ابراهیم علیه السلام

آيه «الَّذِينَ آمَنُوا وَ لَمْ يَلْبِسُوا إِيمانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُونَ»

در غدير 18 آيه قرآن به صراحت تفسير شده است؛ به اين معنى كه پيامبر صلى الله عليه وآله متن آيه را جداگانه در خطبه بيان فرموده و قبل يا بعد از آن به تفسيرش پرداخته است. اين موارد در مقابل آياتى است كه به صورت تضمين در كلام و اقتباس در خطابه حضرت آمده است.

يكى از اين آيات، آيه 82 سوره انعام است:

«الَّذِينَ آمَنُوا وَ لَمْ يَلْبِسُوا إِيمانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُونَ»:

«كسانى كه ايمان آورده ‏اند و ايمانشان را با ظلم نپوشانده‏ اند، آنان ‏اند كه برايشان امن است و آنان هدايت يافتگانند».

1- متن خطبه غدیر

الا انَّ اوْلِيائَهُمُ الَّذينَ وَصَفَهُمُ اللَّه عَزَّ وَ جَلَّ فَقالَ: «الَّذِينَ آمَنُوا وَ لَمْ يَلْبِسُوا إِيمانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُونَ»:

بدانيد كه دوستان اهل ‏بيت كسانى ‏اند كه خداوند آنان را توصيف نموده و فرموده است: «كسانى كه ايمان آورده‏اند و ايمانشان را با ظلم نپوشانده ‏اند، آنان ‏اند كه برايشان امن است و آنان هدايت يافتگانند».

2- موقعیّت تاریخی

در خطبه پيامبرصلى الله عليه وآله توصيفِ پذيرندگان ولايت على ‏عليه السلام ادامه دارد. آيه ‏اى كه در اين فراز مطرح شده قطعه زيبايى از مظاهر ايمان حضرت ابراهيم ‏عليه السلام در برابر مشركان است كه دقيقاً قابل انطباق بر دوستان على ‏عليه السلام در برابر دشمنان آن حضرت است.

خليل پروردگار با قوم خود به احتجاج برمى‏ خيزد و اعلام مى ‏كند من خداى يكتا را پذيرفته ‏ام و درباره او هيچ گونه شركى را نمى ‏پذيرم. سپس به آنان مى ‏فرمايد: «چگونه است كه من به نظر شما بايد از خدايان ساختگى شما كه شريک خداى يكتا قرار داده‏ ايد بترسم، ولى شما از اين واهمه ‏اى نداريد كه بدون دليل به خداى يكتا شريک قائل شده ‏ايد؟! كداميک از ما به آرامش فكر و امن نزديک تريم؟