آيه ۱۲ فرقان و غدیر: تفاوت میان نسخهها
(←پانویس) |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
در بخش هفتم [[خطبه غدیر]] و پس از آن كه صراط مستقيم روشن شد، سخنرانى پيامبر صلى الله عليه و آله در معرفى دو گروه دوست و دشمن آنان ادامه يافت و وحشت از جهنم براى دشمنان ولايت بيان شد. | در بخش هفتم [[خطبه غدیر]] و پس از آن كه صراط مستقيم روشن شد، سخنرانى پيامبر صلى الله عليه و آله در معرفى دو گروه دوست و دشمن آنان ادامه يافت و وحشت از جهنم براى دشمنان ولايت بيان شد. | ||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
حضرت اين گونه فرمود: | حضرت اين گونه فرمود: | ||
{{متن عربی|اَلا اِنَّ اَعْداءَهُمُ الَّذينَ يَسْمَعُونَ لِجَهَنَّمَ شَهيقاً وَ هِىَ تَفُورُ وَ يَرَوْنَ لَها زَفيراً}}: | {{متن عربی|اَلا اِنَّ اَعْداءَهُمُ الَّذينَ يَسْمَعُونَ لِجَهَنَّمَ شَهيقاً وَ هِىَ تَفُورُ وَ يَرَوْنَ لَها زَفيراً}}<ref>فرقان/۱۲؛ واقعه قرآنى غدير: ص۱۰۰؛ سخنرانى استثنائى غدير: ص ۲۰۱ - ۲۱۲.</ref> | ||
صاحب انوار در تفسیر آیه {{متن قرآن|اِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكانٍ بَعيدٍ سَمِعُوا لَها تَغَيُّظاً وَ زَفيراً}} گفته است: چون در نزد ما حيات مشروط به بيّنه نيست، پس ممكن است كه حق تعالى در آتش حيات خلق فرمايد كه ببيند و غضب كند و غرش نمايد. دلیل این مدعا اين است كه از حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله پرسيدند: {{متن عربی|من كذّب علىّ متعمّدا فليتبوّء بين عينى جهنّم مقعدا}}: هر كه بر من دروغ بندد، خود را ميان چشمان جهنم جاى دهد. عرض كردند:مگر جهنم چشم دارد؟ فرمود: نمىشنوى كه حق تعالى می فرمايد {{متن قرآن|إِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكانٍ بَعِيدٍ ...}}<ref>تفسیر اثنی عشری، جلد ۹، صفحه ۳۱۰.</ref> | صاحب انوار در تفسیر آیه {{متن قرآن|اِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكانٍ بَعيدٍ سَمِعُوا لَها تَغَيُّظاً وَ زَفيراً}} گفته است: چون در نزد ما حيات مشروط به بيّنه نيست، پس ممكن است كه حق تعالى در آتش حيات خلق فرمايد كه ببيند و غضب كند و غرش نمايد. دلیل این مدعا اين است كه از حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله پرسيدند: {{متن عربی|من كذّب علىّ متعمّدا فليتبوّء بين عينى جهنّم مقعدا}}: هر كه بر من دروغ بندد، خود را ميان چشمان جهنم جاى دهد. عرض كردند:مگر جهنم چشم دارد؟ فرمود: نمىشنوى كه حق تعالى می فرمايد {{متن قرآن|إِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكانٍ بَعِيدٍ ...}}<ref>تفسیر اثنی عشری، جلد ۹، صفحه ۳۱۰.</ref> |
نسخهٔ ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۶
در بخش هفتم خطبه غدیر و پس از آن كه صراط مستقيم روشن شد، سخنرانى پيامبر صلى الله عليه و آله در معرفى دو گروه دوست و دشمن آنان ادامه يافت و وحشت از جهنم براى دشمنان ولايت بيان شد.
حضرت يازده جمله در اين باره فرمود كه شش جمله آن در توصيف اولياى اهل بیت علیهم السلام و پنج جمله در وصف اعداء بود.
جمله هشتم درباره دشمنان بود كه آيه ۷سوره ملک: اِذا اُلْقُوا فيها سَمِعُوا لَها شَهيقاً وَ هِىَ تَفُورُ و آيه ۱۲ سوره فرقان: اِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكانٍ بَعيدٍ سَمِعُوا لَها تَغَيُّظاً وَ زَفيراً كنار هم قرار داده شد و حضرت فرمود:
«بدانيد كه دشمنان ايشان كسانى اند از جهنم در حالى كه مى جوشد صداى وحشتناكى مى شنوند و شعله كشيدن آن را مى بينند».
حضرت اين گونه فرمود:
«اَلا اِنَّ اَعْداءَهُمُ الَّذينَ يَسْمَعُونَ لِجَهَنَّمَ شَهيقاً وَ هِىَ تَفُورُ وَ يَرَوْنَ لَها زَفيراً»[۱]
صاحب انوار در تفسیر آیه اِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكانٍ بَعيدٍ سَمِعُوا لَها تَغَيُّظاً وَ زَفيراً گفته است: چون در نزد ما حيات مشروط به بيّنه نيست، پس ممكن است كه حق تعالى در آتش حيات خلق فرمايد كه ببيند و غضب كند و غرش نمايد. دلیل این مدعا اين است كه از حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله پرسيدند: «من كذّب علىّ متعمّدا فليتبوّء بين عينى جهنّم مقعدا»: هر كه بر من دروغ بندد، خود را ميان چشمان جهنم جاى دهد. عرض كردند:مگر جهنم چشم دارد؟ فرمود: نمىشنوى كه حق تعالى می فرمايد إِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكانٍ بَعِيدٍ ... [۲]