آيه ۱۵ اسراء و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
| توضیح صوت = | | توضیح صوت = | ||
}} | }} | ||
پيامبر صلى الله عليه و آله بيعت را | شرایط تاریخی که آیه ۱۵ سوره اسراء در رخداد غدیر مورد استفاده قرار گرفته چنین ترسیم شده است: پس از پايان بخش دهم از [[خطبه غدیر]] كه همچنان شنوندگان خطبه در سکوت بودند، پيامبر صلى الله عليه و آله وارد آخرين بخش سخنرانى خود شد. آنچه مردم در اين بخش شنيدند اقدام بىسابقهاى بود كه برای مسلمانان تازگی داشت. پيامبر صلى الله عليه و آله بيعت را به‌صورت جدىترى مطرح كرد و در يک اقدام جدید از فراز [[سخنرانی|منبر]] غدير با صد و بيست هزار نفر [[بیعت]] كرد و از همه اقرار گرفت. | ||
پيامبر صلى الله عليه و آله در | پيامبر صلى الله عليه و آله در قسمتی از بخش بعدى -كه يازدهمين و آخرين بخش از خطبه غدير است- بيعت در غدير را بيعت با خداوند معرفى کرد و به‌عنوان كسى كه گفتنىها را گفته و پيمان را هم گرفته، گويا از مردم مىپرسيد: بعد از اين همه لطف الهى كه بهترين راه و بهترين امامان را براى شما برگزيده و به شما اجازه نداده با فكر خود پيش برويد و برایتان مشکلاتی ایجاد شود، آيا قدر اين همه نعمت را مىدانيد؟ اين مطالب را پيامبر صلى الله عليه و آله با يک سؤال آغاز كرد: {{متن عربی|مَعاشِرَ النّاسِ، ما تَقُولُونَ؟...|ترجمه=اى مردم چه مى‌گوييد؟}}. آنگاه با زبان نصيحت آيه ۱۵ سوره اسراء را خواند: {{قرآن|فَمَنِ اهْتَدى فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما يَضِلُّ عَلَيْها|ترجمه=هر كس هدايت يابد به نفع خويش عمل كرده و هر كس گمراه شود بر ضرر خود گمراه شده است}}: | ||
«». | |||
از آنجا كه پس از منبر همه بايد براى بيعت مى آمدند، لذا پيامبر صلى الله عليه و آله بار ديگر آيه ۱۰ سوره فتح {{قرآن |اِنَّ الَّذينَ يُبايِعُونَكَ اِنَّما يُبايِعُونَ اللَّهَ}} و آيه ۲۸ سوره زخرف {{وَ جَعَلَها كَلِمَةً باقِيَةً فى عَقِبِهِ}} را با اشاره به جزئيات اين بيعت تكرار كرده، آن را از يک سو بيعت با خدا دانسته و از سوى ديگر بيعت با همه امامان دانست، و امامت آنان را در دنيا و آخرت مطرح كرد: | از آنجا كه پس از منبر همه بايد براى بيعت مى آمدند، لذا پيامبر صلى الله عليه و آله بار ديگر آيه ۱۰ سوره فتح {{قرآن |اِنَّ الَّذينَ يُبايِعُونَكَ اِنَّما يُبايِعُونَ اللَّهَ}} و آيه ۲۸ سوره زخرف {{وَ جَعَلَها كَلِمَةً باقِيَةً فى عَقِبِهِ}} را با اشاره به جزئيات اين بيعت تكرار كرده، آن را از يک سو بيعت با خدا دانسته و از سوى ديگر بيعت با همه امامان دانست، و امامت آنان را در دنيا و آخرت مطرح كرد: | ||
نسخهٔ ۲۱ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۵
 | |
| مشخصات آیه | |
|---|---|
| نام سوره | اسراء |
| شماره آیه | ۱۵ |
| جزء | ۱۵ |
| محتوای آیه | |
| مکان نزول | مکه |
شرایط تاریخی که آیه ۱۵ سوره اسراء در رخداد غدیر مورد استفاده قرار گرفته چنین ترسیم شده است: پس از پايان بخش دهم از خطبه غدیر كه همچنان شنوندگان خطبه در سکوت بودند، پيامبر صلى الله عليه و آله وارد آخرين بخش سخنرانى خود شد. آنچه مردم در اين بخش شنيدند اقدام بىسابقهاى بود كه برای مسلمانان تازگی داشت. پيامبر صلى الله عليه و آله بيعت را به‌صورت جدىترى مطرح كرد و در يک اقدام جدید از فراز منبر غدير با صد و بيست هزار نفر بیعت كرد و از همه اقرار گرفت.
پيامبر صلى الله عليه و آله در قسمتی از بخش بعدى -كه يازدهمين و آخرين بخش از خطبه غدير است- بيعت در غدير را بيعت با خداوند معرفى کرد و به‌عنوان كسى كه گفتنىها را گفته و پيمان را هم گرفته، گويا از مردم مىپرسيد: بعد از اين همه لطف الهى كه بهترين راه و بهترين امامان را براى شما برگزيده و به شما اجازه نداده با فكر خود پيش برويد و برایتان مشکلاتی ایجاد شود، آيا قدر اين همه نعمت را مىدانيد؟ اين مطالب را پيامبر صلى الله عليه و آله با يک سؤال آغاز كرد: «مَعاشِرَ النّاسِ، ما تَقُولُونَ؟...؛ اى مردم چه مى‌گوييد؟». آنگاه با زبان نصيحت آيه ۱۵ سوره اسراء را خواند: 
فَمَنِ اهْتَدى فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما يَضِلُّ عَلَيْها؛ هر كس هدايت يابد به نفع خويش عمل كرده و هر كس گمراه شود بر ضرر خود گمراه شده است 
:
«».
از آنجا كه پس از منبر همه بايد براى بيعت مى آمدند، لذا پيامبر صلى الله عليه و آله بار ديگر آيه ۱۰ سوره فتح اِنَّ الَّذينَ يُبايِعُونَكَ اِنَّما يُبايِعُونَ اللَّهَ و آيه ۲۸ سوره زخرف الگو:وَ جَعَلَها كَلِمَةً باقِيَةً فى عَقِبِهِ را با اشاره به جزئيات اين بيعت تكرار كرده، آن را از يک سو بيعت با خدا دانسته و از سوى ديگر بيعت با همه امامان دانست، و امامت آنان را در دنيا و آخرت مطرح كرد:
«مَعاشِرَ النّاسِ، ما تَقُولُونَ؟ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ كُلَّ صَوْتٍ وَ خافِيَةَ كُلِّ نَفْسٍ، فَمَنِ اهْتَدى فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما يَضِلُّ عَلَيْها،وَ مَنْ بايَعَ فَإِنَّما يُبايِعُ اللَّهَ ،يَدُ اللَّهِ فَوْقَ اَيْديهِمْ»:
اى مردم، چه مى گوييد؟ خداوند هر صدايى را و پنهانى هاى هر كسى را مى داند.
پس هر كس هدايت يافت به نفع خودش است و هر كس گمراه شد به ضرر خودش گمراه شده است، و هر كس بيعت كند با خداوند بيعت مى كند. دست خداوند بر روى دست بيعت كنندگان است.[۱]
پانویس
- ↑ واقعه قرآنى غدير، ص۱۰۷؛ سخنرانى استثنائى غدير، ص۲۳۳-۲۴۲.
منابع
- سخنرانی استثنائی غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.
- واقعه قرآنی غدیر: گزارش سفر یک‌ماهه پیامبر برای اعلان ولایت در سایه آیات قرآنی؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.