عبدالرحمن بن ملجم مرادی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «== زيارت غديريه و ابن ملجم<ref>زيارت غديريه: ص ۴ - ۹.</ref> == زيارت غديريه زيارتى ز...» ایجاد کرد) |
(←پانویس) |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== زيارت غديريه و ابن ملجم<ref>زيارت غديريه: ص ۴ - ۹.</ref> == | == زيارت غديريه و ابن ملجم<ref>زيارت غديريه: ص ۴ - ۹.</ref> == | ||
زيارت غديريه زيارتى زيبا و جامع است. يكى از مطالبى كه در اين زيارت به آن اشاره شده شهادت | زيارت غديريه زيارتى زيبا و جامع است. يكى از مطالبى كه در اين زيارت به آن اشاره شده شهادت [[امیرالمؤمنین علی علیه السلام]] به دست اشقى الاولين و الآخرين است: قلت: اما ان تخضب هذه من هذه، ام متى يبعث اشقاها... . | ||
== دشمن غدير<ref>اسرار غدير: ص ۳۰۷. چهارده قرن با غدير: ص ۱۹.</ref> == | == دشمن غدير<ref>اسرار غدير: ص ۳۰۷. چهارده قرن با غدير: ص ۱۹.</ref> == | ||
اصحاب | اصحاب [[سقیفه]] در قيافه هاى ظاهرفريبى آمدند كه كمر اجتماع در مقابل آن خم شد: بار اول عايشه و طلحه و زبير بودند و [[جمل|جنگ جمل]]، و بار دوم معاويه بود و [[صفین]]، و بار سوم كج فكران پينه بر پيشانى - كه در واقع مولود سقيفه بودند و آرمان خودرأيى و عدم اطاعت از امام معصوم را همچون اهل سقيفه بر دوش مى كشيدند - به ميدان غدير آمدند. | ||
شهادت صاحب غدير با شمشير عبدالرحمن بن ملجم مرادى كه آب طلائى از اسم اسلام بر آن داده بود و زهرى از ناب سقيفه بر تيغ آن كشيده بود، آغاز راهى براى ذبح غدير به دست سقيفه به نظر مى آمد. | شهادت صاحب غدير با شمشير عبدالرحمن بن ملجم مرادى كه آب طلائى از اسم اسلام بر آن داده بود و زهرى از ناب سقيفه بر تيغ آن كشيده بود، آغاز راهى براى ذبح غدير به دست سقيفه به نظر مى آمد. | ||
== منبع == | |||
دانشنامه غدير،جلد ۱۴،صفحه ۵۱۱. | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
[[رده:اشخاص مرتبط با غدیر]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۴۰
زيارت غديريه و ابن ملجم[۱]
زيارت غديريه زيارتى زيبا و جامع است. يكى از مطالبى كه در اين زيارت به آن اشاره شده شهادت امیرالمؤمنین علی علیه السلام به دست اشقى الاولين و الآخرين است: قلت: اما ان تخضب هذه من هذه، ام متى يبعث اشقاها... .
دشمن غدير[۲]
اصحاب سقیفه در قيافه هاى ظاهرفريبى آمدند كه كمر اجتماع در مقابل آن خم شد: بار اول عايشه و طلحه و زبير بودند و جنگ جمل، و بار دوم معاويه بود و صفین، و بار سوم كج فكران پينه بر پيشانى - كه در واقع مولود سقيفه بودند و آرمان خودرأيى و عدم اطاعت از امام معصوم را همچون اهل سقيفه بر دوش مى كشيدند - به ميدان غدير آمدند.
شهادت صاحب غدير با شمشير عبدالرحمن بن ملجم مرادى كه آب طلائى از اسم اسلام بر آن داده بود و زهرى از ناب سقيفه بر تيغ آن كشيده بود، آغاز راهى براى ذبح غدير به دست سقيفه به نظر مى آمد.
منبع
دانشنامه غدير،جلد ۱۴،صفحه ۵۱۱.