عبدالرزّاق بن رزق الله رَسعَنی (ابومحمد، عزّالدین جَزَری): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
[[رده: | [[رده:حدیث غدیر]] |
نسخهٔ ۱۵ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۵۰
روايت حديث غدير[۱]
يكى از علما و بزرگان اهل سنت كه حدیث غدیر را نقل كرده عبدالرزّاق بن رزق اللَّه رسعنى است. رسعنى حديث غدير را روايت كرده، كه در كتاب «مفتاح النجا فى مناقب آل عبا عليهم السلام» اثر بدخشانى آن را نقل كرده و اشاره به آن در ادامه خواهد آمد.[۲]
نزول آيه تبليغ در غدير[۳]
يكى از وجوه دلالت حديث غدير بر امامت اميرالمؤمنين عليه السلام نزول آيه تبلیغ (يا ايها الرسول بلّغ...) در غدير است، كه از جمله مشهورترين آيات غدير مى باشد. اختصاص آن به غدير هم نزد شيعه و غير شيعه از مسلمات است، و بين مفسرين و محدثين اهل سنت مشهور است، اگر چه بعضى از آنان در صدد انحراف شأن نزول آيه بوده اند.
در كنار شيعه، عده اى از بزرگان اهل سنت نيز نزول اين آيه در غدير را نقل كرده اند. از جمله عبدالرزّاق بن رزق اللَّه بن ابى بكر بن خلف جَزَرى رَسعَنى، ابومحمد، عزّالدين (ت ۵۸۹ - ۶۶۰ يا ۶۶۱ ق) است:
محمد بن معتمدخان بدخشانى در «مفتاح النجا فى مناقب آل عبا عليهم السلام» نوشته كه رسعنى نزول آيه تبليغ در غدير را به سند خود از ابن عباس نقل كرده است.[۴] ذهبی و ابن جَزَرى و سيوطى و كاتب چَلَبى[۵]: او را توثيق كرده و بسيار ستوده اند، به خصوص در تفسير و حديث و ادبيات.
در دمشق از كِندى و در بغداد از ابن منينا و عده اى ديگر حديث شنيد، و پسر عادلش شمس الدين و دِمْياطى در معجمش و ابوالمعالى ابركوهى و افراد متعدد ديگرى از او روايت كرده اند. تفسير وى به نام «مطالع أنوار التنزيل و مفاتيح اسرار التأويل» يا «رموز الكنوز فى تفسير الكتاب العزيز» است، و كتاب «مقتل حسين شهيد عليه السلام» از آثار او است. محمد مالكى داوودى در «طبقات المفسّرين» او و تفسيرش را ستوده است.
پانویس
- ↑ چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۲۷۳.
- ↑ براى شرح حال رسعنى ر.ک: تذكرة الحفّاظ: ج ۴ ص ۲۴۳. تاريخ ابن كثير: ج ۱۳ ص ۲۴۱.
- ↑ غدير در قرآن: ج ۱ ص ۸۷ . چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۴۵۱.
- ↑ مفتاح النجا فى مناقب آل العبا عليهم السلام (مخطوط). نفحات الازهار: ج ۸ ص ۱۹۵ - ۲۵۷.
- ↑ العِبَر فى خبر من غَبَر: حوادث سال ۶۶۱ . تذكرة الحفّاظ: ج ۴ ص ۱۴۵۲. طبقات القرّاء: ج ۱ ص ۳۸۴. طبقات الحفّاظ: ص ۵۰۵ . كشف الظنون: ج ۱ ص ۱۷۱۵،۹۱۳،۴۵۲.