دعاء الهداة الی اداء حق الموالاة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «== <big>كتابِ غدير <ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۳۸.</ref></big> == <big>سيد بن طاو...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
<big>اين كتاب جزء كتاب هاى كتابخانه سيد بن طاووس بوده و او نيز در الإقبال و الطرائف از آن نقل نموده است. مؤلف كتاب از افراد مشكوک العقيده بوده و درباره مذهب او اختلاف است. چنانچه علامه حاج آقا بزرگ گفته، اكثر علماى شيعه اعتراف به تشيع او دارند، چرا كه او بسيار تقيه مى نموده است. ولى سيد بن طاووس او را از برجستگان علماى عامه مى داند. ذهبى در «سير اعلام النبلاء» : ج ۱۸ ص ۲۶۹ ش ۱۳۶، و «الجواهر المضيّة فى طبقات الحنفيّة» : ج ۲ ص ۴۹۶ ش ۸۹۷ ، او را از پيروان مذهب حنفى دانسته اند.</big> | <big>اين كتاب جزء كتاب هاى كتابخانه سيد بن طاووس بوده و او نيز در الإقبال و الطرائف از آن نقل نموده است. مؤلف كتاب از افراد مشكوک العقيده بوده و درباره مذهب او اختلاف است. چنانچه علامه حاج آقا بزرگ گفته، اكثر علماى شيعه اعتراف به تشيع او دارند، چرا كه او بسيار تقيه مى نموده است. ولى سيد بن طاووس او را از برجستگان علماى عامه مى داند. ذهبى در «سير اعلام النبلاء» : ج ۱۸ ص ۲۶۹ ش ۱۳۶، و «الجواهر المضيّة فى طبقات الحنفيّة» : ج ۲ ص ۴۹۶ ش ۸۹۷ ، او را از پيروان مذهب حنفى دانسته اند.</big> | ||
پانویس | |||
نسخهٔ ۲۹ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۲۷
كتابِ غدير [۱]
سيد بن طاووس در دو كتاب خود اشاره نموده كه حَسكانى كتابى به نام «دعاء الهداة الى اداء حقّ الموالاة» در دوازده جزوه نگاشته، و در آن حديث غدير را اثبات كرده و طُرُقش را گرد آورده است.[۲] كتابشناسى اين كتاب از اين قرار است:
دعاء الهداة الى اداء حق الموالاة، ۱۰ ج [۳] ، عبيداللَّه بن عبداللَّه حسكانى (حاكم، حنفى، م قرن ۵) . عربى، خطى. مؤلف در كتابش »شواهد التنزيل« بعد از آنكه براى نزول آيه «يا ايها الرسول...» در شأن اميرالمؤمنين عليه السلام در روز غدير طرقى بيان نموده، بعد از شماره ۲۴۶ گفته طرق اين حديث را در كتاب «دعاء الهداة الى اداء حق الموالاة» در ده جلد مفصلاً آورده ام.
اين كتاب جزء كتاب هاى كتابخانه سيد بن طاووس بوده و او نيز در الإقبال و الطرائف از آن نقل نموده است. مؤلف كتاب از افراد مشكوک العقيده بوده و درباره مذهب او اختلاف است. چنانچه علامه حاج آقا بزرگ گفته، اكثر علماى شيعه اعتراف به تشيع او دارند، چرا كه او بسيار تقيه مى نموده است. ولى سيد بن طاووس او را از برجستگان علماى عامه مى داند. ذهبى در «سير اعلام النبلاء» : ج ۱۸ ص ۲۶۹ ش ۱۳۶، و «الجواهر المضيّة فى طبقات الحنفيّة» : ج ۲ ص ۴۹۶ ش ۸۹۷ ، او را از پيروان مذهب حنفى دانسته اند.
پانویس