آيه ۶۴ توبه و غدیر: تفاوت میان نسخهها
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '<references />' به '{{پانویس}}') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
== آيه «يَحْذَرُ الْمُنافِقُونَ أَنْ تُنَزَّلَ عَلَيْهِمْ سُورَةٌ تُنَبِّئُهُمْ بِما فِى قُلُوبِهِمْ...»<ref>توبه / | == آيه «يَحْذَرُ الْمُنافِقُونَ أَنْ تُنَزَّلَ عَلَيْهِمْ سُورَةٌ تُنَبِّئُهُمْ بِما فِى قُلُوبِهِمْ...»<ref>توبه / ۶۴؛ واقعه قرآنى غدير: ص ۱۶۷.</ref> == | ||
به دنبال توطئه عظيم قتل پيامبر صلى الله عليه و آله توسط [[منافقین]] در | به دنبال توطئه عظيم قتل پيامبر صلى الله عليه و آله توسط [[منافقین]] در عقبه هرشی و خنثى شدن آن، چهار آيه از قرآن درباره اين اقدام آن منافقين سركش نازل شد، تا براى هميشه معرّف آنان باشد: | ||
آيه دوم، آيه ۶۴ سوره توبه كه مى فرمايد: | آيه دوم، آيه ۶۴ سوره توبه كه مى فرمايد: | ||
{{متن قرآن|يَحْذَرُ الْمُنَافِقُونَ أَنْ تُنَزَّلَ عَلَيْهِمْ سُورَةٌ تُنَبِّئُهُمْ بِمَا فِي قُلُوبِهِمْ ۚ قُلِ اسْتَهْزِئُوا إِنَّ اللَّهَ مُخْرِجٌ مَا تَحْذَرُونَ}} | |||
«منافقين حذر مى كنند از اينكه سوره اى بر آنان نازل شود كه به آنان از آنچه در قلوبشان است خبر دهد. بگو: مسخره كنيد كه خداوند خارج مى كند همان چيزى را كه از آن حذر مى كنيد». | «منافقين حذر مى كنند از اينكه سوره اى بر آنان نازل شود كه به آنان از آنچه در قلوبشان است خبر دهد. بگو: مسخره كنيد كه خداوند خارج مى كند همان چيزى را كه از آن حذر مى كنيد». |
نسخهٔ ۲۴ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۳۳
آيه «يَحْذَرُ الْمُنافِقُونَ أَنْ تُنَزَّلَ عَلَيْهِمْ سُورَةٌ تُنَبِّئُهُمْ بِما فِى قُلُوبِهِمْ...»[۱]
به دنبال توطئه عظيم قتل پيامبر صلى الله عليه و آله توسط منافقین در عقبه هرشی و خنثى شدن آن، چهار آيه از قرآن درباره اين اقدام آن منافقين سركش نازل شد، تا براى هميشه معرّف آنان باشد:
آيه دوم، آيه ۶۴ سوره توبه كه مى فرمايد:
يَحْذَرُ الْمُنَافِقُونَ أَنْ تُنَزَّلَ عَلَيْهِمْ سُورَةٌ تُنَبِّئُهُمْ بِمَا فِي قُلُوبِهِمْ ۚ قُلِ اسْتَهْزِئُوا إِنَّ اللَّهَ مُخْرِجٌ مَا تَحْذَرُونَ
«منافقين حذر مى كنند از اينكه سوره اى بر آنان نازل شود كه به آنان از آنچه در قلوبشان است خبر دهد. بگو: مسخره كنيد كه خداوند خارج مى كند همان چيزى را كه از آن حذر مى كنيد».
پانویس
- ↑ توبه / ۶۴؛ واقعه قرآنى غدير: ص ۱۶۷.