آیه ۱۲ فرقان و غدیر

آيه «اِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكانٍ بَعيدٍ سَمِعُوا لَها تَغَيُّظاً وَ زَفيراً»

در بخش هفتم خطبه غدیر و پس از آن كه صراط مستقیم روشن شد، سخنرانى پيامبر صلى الله عليه و آله در معرفى دو گروه دوست و دشمن اهل بیت علیهم السلام ادامه يافت. حضرت يازده جمله در اين باره فرمود كه شش جمله آن در توصيف دوستان اهل‏ بیت ‏علیهم السلام و پنج جمله در وصف دشمنان آنان بود. یکی از این توصیف‌ها وحشت از جهنم براى دشمنان ولايت بود.

جمله هشتم از این جملات درباره دشمنان بود كه از آيه ۷ سوره ملک و آيه ۱۲ سوره فرقان: اِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكانٍ بَعيدٍ سَمِعُوا لَها تَغَيُّظاً وَ زَفيراً وام گرفته شده بود.

چون [دوزخ‌] از فاصله‌اى دور، آنان را ببيند، خشم و خروشى از آن مى‌شنوند

حضرت اين گونه فرمود:

«اَلا اِنَّ اَعْداءَهُمُ الَّذينَ يَسْمَعُونَ لِجَهَنَّمَ شَهيقاً وَ هِىَ تَفُورُ وَ يَرَوْنَ لَها زَفيراً»:

بدانيد كه دشمنان ايشان كسانى‏ اند كه از جهنم در حالى كه مى‏ جوشد صداى وحشتناكى مى‏ شنوند و شعله كشيدن آن را مى‏ بينند.