آیه ۴ زخرف و غدیر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
| توضیح صوت = | | توضیح صوت = | ||
}} | }} | ||
==== ششم: آيه {{قرآن|فِى أُمِّ الْكِتابِ ...}}<ref>زخرف/ ۴.</ref> ==== | |||
كه به صورت تضمين در كلام خطابى و با عبارت {{متن عربی|جَعَلْتَهُ فى امِّ الْكِتابِ لَدَيْكَ ..}}. آورده شده است. | |||
==== نكته سوم: اوصاف قرآنى اميرالمؤمنين عليه السلام ==== | |||
در اين فراز از دعاى روز غدير، چهار صفت از اوصاف بلند اميرالمؤمنين عليه السلام ذكر شده كه همه برگرفته از متن قرآن و طبق آياتى است كه به آن حضرت تفسير شده است: | |||
===== الف){{متن عربی|عَلِىٌّ حَكِيمٌ}} ===== | |||
{{متن عربی|عَبْدُكَ الَّذى انْعَمْتَ عَلَيْهِ وَ جَعَلْتَهُ فى امِّ الْكِتابِ لَدَيْكَ عَلِيّاً حَكيماً}}. | |||
اين جمله اشاره به آيه ۴ سوره زخرف است، و معنايش آن است كه خداوند از اميرالمؤمنين عليه السلام در لوح محفوظ به عنوان {{متن عربی|عَلِىٌّ حَكِيمٌ}} ياد كرده، و آن حضرت نزد خدا چنين مقامى دارد. | |||
در احاديث متعددى از امام صادق و امام كاظم و امام رضا عليهم السلام نقل شده كه مقصود از اين آيه اميرالمؤمنين عليه السلام است. | |||
جالب است كه اين فضيلت را از لسان يكى از اصحاب اميرالمؤمنين عليه السلام در حالى كه حضرت در ميدان جنگ بر بالين او آمده بود بشنويم. | |||
در جنگ جمل زيد بن صوحان به ميدان رفت و پس از جنگ نمايانى بر زمين افتاد. | |||
اميرالمؤمنين عليه السلام بالاى سر او آمد و كنارش نشست و فرمود: اى زيد، خدا تو را رحمت كند، كه هزينه ات كم اما كمكت بسيار بود. | |||
زيد سرش را به سمت حضرت بلند كرد و عرضه داشت: | |||
يا اميرالمؤمنين، خدا تو را جزاى خير دهد. به خدا قسم تو را نشناختم مگر كسى كه به خدا آگاهى دارى و در لوح محفوظ {{متن عربی|عَلِىٌّ حَكِيمٌ}} هستى، و خدا در سينه تو جلوه عظيم دارد.<ref>الغارات؛ ج ۲ ،ص ۸۹۴ .</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ ۲۶ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۶
مشخصات آیه | |
---|---|
محتوای آیه |
ششم: آيه فِى أُمِّ الْكِتابِ ... [۱]
كه به صورت تضمين در كلام خطابى و با عبارت «جَعَلْتَهُ فى امِّ الْكِتابِ لَدَيْكَ ..». آورده شده است.
نكته سوم: اوصاف قرآنى اميرالمؤمنين عليه السلام
در اين فراز از دعاى روز غدير، چهار صفت از اوصاف بلند اميرالمؤمنين عليه السلام ذكر شده كه همه برگرفته از متن قرآن و طبق آياتى است كه به آن حضرت تفسير شده است:
الف)«عَلِىٌّ حَكِيمٌ»
«عَبْدُكَ الَّذى انْعَمْتَ عَلَيْهِ وَ جَعَلْتَهُ فى امِّ الْكِتابِ لَدَيْكَ عَلِيّاً حَكيماً».
اين جمله اشاره به آيه ۴ سوره زخرف است، و معنايش آن است كه خداوند از اميرالمؤمنين عليه السلام در لوح محفوظ به عنوان «عَلِىٌّ حَكِيمٌ» ياد كرده، و آن حضرت نزد خدا چنين مقامى دارد.
در احاديث متعددى از امام صادق و امام كاظم و امام رضا عليهم السلام نقل شده كه مقصود از اين آيه اميرالمؤمنين عليه السلام است.
جالب است كه اين فضيلت را از لسان يكى از اصحاب اميرالمؤمنين عليه السلام در حالى كه حضرت در ميدان جنگ بر بالين او آمده بود بشنويم.
در جنگ جمل زيد بن صوحان به ميدان رفت و پس از جنگ نمايانى بر زمين افتاد.
اميرالمؤمنين عليه السلام بالاى سر او آمد و كنارش نشست و فرمود: اى زيد، خدا تو را رحمت كند، كه هزينه ات كم اما كمكت بسيار بود.
زيد سرش را به سمت حضرت بلند كرد و عرضه داشت:
يا اميرالمؤمنين، خدا تو را جزاى خير دهد. به خدا قسم تو را نشناختم مگر كسى كه به خدا آگاهى دارى و در لوح محفوظ «عَلِىٌّ حَكِيمٌ» هستى، و خدا در سينه تو جلوه عظيم دارد.[۲]