اسامة بن زید کلبی: تفاوت میان نسخهها
(اسامة بن زید کلبی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
== <big>اتمام حجت با غدير</big><ref>چهارده قرن با غدير: ص | == <big>اتمام حجت با غدير</big><ref>چهارده قرن با غدير: ص ۹۳. اسرار غدير: ص ۲۹۱. </ref> == | ||
<big>از نمونه هاى بارز اتمام حجت و استدلال و يادآورى هاى غدير، مواردى است كه توسط خود خداوند و معصومين عليهم السلام و اصحابشان صورت گرفته است.</big> | <big>از نمونه هاى بارز اتمام حجت و استدلال و يادآورى هاى غدير، مواردى است كه توسط خود خداوند و معصومين عليهم السلام و اصحابشان صورت گرفته است.</big> | ||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
<big>... نامه اى از تو به دستم رسيد كه آغاز آن ضد پايان آن بود! در آغاز نامه خود را خليفه پيامبرصلى الله عليه وآله معرفى مىكنى و در آخر آن مى نويسى كه مسلمانان جمع شده و تو را بر امور خود انتخاب كردند...!</big> | <big>... نامه اى از تو به دستم رسيد كه آغاز آن ضد پايان آن بود! در آغاز نامه خود را خليفه پيامبرصلى الله عليه وآله معرفى مىكنى و در آخر آن مى نويسى كه مسلمانان جمع شده و تو را بر امور خود انتخاب كردند...!</big> | ||
<big>... فكر كن در اينكه حق را به اهلش بازگردانى و آن را به ايشان واگذارى كه از تو به آن سزاوارترند. خوب مى دانى كه پيامبرصلى الله عليه وآله در روز غدير خم درباره على عليه السلام چه فرمود، و فاصله زيادى هم نشده كه فراموش شده باشد!<ref>بحار الانوار: ج | <big>... فكر كن در اينكه حق را به اهلش بازگردانى و آن را به ايشان واگذارى كه از تو به آن سزاوارترند. خوب مى دانى كه پيامبرصلى الله عليه وآله در روز غدير خم درباره على عليه السلام چه فرمود، و فاصله زيادى هم نشده كه فراموش شده باشد!<ref>بحار الانوار: ج ۲۹ ص ۹۲.</ref></big> | ||
== <big>روايت حديث غدير</big><ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص | == <big>روايت حديث غدير</big><ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۱۳۷.</ref> == | ||
<big>يكى از صحابه كه حديث غدير را نقل كرده اسامة بن زيد بن حارثه كلبى (م | <big>يكى از صحابه كه حديث غدير را نقل كرده اسامة بن زيد بن حارثه كلبى (م ۵۴ ق) است. در «حديث الولاية» و «نخب المناقب» حديث غدير را از اسامة بن زيد بن حارثه كلبى نقل كرده اند.</big> | ||
== <big>پانویس</big> == | == <big>پانویس</big> == |
نسخهٔ ۹ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۱۵
اتمام حجت با غدير[۱]
از نمونه هاى بارز اتمام حجت و استدلال و يادآورى هاى غدير، مواردى است كه توسط خود خداوند و معصومين عليهم السلام و اصحابشان صورت گرفته است.
تمام راويانى كه در طول هزار و چهارصد سال حديث غدير را روايت كرده اند نيز به گونه اى جهاد خود را در مقابله با اهل سقيفه به نمايش گذاشته اند.
يكى از اصحاب معصومين عليهم السلام كه با غدير اتمام حجت نموده اسامة بن زيد است:
اسامة بن زيد با لشكرى كه به دستور پيامبرصلى الله عليه وآله تشكيل شد به جنگ روميان رفته بود. در همين ايام حضرت از دنيا رحلت فرمود و ابوبكر غاصبانه خلافت را به دست گرفت و طى نامه اى اسامه را به بيعت با خود و پذيرفتن خلافتش فراخواند. اسامه در پاسخ نامه چنين نوشت:
... نامه اى از تو به دستم رسيد كه آغاز آن ضد پايان آن بود! در آغاز نامه خود را خليفه پيامبرصلى الله عليه وآله معرفى مىكنى و در آخر آن مى نويسى كه مسلمانان جمع شده و تو را بر امور خود انتخاب كردند...!
... فكر كن در اينكه حق را به اهلش بازگردانى و آن را به ايشان واگذارى كه از تو به آن سزاوارترند. خوب مى دانى كه پيامبرصلى الله عليه وآله در روز غدير خم درباره على عليه السلام چه فرمود، و فاصله زيادى هم نشده كه فراموش شده باشد![۲]
روايت حديث غدير[۳]
يكى از صحابه كه حديث غدير را نقل كرده اسامة بن زيد بن حارثه كلبى (م ۵۴ ق) است. در «حديث الولاية» و «نخب المناقب» حديث غدير را از اسامة بن زيد بن حارثه كلبى نقل كرده اند.