مى‏ فرمايد: «لا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ ...» و مفهوم آن چنين بود كه دوستى خدا با دوستى دشمنان خدا جمع نمى‏ شود.
آیه ۲۲ سوره مجادله در [[خطبه غدیر]] مورد استناد قرار گرفته است. برخی محققان بستر استفاده از این آیه را چنین ترسیم کرده‌اند: در بخش هفتم خطبه غدیر، پس از آنکه صراط مستقیم روشن شد، سخنرانی پیامبر صلی الله علیه و آله در معرفی دوست و دشمن [[معصومین علیهم السلام|اهل بیت علیهم السلام]] ادامه یافت. حضرت یازده جمله در این باره فرمود که شش جمله آن در توصیف دوستان آنان و پنج جمله در وصف دشمنان آنان بود. حضرت در این فراز از خطبه غدیر، مستقیماً آیه ۲۲ سوره مجادله را در وصف آنان قرائت کرد که مفهوم آن چنین بود که دوستی خدا با دوستی دشمنان خدا جمع نمی‌شود.


در جمله دوم مستقيماً آيه ۲۲ سوره مجادله را در وصف آنان قرائت كرد كه مى‏ فرمايد: «لا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَومِ الْآخَرِ ...» و مفهوم آن چنين بود كه دوستى خدا با دوستى دشمنان خدا جمع نمى‏ شود.
حضرت با این آیه شرط برائت از دشمنان را برای قبول [[ولایت ائمه علیهم السلام|ولایت]] قرار داد و متقابلاً پاداش و نشان بزرگ‌تری را به دوستان اهل بیت علیهم السلام عطا فرمود: {{متن عربی|اَلا اِنَّ اَوْلِياءَهُمُ الَّذينَ ذَكَرَهُمُ اللَّهُ فى كِتابِهِ، فَقالَ عَزَّ وَ جَلَّ}}: {{قرآن|لا تَجِدُ قَوْماً یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَومِ الْآخِرِ یُوادُّونَ مَنْ حادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ کانُوا آبائَهُمْ اَوْ اَبْنائَهُمْ اَوْ اِخْوانَهُمْ اَوْ عَشیرَتَهُمْ، اوُلئِکَ کَتَبَ فی قُلُوبِهِمُ الایمانَ وَ اَیَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَ یُدْخِلُهُمْ جَنّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الاَنْهارُ خالِدینَ فیها رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ اوُلئِکَ حِزْبُ اللَّهِ اَلا اِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ|ترجمه=بدانید که دوستان اهل بیت کسانی‌اند که خداوند در کتابش آنان را یاد کرده و فرموده است: «نمی‌یابی قومی را که به خدا و روز قیامت ایمان آورده باشند، و در عین حال با کسانی که با خدا و رسولش ضدّیت دارند روی دوستی داشته باشند، اگر چه پدرانشان یا فرزندانشان یا برادرانشان یا فامیلشان باشند. آنان‌اند که ایمان در قلوبشان نوشته شده و خداوند آنان را با روحی از خود تأیید فرموده و ایشان را به بهشتی وارد می‌کند که از پایین آن نهرها جاری است و در آن دائمی خواهند بود. خدا از آنان راضی است و آنان از خدا راضی هستند. آنان حزب خداوند هستند. بدانید که حزب خدا رستگارند»}}.<ref>سخنرانی استثنائی غدیر، ص۲۰۱–۲۱۲؛ واقعه قرآنی غدیر، ص۹۹.</ref>


حضرت با اين آيه شرط برائت از دشمنان را براى قبول ولايت قرار داد، و متقابلاً پاداش و نشان بزرگ‏ترى را به اولياى اهل‏بيت‏ عليهم السلام عطا فرمود:
== پانویس ==
 
{{پانویس}}
اَلا اِنَّ اَوْلِياءَهُمُ الَّذينَ ذَكَرَهُمُ اللَّهُ فى كِتابِهِ، فَقالَ عَزَّ وَ جَلَّ: «لا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَومِ الْآخِرِ يُوادُّونَ مَنْ حادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ كانُوا آبائَهُمْ اَوْ اَبْنائَهُمْ اَوْ اِخْوانَهُمْ اَوْ عَشيرَتَهُمْ، اوُلئِكَ كَتَبَ فى قُلُوبِهِمُ الايمانَ وَ اَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَ يُدْخِلُهُمْ جَنّاتٍ تَجْرى مِنْ تَحْتِهَا الاَنْهارُ خالِدينَ فيها رَضِىَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ اوُلئِكَ حِزْبُ اللَّهِ اَلا اِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» :
 
بدانيد كه دوستان اهل‏بيت كسانى‏اند كه خداوند در كتابش آنان را ياد كرده و فرموده است: «لا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ يُوادُّونَ مَنْ حادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ ...» : «نمى ‏يابى قومى را كه به خدا و روز قيامت ايمان آورده باشند، و در عين حال با كسانى كه با خدا و رسولش ضدّيت دارند روى دوستى داشته باشند، اگر چه پدرانشان يا فرزندانشان يا برادرانشان يا فاميلشان باشند. آنان ‏اند كه ايمان در قلوبشان نوشته شده و خداوند آنان را با روحى از خود تأييد فرموده و ايشان را به بهشتى وارد مى ‏كند كه از پايين آن نهرها جارى است و در آن دائمى خواهند بود. خدا از آنان راضى است و آنان از خدا راضى هستند. آنان حزب خداوند هستند. بدانيد كه حزب خدا رستگارند».


== پانویس ==
== منابع ==
{{منابع}}
* '''سخنرانی استثنائی غدیر'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.
* '''واقعه قرآنی غدیر: گزارش سفر یک‌ماهه پیامبر برای اعلان ولایت در سایه آیات قرآنی'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.
{{پایان منابع}}
[[رده:آیات تفسیرشده در غدیر به‌طور صریح]]
[[رده:آیات سوره مجادله]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۳۹

آیه ۲۲ سوره مجادله آیه‌ای در خطبه غدیر برای اثبات اینکه دوستی خدا با دوستی با دشمنان او جمع نمی‌شود.

آیه ۲۲ مجادله و غدیر
آيه ۲۲ مجادله و غدیر
مشخصات آیه
نام سورهمجادله
شماره آیه۲۲
جزء۲۸
محتوای آیه
مکان نزولمدینه
ترتیل آیه
1:08
ترجمه صوتی
0:57

آیه ۲۲ سوره مجادله در خطبه غدیر مورد استناد قرار گرفته است. برخی محققان بستر استفاده از این آیه را چنین ترسیم کرده‌اند: در بخش هفتم خطبه غدیر، پس از آنکه صراط مستقیم روشن شد، سخنرانی پیامبر صلی الله علیه و آله در معرفی دوست و دشمن اهل بیت علیهم السلام ادامه یافت. حضرت یازده جمله در این باره فرمود که شش جمله آن در توصیف دوستان آنان و پنج جمله در وصف دشمنان آنان بود. حضرت در این فراز از خطبه غدیر، مستقیماً آیه ۲۲ سوره مجادله را در وصف آنان قرائت کرد که مفهوم آن چنین بود که دوستی خدا با دوستی دشمنان خدا جمع نمی‌شود.

حضرت با این آیه شرط برائت از دشمنان را برای قبول ولایت قرار داد و متقابلاً پاداش و نشان بزرگ‌تری را به دوستان اهل بیت علیهم السلام عطا فرمود: «اَلا اِنَّ اَوْلِياءَهُمُ الَّذينَ ذَكَرَهُمُ اللَّهُ فى كِتابِهِ، فَقالَ عَزَّ وَ جَلَّ»: Right paran.png لا تَجِدُ قَوْماً یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَومِ الْآخِرِ یُوادُّونَ مَنْ حادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ کانُوا آبائَهُمْ اَوْ اَبْنائَهُمْ اَوْ اِخْوانَهُمْ اَوْ عَشیرَتَهُمْ، اوُلئِکَ کَتَبَ فی قُلُوبِهِمُ الایمانَ وَ اَیَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَ یُدْخِلُهُمْ جَنّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الاَنْهارُ خالِدینَ فیها رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ اوُلئِکَ حِزْبُ اللَّهِ اَلا اِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ؛ بدانید که دوستان اهل بیت کسانی‌اند که خداوند در کتابش آنان را یاد کرده و فرموده است: «نمی‌یابی قومی را که به خدا و روز قیامت ایمان آورده باشند، و در عین حال با کسانی که با خدا و رسولش ضدّیت دارند روی دوستی داشته باشند، اگر چه پدرانشان یا فرزندانشان یا برادرانشان یا فامیلشان باشند. آنان‌اند که ایمان در قلوبشان نوشته شده و خداوند آنان را با روحی از خود تأیید فرموده و ایشان را به بهشتی وارد می‌کند که از پایین آن نهرها جاری است و در آن دائمی خواهند بود. خدا از آنان راضی است و آنان از خدا راضی هستند. آنان حزب خداوند هستند. بدانید که حزب خدا رستگارند» Left paran.png.[۱]

پانویس

  1. سخنرانی استثنائی غدیر، ص۲۰۱–۲۱۲؛ واقعه قرآنی غدیر، ص۹۹.

منابع

  • سخنرانی استثنائی غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.
  • واقعه قرآنی غدیر: گزارش سفر یک‌ماهه پیامبر برای اعلان ولایت در سایه آیات قرآنی؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.